عاشقانه
ما منظور یکدیگر را نمی فهمیم.خجالت می کشم نظر خود را مطرح کنم.نمی توانم موافقت همکارانم را جلب کنم.
مطمئنا شما هم بیگانه نیستید. اغلب ما ، تقریبا هر روز ، بارها این جمله
ها را می شنویم. جمله هایی که هر یک به تنهایی نشان دهنده آنند که در
روابط بین فردی انسان ها ، موانعی وجود دارد . اگر چه انسان کوشیده است
پیچیده ترین ابزار های ارتباطی را به وجود آورد، اماهنوز هم از برقرار کردن
یک ارتباط اثر بخش و رودرو ناتوان است.ارتباط نامؤثر موجب فاصله بین فردی
وعمیقی می گردد که در همه جنبه های زندگی و همه بخش های جامعه ، تجربه می
شود. رشد شخصیت و بهداشت روانی و جسمی ما با توانایی برقراری ارتباط رابطه
دارد. در این مقاله دو مورد از موارد لازم برای ایجاد روابط بین فردی رضایت
بخش ، به اختصار ، تو ضیح داده می شود:مهارت های مورد نیاز عبارتند از:
1) شناخت طرف مقابل
2) مهارت های گوش دادن
3) مهارت های ابراز وجود
4) مهارت های رفع تعارض
5) همگام شدن با زبان بدن مخاطب
1) شناخت طرف مقابل :
محور های شناخت دیگران را به ترتیب زیر می توان ارائه داد :
الف) شناخت جنبه های مثبت : هر فرد به فراخور جنبه های شخصیتی،از قابلیت
های خاص برخوردار است که اورا از دیگران متمایز می کند.افراد هوشمند با
چشمانی باز به جنبه های مثبت دیگران می نگرندو در روابط خود بر آن تاکید می
کنند و به گونه ای موثر و سازنده، آن موارد را یاد آوری می کنند.
بهترین روش برخورد با جنبه های منفی دیگران، علاوه بر چشم پوشی، مساعدت
به دیگران برای غلبه بر نقطه ضعف ها یشان و ایجاد اعتماد برای رفع این
زمینه هاست
ب) شناخت جنبه های منفی : « هیچ کس کامل نیست» عبارتی آرام بخش و تسلی
دهنده است. ما نباید انتظار داشته باشیم که با شخصیتی کامل و بی عیب و نقص
مواجه شویم. ما باید رابطه ای منطقی با جنبه های منفی دیگران برقرار کنیم.
در یک ارتباط نا سالم ، به جای برخورد منطقی با جنبه های منفی افراد ، مرتب
درصدد تحریک این جنبه ها بر می آئیم و ایرادهای شخصی فرد را به رخ او می
کشیم. بهترین روش برخورد با جنبه های منفی دیگران، علاوه بر چشم پوشی،
مساعدت به دیگران برای غلبه بر نقطه ضعف ها یشان و ایجاد اعتماد برای رفع
این زمینه هاست.
عاشقانه
ج) شناخت علایق ، تمایلات و گرایش های آدمی : برای اینکه بتوانیم ارتباط
خوبی با دیگران برقرار کنیم، باید تلاش کنیم همیشه فهرستی از خصوصیات مورد
علاقه طرف مقابلمان را بدانیم و با آگاهی کامل به علایق، گرایش ها و
تمایلات او زمینه جلب اعتمادش را فراهم آوریم و با تامین صحیح علایق وی در
چارچوب مطلوب، گامی در جهت بهبود روابط برداریم.
2) مهارت های گوش دادن :
یکی از روش های مهم در برقراری ارتباط موثر، گوش دادن پویا است.منظور
این است که به گفته ها و طرز تلقی و نقطه نظر های مخاطب خود گوش فرا دهیم،
توجه کنیم که او چه منظوری دارد،درباره آن، چه احساسی دارد؟ به قالب ارجاعی
او در مورد حرفی که می زند دقیق شویم.
