روانشناسی مُدرن

این روزها که دیگر اغلب مردم در حال خانه‌تکانی پیش از آغاز سال نو و ورود بهار و شروع دید و بازدیدهای عید هستند، شب‌ها صدای آه و ناله خستگی و چهره درهم کشیده و توان از دست داده بسیاری از اعضای خانواده را می‌توان دید..

بارها کابینت‌های آشپزخانه را تمیز می‌کند، یک‌بار با این شوینده قوی بار دیگر با شوینده‌ای قوی‌تر، برای برق انداختن پنجره‌ها چند جور دستمال ردیف کرده است، به نوبت از هر کدومشان استفاده می‌کند، اما گویی پنجره‌ها قصد تمیزی ندارند، از فرش شستن‌اش صحبت نکنم بهتر است، آنقدر پارو به فرش می‌کشد که در هر بار گمان می‌کنم گوشه‌ای از فرش کنده خواهد شد، کریستال‌های داخل بوفه بیش از سه روز است که در حال شست‌وشو و لکه‌گیری است و... این تنها یک روی سکه خانه‌تکانی خاله‌جان است، روی دیگر این سکه، دستان پوست‌پوست شده و ورم کرده‌اش است که با هزار کرم مرطوب‌کننده هم نمی‌توان آنها را نرم و لطیف کرد..

این روزها بازار خانه‌تکانی داغ است. از کوچه پس‌کوچه‌ها که عبور می‌کنیم شاهد فرش‌هایی هستیم که از پشت بام‌ها روی دیوار آویزان شده‌ است و عده‌ای نیز مشغول تمیز کردن و برق انداختن شیشه‌ها هستند و تلاش می‌کنند گرد و غبار یک سال را از خانه‌ها بزدایند و آن را آماده ورود به سال جدید کنند. اما گاهی این تمیزی به بهای از دست رفتن سلامت افراد بویژه خانم‌ها تمام می‌شود..

سمیه می‌گوید، من عاشق خاله اقدسم! با این‌که وضع مالی خوبی ندارند اما عقلش کار می‌کند ، عید که می‌شود دو نفر را می‌آورد خانه و خودش هم می‌نشیند فرمان می‌دهد که اینجا را بساب، آنجا را بروب! برعکس مادر من که هر سال، هنوز اسفند هم از راه نرسیده شروع می‌کند به انجام هر کاری و هنوز شب نشده، هی آه و ناله می‌کند و دستش را می‌مالد، کمرش را می‌فشارد، گردنش را ماساژ می‌دهد و از خستگی نای حرف زدن را هم از دست می‌دهد..