روانشناسی مُدرن

خوشا اس ام اسی که از تو باشد / درونش ردی از پای تو باشد

در آور کفش و جورابت، بفرما / به روی چشم ما جای تو باشد !

.

.

.

منم تنها ترین تنهای تنها / و تو زیباترین زیبای دنیا

منم یلدای بی پایان عاشق / تو بودی مرحم زخم شقایق

نگاهت را پرستم ای نگارم / فدای تار مویت هرچه دارم . . .

.

.

.

هرکس ز خدا می طلبد راحت جانی ، من طالب آنم که تو بی غصه بمانی . . .

.

.

.

برای دیدارت زمان را تعیین نمیکنم شاید ساعت حسادت کند و خواب بماند . . .

.

.

.

گر تو گرفتارم کنی / من با گرفتاری خوشم

داروی دردم گر تویی / در اوج بیماری خوشم . . .

.

.

.

از اداره کشاورزی مزاحمت میشم لطفا به محبتی که تو دلم کاشتی رسیدگی کن !

.

.

.

کی ام من؟ آرزو گم کرده ای تنها و سرگردان!

نه آرامی ، نه امیدی ، نه همدردی نه همراهی

گهی افتان و خیزان چون غباری در بیابانی

گهی خاموش و حیران چون نگاهی بر نظر گاهی . . .

.

.

.

اول به وفا مـــی وصالم در داد / چون مست شدم جـــام جــفا را در داد

پُر آب دو دیده و پُر از آتش دل / خاک ره او شدم به بادم در داد . . .

.

.

.

گفتم دوستت دارم ، نگو نظر لطفته ، چون نظر لطفم نیست ، نظر دلمه !

.

.

.

یارانه محبت هاتو قطع نکن ، من زیر خط فقر مهربونیاتم !

.

.

.

چون زلف توام جانا ، در عین پریشانی / من چشم تو را مانم ، تو اشک مرا مانی

من خاکم و من گردم ، من اشک و من دردم / تو مهری و تو نوری ، تو عشقی و در جانی . . .

.

.

.

تو اگر بی خبر از قلب پریشان منی / با همه بی خبری هم نفس جان منی . . .

.

.

.

چندیست که عشق تحقیر شده است / و هی با کلمات نامربوط تعبیر شده است

گناه ، هوس ، بازیچه / چون قفل به گردنش زنجیر شده است  . . .

.

.

.

غصه نخور عزیزم ، دلت تنها نمیشه / هرجای دنیا که باشی ، تو قلبمی همیشه . . .

.

.

.

مردن و گم شدن از ماست نه از فاصله ها / دل از اینهاست که تنهاست نه از فاصله ها

گرچه دیگر همه جا پر ز جدایی شده است / مشکل از طاقت دلهاست نه از فاصله ها . . .

.

.

.

یک نظر در خود بیافکن کیستی / عاشقی، مستی، خماری، چیستی

جام هستی را بزن بر نیستی / هر چه هستی با مرامی بیستی !

.

.

.

باورت گر بشود، گر نشود حرفی نیست

اما نفسم می گیرد درهوایى که نفسهاى تو نیست . . .

.

.

.

ای مهربانم، ازین پس هر شب سراغت را از ماه می گیرم و هر روز به خورشید

می سپارمت تا مبادا به سایه ی غم گرفتار شوی . . .

.

.

.

رسم دنیا فراموشی است، اما تو فراموش نکن کسی درلا به لای زمان به یاد توست . . .

الهی زندگیت طعم عسل شه / دعای دشمنت هی بی اثر شه

ستارت تا ابد روشن بمونه / سیاهی راه خونت رو ندونه

الهی مرغ عشق آرزوهات / سر شب تا سحر یکدم بخونه . . .

.

.

.

همین که یاد من کردی تشکر / همین که مرهم دردی تشکر

در این دنیا که مردم بی وفایند / همین که باوفا هستی تشکر . . .

.

.

.

هنوز نیامده ای خداحافظ ؟

تقصیر تو نیست

همیشه همین گونه بوده ، برو اما من پشت سرت دست نه ، دل تکان می دهم . . .

.

.

.

ذهن را درگیر با عشقی خیالی کرد و رفت / جمله های واضح دل را سوالی کرد و رفت

چون رمیدن های آهو ناز کردن های او / چشم و دستان مرا حالی به حالی کرد و رفت . . .

.

.

.

برایم زندان ساختی با این بی وفایی / خسته ام از این زندان از این تنهایی

حسرت به دل ماندم که روزی بیاید / که دهد مرا از این زندان رهایی  . . .

.

.

.

تحملی که داده بودی داره تموم میشه / مگه نگفتی همه جا مال منی تا همیشه

دلم داره شور میزنه ، این دل رو بی خبر نذار / تورو خدا با خوبی هات روی هیچ دلی اثر نذار . . .