بنابر این گوش دادن پویا به شخص مخاطب بدین معنا است که بتوانید مانند
او ببینید، بشنوید و احساس کنید و بتوانید گفته های طرف مقابل را درک،
تعبیر و تفسیر کنید. گوش دادن پویا زمانی مصداق پیدا می کند که به مخاطب
خود بگویید که از حرف های او چه برداشتی کرده اید.
گوش کردن
مجموعه مهارتهای گوش کردن عبارتند از :
الف) مهارت های توجه شامل :
حالت درگیر بودن، از قبیل تحرک جسمانی ، تماس چشمی، رفع مزاحم های محیطی،
ب) مهارت های پیگری شامل :
درباز کن ها، تشویق های کوتاه، سوال های کم ، سکوت توجه آمیز.
دربازکن ، دعوتی بدون زورگویی برای صحبت کردن است. بعضی وقتها احساس می
کنید طرف مقابل مایل است صحبت کند. اما نیاز به تشویق دارد. در مواقع دیگر ،
گوینده در اواسط صحبت خود ، علایمی از سردی در مورد ادامه دادن به حرفهایش
نشان می دهد که در این حالت دربازکنی مانند :« دوست دارم در این رابطه ،
بیشتر بشنوم » ، به او کمک می کند تا ادامه دهد .
پاسخ های ساده ای کلامی یا غیر کلامی که گوینده را تشویق می کند هر طور
مایل است داستان خود را بیان کند و در عین حال، شنونده را نیز فعال نگه می
دارد، تشویق های کوتاه نامیده می شود.مثل:« لطفا ادامه بده . من دارم گوش
می دهم و حرفهایت را می فهمم »
گفت وگو
در هنگام گفتگو مطرح کردن سؤال های زیاد موجب به خطر افتادن تعامل می
شود. این کار به جای آنکه شنونده را در کنار گوینده قرار دهد، در مقابل او
قرار می دهد و به جای آنکه به گوینده فرصت دهد تا موقعیت و وضعیت خود را
بررسی کند، جهت مکالمه و گفتگو را به او تحمیل می کند .
مسلما اگر فقط شما حرف بزنید ، طرف مقابل نمی تواند مشکل خود را بیان
کند. سکوت بیش از حد می تواند به اندازه ی عدم سکوت نامطلوب باشد . در چنین
حالتی ذهن شنونده خیلی زود خسته می شود
ج) مهارتهای انعکاسی
هنر خوب شنیدن ، شامل توانایی پاسخ انعکاسی است. در پاسخ انعکاسی «
شنونده احساس یا مفهوم چیزی را که گوینده با او در میان گذارده است بیان می
کند و این کار را به گونه ای انجام می دهد که نشان دهنده درک و فهم و
پذیرش می باشد .
فراموش نکنیم که :
راز دوستی در این است که هرگز اشتیاق دوستانت را نسبت به مسائل مختلف تحقیر نکنی.
راز دوستی در این است که محبت را نه تنها با کلام بلکه با نگاه و لحن صدا نیز ابراز کنی.
راز دوستی ار این است که حالات خوب و بد خود را به دیگران تحمیل نکنی, اما به آنها فرصت دهی که احساس خود را بیان کنند.
راز دوستی در این است که دوستانت را تحسین کنی بی آنکه بدانند چه احساسی نسبت به آنها دارید.
راز دوستی در این است که به تنش های موجود در رابطه ات بها ندهی و دست به کاری بزنی که موجب تقویت دوستی شود.
راز دوستی در این است که بیشتر گوش کنی تا دیگران را وادار به شنیدن کنی.
راز دوستی در معتمد بودن است. روی حرفت بایست به قولت عمل کن و به تعهدت پایبند باش.
راز دوستی در این است که هرگز دوستانت را قضاوت نکنی بلکه همواره نکات مثبت آنها را ببینی.
راز دوستی در این است که روابط خود با دوستانت را به روابطی استثنایی تبدیل کنی.
