روانشناسی مُدرن

1- کم توقع باشیم؛ از همسرمان آن‌قدر انتظار داشته باشیم که بتواند به انتظارات پاسخ دهد.

2- گذشت کنید؛ مطمئنا زندگی بدون خطا نیست و هر کدام از ما دچار اشتباهاتی می شویم و با گذشت می شود زندگی شیرین تری داشت.

3- این را قبول کنید که او با یکسری عادات و خو ی ها بزرگ شده است و راحت نمی تواند آنها را کنار بگذارد. به او فرصت دهید.

4- به خاطر همسر خود کمی از مطالب مفید و روانشناسی استفاده کنید؛ چرا که ما تجربه کافی را در اوایل زندگی نداریم.

5-قدر حال را بدانید شاید فردا دیگر دیر باشد..

یکی از این پیامدهای منفی به این خاطر است که یک برنامه‌ریزی جدی برای اوقات فراغت جوانان وجود ندارد که می‌تواند یکی از عوامل مهم درگیری با آسیب‌های اجتماعی باشد.
از انواع آسیب‌های پیش روی افراد مجرد می‌توان به گرایش به مصرف مواد مخدر و روان‌گردان که معمولاً از سیگار شروع می‌شود، اشاره کرد. همچنین افزایش تجرد و استمرار تنهایی می‌تواند زمینه‌ای برای گرایش به انحرافات اخلاقی باشد. اما بخش مهم دیگری که در این حوزه می‌توان به آن اشاره کرد، تأخیر در سن ازدواج یا بالا رفتن میانگین سن ازدواج است چرا که افراد مجرد همان طور که در فرهنگ عامیانه نیز گفته می‌شود از مسئولیت‌پذیری کمتری نسبت به افراد متأهل برخوردارند. در واقع عدم مسئولیت‌پذیری در قبال خانواده و دیگران می‌تواند یکی دیگر از پیامدهای اجتماعی تجرد باشد البته این مشمول‌ همه افراد مجرد نیست.
ضمناً اگر افراد مجرد، بیکار نیز باشند، مسائل در این موضوع حادتر می‌شود به طوری که حتی استمرار بیکاری می‌تواند زمینه فشارهای روانی را در افراد افزایش دهد لذا زندگی مجردی و بالا رفتن فراوانی افراد مجرد در جامعه‌ای که در آن برای جوانان برنامه‌ریزی نشود، عوارض منفی و ناگواری را می‌تواند به دنبال داشته باشد.
توجه داشته باشیم؛ هر دو دختر و پسر در صورت استمرار تجرد در معرض حوادث مختلفی هستند اما طبیعتاً پسران به دلیل این که از آزادی عمل بیشتری برخوردارند معمولاً خطرات آنها را بیشتر تهدید می‌کند.
مزاحمت‌های خیابانی، قرار گرفتن در کنار باندهای هنجارشکن، شرکت در پارتی‌ها و مصرف مشروبات الکلی در این پارتی‌ها و جشن‌های مختلط که همگی مثل زنجیر به هم وصل می‌شوند، از جمله خطراتی است که برخی از پسران مجرد را تهدید می‌کند.
اما چرا برخی از افراد به زندگی مجردی روی می‌آورند و از تشکیل زندگی مشترک دوری می‌کنند؟!
یکی از علت‌های این مسئله را باید در عدم اطمینان آنان از آینده جست‌وجو کرد. زیرا افراد به خاطر شرایط اقتصادی و اجتماعی حاکم بر جامعه نوعی ترس از آینده دارند و شرایط را برای ازدواج مناسب نمی‌بینند، بنابراین از این که بخواهند مسئولیت فرد دیگری را بر عهده بگیرند، فرار می‌کنند و به نوعی مسئولیت‌گریز می‌شوند. زیرا ازدواج نوعی پذیرش نقش جدید است و پذیرش این نقش بستر اقتصادی مناسب و باور ذهنی می‌خواهد. در واقع دغدغه‌های ذهنی و اطمینان نداشتن نسبت به آینده از عوامل اصلی بالا رفتن سن ازدواج است. به طوری که حتی افرادی که دارای موقعیت شغلی مناسبی هستند به خاطر نگرانی از آینده و احساس عدم امنیت از آینده به سمت زندگی مجردی روی می‌آورند.

