بخشش
ما را با تدبیر عالم هستی تطبیق می دهد، تدبیری که از طریق آن یاد می
گیریم بپذیریم که هر اتفاق به این دلیل در زندگی ما رخ می دهد که باید چیزی
از آن یاد بگیریم.
بخشش ذات و گوهر معنویت است، چراکه ما را برای آزادی غایی و نهاییمان از
رنج و عذاب ها آماده می سازد. بخشش مستلزم این است که تواناییمان در
خودداری از قضاوت رشد یافته و خود را به دست سرنوشت نامعلوم بسپارد..
متن كامل در ادامه مطلب..
