روانشناسان به اتفاق اعتقاد
دارند گفتوگو اصولي دارد كه بايد آموخته شود. گفتوگو و حتي اعتراض و
كدورت بايد در فضايي آرام و به دور از تنش و پيشداوري طرح شود و هر دو طرف
بايد مهارتهاي كلامي و ارتباطي خود را ارتقا دهند. به يكديگر فرصت سخن
گفتن و درددل كردن بدهند و مسائل كوچك را بيش از آنچه هست، جلوه ندهند.
همسران هنگام گفتوگو
بايد مشكلات به تاريخ پيوسته را رها كنند و در مورد مساله امروز بحث كنند و
در نهايت اگر نميتوانند به نتيجه برسند از يك ميانجي يا مشاور كمك
بگيرند.
يك حرف و دو حرف بر زبانم...
نسترن به قول خودش مدام
با بچهاش سر و كله ميزند و آنقدر در اين كار مداومت به خرج داده است كه
اين كوچولو در 9 ماهگي زبان باز كرده و ماما، بابا، نه و چند كلمه ساده
ديگر را براحتي تلفظ ميكند.
اما ستاره، خواهر او
حوصله نسترن را ندارد و ميگويد بچه خود را در گهواره گذاشته به كارهايم
ميرسم و كمتر با او حرف ميزنم. بچه او دو ماه بزرگتر از خواهرزادهاش
است، اما هنوز به حرف نيفتاده است.
اكثر تحقيقات در اين
باره نشان ميدهد كه كودك بين ۱۲ تا 18 ماهگي اولين لغت را به زبان
ميآورند. چنانچه كودك در اين دوره زبان باز نكند، ممكن است از نظر عاطفي
براي وي اختلالاتي پيش بيايد زيرا نميتواند خواستهها و احساسات خود را
بيان كند.
توصيه به مادران
از كلمات يك هجايي شروع كنيد.
با زبان ساده، اما صحيح با كودك حرف بزنيد.
از كلماتي استفاده كنيد كه بيشتر مورد نياز كودكند. كلمات را آرام ادا كنيد و جملههاي كوتاه بگوييد.
اگر كودك اشتباه گفت، او را تشويق به درستگويي كنيد و به او نخنديد.
اسم صحيح اشيا و موجودات را به كودك بياموزيد. از آموزش اصوات و كلمات شروع كنيد و با شعرهاي ساده، دامنه لغات كودك را گسترش دهيد.
كودك را تشويق كنيد نه تنبيه و تمسخر و اشتباه حرف زدن او را تبديل به نمايش شيرينزباني نكنيد.
وقتي ميدانيد ميتواند منظور خود را با كلام بگويد، ديگر به گريه و داد و فرياد او توجه نكنيد تا تشويق شود زودتر حرف بزند.
منبع:جام جم