روانشناسی مُدرن

زنی 28 ساله هستم که چهار سال است ازدواج کرده‌ام و از زندگی و همسرم هم خیلی راضی‌ام و هر دو در کنار یکدیگر احساس خوشبختی می‌کنیم. اما فقط یک مشکل دارم و آن این‌که همسرم از خرید کردن و خرید رفتن بیزار است و من باید مدام تنهایی این کار را انجام دهم یا اگر همراهی‌ام می‌کند آن‌قدر غر می‌زند و مرا دستپاچه می‌کند که خون به دل می‌شوم. لطفا راهنمایی‌ام کنید چگونه با این مشکل کنار بیایم و آیا راهی وجود دارد که همسرم به این کار علاقه نشان دهد ..

الگوهای رفتارهای خطرناک و ناسالم، گرچه همیشه آشکار و علنی نیستند، اما همه ما را در دوره‌ای از زندگی گرفتار خود کرده‌اند. رفتارهای کنترلگر حد و مرز مشخصی ندارد و معمولا نیز در هر سن، جنسیت و وضعیت اجتماعی و اقتصادی قابل مشاهده است..

اوایل ازدواج می‌گفت که بچه‌ها را دوست ندارد و دلش نمی‌خواهد بچه‌دار شود، اما فکر می‌کردم که این یک حس گذراست و به مرور زمان به مادر شدن علاقه‌مند می‌شود. نمی‌توانستم باور کنم زنی در آرزوی مادر شدن نباشد، اما با گذشت چند سال و جدی‌تر شدن سوالات اطرافیان در مورد بچه‌دار شدن ما و اصرار خودم برای این‌که جمع‌مان را سه نفره کنیم، متوجه شدم همسرم اصلا تمایلی به مادر شدن ندارد و نمی‌خواهد به هیچ‌وجه بچه‌دار شود، نمی‌دانم چگونه او را راضی کنم. همسرم زن خوبی است و دوستش دارم، اما به هیچ وجه نمی‌توانم دور پدر شدن را خط بکشم..