.

.

.

تمام لحظه های من فدای تاب مژگانت / شقایق وار میمیرم برای خواب چشمانت . . .

.

.

.

بی تو مرا شبی ایست که فردا نمی شود / بی من تو را دلی ایست که دریا نمی شود . . .

.

.

.

بعد یک سال بهار آمده می بینی که / باز تکرار به بار آمده می بینی که

آنکه عمری به کمین بود به دام افتاده / عقل با عشق کنار آمده می بینی که . . .

.

.

.

روزهای دور از تو را هرگز نخواهم شمرد ، تا همیشه بگویم همین دیروز بود . . .

.

.

.

تردیدها به ما خیانت می کنند تا به آنچه که لیاقتشان را داریم نرسیم . . .

.

.

.

در کوچه ی عشق عاشقی کمرنگ است / حرف دل عاشقان چه رنگارنگ است

وقتی که ریا روی محبت باشد / انگار تمام قلب ها از سنگ است . . .

.

.

.

درویشم و درویش تر از خود ندیدم ، همرنگ دلم عاشق و درویش ندیدم

عمریست که من عابر این راه غریبم ، جز سایه ی خود همسفری بیش ندیدم  . . .

.

.

.

آن عشق را در تو ، تو را در دل ، دل را در موقع طپیدن به تو دوست دارم . . .

.

.

.

زیر سایبون چشمات تو شبستون نگاهت / یه جایی گوشه اشکات مچ عشقتو میگیرم

بین پاییز و زمستون انتظار و نم بارون / میون نامهربونی تا بخوای برات میمیرم . . .

.

.

.

مشکلات به سبکی هوا ، عشق به عمق اقیانوس

دوستی به محکمی الماس ، موفقیت به درخشانی طلا

این ها آرزوهای من برای توست . . .

.

.

.

میان دو دست تمنای من روییدی ، در من تراویدی

آهنگ تاریک اندامت را شنیدم ، نه صدایم نه روشنی

طنین تنهایی تو هستم ، طنین تاریکی تو . . .

ای کاش کنارت بودم تا

 زیباترین لالایی عاشقانه را برایت زمزمه کنم و تو آسمان قلبم را با مهتاب زیبای چشمانت نور باران کن تا خوابت ببرد

شبت به خیر عزیزم

.

.

.

باز هم شب شدو  و من هنوز بی عشق تو از تمام رویا ها دلگیرم
امشب درانتظار يك شب به خير تا صبح بيدار خواهم ماند اما تو  چشماهاي زيبايت را به روياها بسپار....شب به خير

.

.

.

باز صدا می زنم تو را .... امشب بازم ميسپارمت به اون کسی که تو ديار بی کسی بين همه دلواپسی مونس و همدمم بوده تو رو به من هديه داده

شب به خیر نازدانه گلم

.

.

.

تو بخواب نازنینم ....

به جان تمام دلواپسی هایم قسم،

که لحظه ای دیده بر هم ننهم

و نگهبان تمام غزل های بر باد رفته باشم

قول می دهم یک مو نیز از سر قاصدک رویاهایت کم نشود ،

تو بخواب نازنینم ....شب به خیر

.

.

.

خوابی؟دلم می خواد آروم خوابیده باشی، بی ترس، بی دلهره، بی دلتنگی

دلم می خواد وقتی خوابی اونجا باشم، دم در وایسم، سرمو بچسبونم به چارچوب، نگات کنم

خوب بخوابی گلم

خوابای رنگی ببینی

.

.

.

مثل یه گنجیشک کوچیک اروم بخواب مهربونم

چشماتو رو هم بذار من اینجا بیدار میمونم

کابوس رو زندون میکنم خواب بد رو میسوزونم

حافظ خواب تو میشیم منو خدای خوب دل

چشمهاتو فردا میبینم خوب بخوابی شبت به خیر

.

.

.

ای گل سرخ پاییزم شبت به خیر عزیزم
بوسه به پات میریزم شبت به خیر عزیزم
وقت لالایی گفتنه تو خوب بخوابی عشق من
عشقو به پات میریزم شبت به خیر عزیزم

.

.

.

لالايي كن بخواب قشنگترين يار

منو از خواب غفلت كردي بيدار

لالايي كن بخواب معني عشقم

الهي بموني تو سرنوشتم

لالایی کن شبت به خیر عزیزم

تمام عشقمو به پات میریزم

.

.

.

لالایی لا لا بخواب ای گل نازم
که واسه چشای تو قصه می سازم

لالایی لا لا بخواب ای گل سوسن
همه فرشته ها روتو می بوسن

.

.

.

‌میخوام  وقتی تو  خوابی کنار تو بشینم

اگه یه وقت خوابم برد باز خوابتو ببینم

مواظب خودت باش شبت به خیر عزیزم

ای کاش میشد تو خوابت رنگین کمون بریزم

.