منبع:شبکه ایران

پاسخ اینحاست.

هر رابطه‌ای یک چرخه دارد. در ابتدا، شما عاشق همسرتان می‌شوید. مدام منتظر تماس‌ها و نوازش‌هایش هستید و خصوصیات و شخصیت همسرتان برایتان جذابیت زیادی پیدا می‌کند.

اینکه عاشق همسرتان شوید کار سختی نیست. درواقع، تجربه‌ای بی‌اختیار است که هیچ چیز آن دست خودتان نیست..

برای بی میلی جوانان به ازدواج و آمار بالای طلاق دلایل بسیاری ذکر شده که کمابیش به هم شبیه‌اند. اما در نشست تخصصی «موانع ازدواج دانشجویان» كه در محل پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی برگزار شد ، دلایل و راهکارهای نسبتاً جدیدتری بیان شد..

فرد با اختلال هویت جنسی خود را از گروه جنس مخالف می داند، به درجه ایی که به طور مثال بعضا مردی تصور می کند که زن بوده و اشتباها در قالب بدنی مرد متولد شده است. این اختلال با "مبدل پوشی جنسی" که صرفا برای جلب توجه جنسی و یا لذت جنسی است متفاوت است.

اختلال هویت جنسی در مردان یک نفر از میان 11900 نفر، شایعتر از زنان یک نفر از میان 30400 نفر است . این اختلال در اوایل دوران کودکی بروز می کند اما اغلب افراد بعد از بلوغ خودشان آن را کشف می کنند.

ویژگیهای این اختلال در پسران تمایل آنها برای بازی های دخترانه است و تمایلی به بازی های سخت و مسابقات پسرانه ندارند و بیشتر همبازی های آنان دختران بوده و در بازی نقش مادر، دختر خانواده و ... را می پذیرند.

در دختران هم تمایلات متضاد آنچه گفته شد تظاهر می کند و دختران از پیدایش سینه ها شرمنده می شوند و در صدد پنهان کردن آنها هستند. تشخیص این اختلال توسط متخصصین بهداشت روانی با گرفتن تاریخچه مفصل از فرد و خانواده وی صورت می گیرد و هیچگونه تست آزمایشگاهی برای تشخیص وجود ندارد.

"من اشتباها مرد/زن شده ام" و یا "از بدن و اندام های خود متنفرم" از جملات شایعی است که در شکایات این افراد شنیده می شود. این افراد غالبا با مشکلاتی در مدرسه، محل کار و در داخل خانواده روبرو هستند. 

درمان این افراد بیشتر روان درمانی است و درمان در بدو تشخیص ممکن است رفتارهای جنسی فرد را در بزرگسالی تعدیل کند. تأکید درمان ابتدا در کمک به فرد است تا در قالب جنسیت بیولوژیک خود رفتار کند.

این اختلال جنسی هم مانند دیگر مشکلات جنسی قویا از ساختار فرهنگی جامعه متأثر است و بدین دلیل بعضا تشخیص به تعویق افتاده و درمان را سخت تر می کند، درمانهای نوین شناختی-رفتاری توصیه می شود تا قدرت سازش و تطابق افراد با شرایط موجودشان را تقویت کند.

هورمون درمانی و جراحی از دیگر درمانها است. مشاوره تخصصی و دقیق قبل از انتخاب هر گونه درمان توصیه می شود.

برخورد با این اختلال از فرهنگی به فرهنگ دیگر متفاوت است. در فرهنگ هایی که نگرش منفی و محدود کننده نسبت به این مشکل را دارند معمولا تشخیص بروز و شیوع اختلال سخت تر است.

توجه کنیم که این افراد گناهکار نیستند بلکه از یک مشکل جنسی رنج می برند که اغلب این رنج را ما افراد جامعه با قضاوتهای غیر منصفانه به آنها تحمیل می کنیم که باعث می شود این افراد خود را از جامعه طرد شده ببینند.

مهمترین عارضه این بینش عدم دسترسی ما به این قشر از جامعه است طوری که کمک به آنها را سخت و گاها غیرممکن می سازد. دقت کنیم که این قشر از شهروندان را از حقوق انسانی و شهروندیشان محروم نکنیم!