.

.

....وقتی تو خوابی،تو مهتاب.....همه چی با من ،غریبه

....خواب تو یه سقف کوتاه...پشت اون نوری غریبه

..... خواب تو،خواب یه گندم....توی سرزمین عشقه

......خواب یه قصهء خوب....کفشای غمگین عشقه

.... خواب تو خواب گل یاس...خواب یه حسِ ِ نجیبه

.

.

.

عزيزم خواب و بيدارت قشنگه
شب من بي تو و بي آب و رنگه
بخواب ای نازنینم, مهربونم, دلنشینم
منم من, عاشقت, آروم باش بهترینم

.

.

.

خوابای رنگی بیبینی

 خواب دلتنگی نبینی

 شبت به خیر ای مهربون

خوب بخوابی عزیز جون

.

.

.

امیدوارم امشب که می خوابی

سفر زیبایی داشته باشی به دنیای رویاها

عزیزترینم ، تا برگردی به انتظارت بیدار میمونم . . .

شبت بخیر

.

.

.

عزیزم

پرده چشماتو آروم میکشم روی چشات

بوسه دوستت دارم رو میگیرم از گونه هات

شب به خیر احساس من . . .

.

.

.

این پیام از من خوابالو ! برای یک آدم خوابالو

در زمان خوابالودگی ، ارسال شده است !

لطفا خوب بخوابید ، شب خوش !
.

.

.

خورشید خاموش ، ستاره روشن

آسمان آبی خاموش ، آسمان سیاه روشن

همه چیز اماده ست که توی خواب امشب

تو رو توی رویاهام ببینم

بهانه بیدار شدنم ، شبت به خیر . . .
.

.

.

خوش آمدی مسافر سرزمین “رویاهای شیرین”

خواهشمند است در بستر بالش خود ارام باشید

تا لحظاتی دیگر اماده پرواز خواهیم شد

تا صبح فردا سفر خوبی برای شما آرزومندیم

(خلبان خطوط هوایی “رویا”) !

شب خوش  . . .

.

.

.

امیدوارم امشب که میخوابی قشنگترین و بهترین آدم دنیا رو تو خواب ببینی

ولی سعی کن بهش عادت نکنی چون من هر شب نمیتونم بیام به خوابت !

شبت به خیر

.

.

.

شب بخیر ای آخرین امید من / نذار تاریکی تو قلبت بنشینه

چشاتو بروی شهر شب ببند / تا چشای کوچیکت خواب ببینه . . .

عشق یعنی خاطرات بی غبار / دفتری از شعر و از عطر بهار

عشق یعنی یک تمنا یک نیاز / زمزمه از عاشقی با سوز و ساز

عشق یعنی چشم خیس مست او / زیر باران دست تو در دست او . . .

.

.

.

سلامت میکنم ای غنچه ی راز / تو بودی از برای عشقم آغاز

تویی تنها دلیل زنده بودن / ندارم طاقتت با چشم در ناز . . .

.

.

.

بی تو این فاصله ها طاقت من را برده / ساعتم زنگ زده ، عقربه هایش مرده

کاش باور کنی از دوری تو دلتنگم / این دل خسته ام از دوری تو پژمرده . . .

.

.

.

این روزها دلم بهانه تو را دارد ، ای زیباترین اشتباه زندگیم!

با من بمان ای بهترین بهانه ی زندگیم . . .

.

.

.

آنکه خود مرحم قلب خرامان تو بود ، بین که اینک خود نیاز مرحم است . . .

.

.

.

ساعت چیست؟

اختراع غریبی است که جای خالیت را به رخ دلتنگیهایم میکشد . . . !

.

.

.

ما دانه نخورده صید این صیاد شدیم / ناکرده گنه ببین چه بدنام شدیم

ترسیدن ما ، ز ترس بدنامی بود / حالا از چه بترسیم که بد نام شدیم . . .

.

.

.

گفتی که دگر در تو چنان حوصله ای نیست / گفتم که مرا دوست نداری گله ای نیست

رفتی و خدا پشت و پناهت به سلامت / بگذار بسوزد دل من مسئله ای نیست . . .

.

.

.

انتظارت چه زیباست وقتی که لبه جاده ی دل تنگی ایستادم

وتو با شاخه گلی از بهانه های عاشقانه می ایی

.

.

.

تو را دوست دارم وقتی که میان غم گم میشوم ودر اغوش تو پیدا میشوم

تو را دوست دارم وقتی در میان دلتنگی ها  درمیان چشمان  تو پیدا میشوم

تو را دوست دارم  ان زمان که از صدای قلبت از خواب بیدار میشوم

تو را دوست دارم . . .

.

.

.

واژه هایم  رنگ باران دارد وقتی از تو مینوسم

قلبم خیس دلتنگی است وچشمانم طوفانی !

.

.

.

عشق مان را بر درخت کاجی یادگاری مینوسیم تا نه در زمستان بلرزد و نه پاییزی شود . . .

.

.

.

خوشبخت اگر خار بکارد / از بخت خوشش لاله و ریحانه در آید

بدبخت اگر مسجدی از آینه سازد / یا سقف فرو ریزد و یا قبله کج آید . . .

.

.

.

کیستم که شدم لیلی آن عاشق دلناز / تو که باشی که شدی جان و دل لیلی دلباز . . .

.

.

.

خدایا عاصی و خسته به درگاه تو رو کردم / نماز عشق را آخر به خون دل وضو کردم

دلم دیگر به جان آمد در این شبهای تنهایی / بیا بشنو تو فریادی که پنهان در گلو کردم . . .

.

.

.

به دنبال کسی باش که تو را به خاطر زیبایی های وجودت

زیبا خطاب کند نه به خاطر جذابیتهای ظاهریت


Who calls you back when you hang up on him

به دنبال کسی باش که دوباره با تو تماس بگیرد حتی وقتی تلفنهایش را قطع می کنی

who will stay awake just to watch you sleep

به دنبال کسی باش که بیدار خواهد ماند تا سیمای تو را در هنگام خواب نظاره کند

wait for the guy who kisses your forehead

در انتظار کسی باش که مایل باشد پیشانی تو را ببوسد[حمایتگر تو باشد]

who wants to show you off to world when you are in your sweats

به دنبال کسی باش که مایل باشد  حتی  در زمانی که درساده ترین لباس  هستی تورا به دنیا نشان دهد

who holds your hand in front of his friends

به دنبال کسی باش که دست تو را در مقابل دوستانش در دست بگیرد

wait for the one who is constantly reminding you how much

he cares about you and how lucky he is to have you

در انتظار کسی باش که بی وقفه به یاد توبیاورد که تا چه اندازه برایش مهم هستی

و نگران توست و چه قدر خوشبخت است که تو را در کنارش دارد

wait for the one who turns to his friends and says that’s her

در انتظار کسی باش که زمانی که تو را می بیند به دوستانش  بگوید اون خودشه

[همان کسی  که می خواستم]

اگر یک آسمان دل را به قسط عشق بردارم / میان عشق و زیبایی تو را من دوست می دارم .
 
.

.

.

دگر حس شقایق را نداری / هوای قلب عاشق را نداری / و از چشمان خونسرد تو پیداست / که شور عشق سابق را نداری .
 
.

.

.

من گل پژمرده ای هستم ، چشمهایم چشمه ی خشک کویر ، تشنه ی یک بوسه ی خورشید ، تشنه ی یک قطره ی شبنم .
 
.

.

.

در نگاه ات همه ی مهربانی هاست ، قاصدی که زندگی را خبر می دهد ، و در سکوت ات همه ی صداها ، فریادی که بودن را تجربه می کند .
 
.

.

.

عشق یعنی خاطرات بی غبار / دفتری از شعر و از عطر بهار / عشق یعنی یک تمنا یک نیاز / زمزمه از عاشقی با سوز و ساز / عشق یعنی چشم خیس مست او / زیر باران دست تو در دست او .
 
.

.

.

بی تو این فاصله ها طاقت من را برده / ساعتم زنگ زده ، عقربه هایش مرده / کاش باور کنی از دوری تو دلتنگم / این دل خسته ام از دوری تو پژمرده .
 
.

.

.

عزیز یادی بکن از یار خسته / غبار دوریت بر من نشسته / دیگر تیری نزن بالی ندارم / وجودم از غم دوریت در هم شکسته .
 
.

.

.

دیدار شما آرزوی ماست ، روابط عمومی چشمان بی قرار !
 
.

.

.

خون ما از خون دیگر عاشقان رنگین تر است / گاه یک دشنام از صدها دعا شیرین تر است / سنگدل ! من دوستت دارم ، فراموشم مکن / بر مزارم این غبار از سنگ هم سنگین تر است .
 
.

.

.

گاه گاهی که دلم تنگ و نگاهم ابری است ، کاش میشد که تو را میدیدم .

.

.

.

مواظب باش سردی هوا احساستو منجمد نکنه !
 
.

.

.

اینجا آسمان از دل من تیره تر است ، روزگارم ابریست ، من اگر تنهایم ، یاد تو با من هست ، مهربانم روزگارم ابریست ، کاش این بار جای خورشید تو آفتاب شوی .
 
.

.

.

ببخشید ، سایه ی من عاشق سایتون شده ، میشه همسایه شیم ؟
 
.

.

.

زیباترین شب زمین شب پر از نگاه تو / دعای من برای تو ، خدای من پناه تو .
 
.

.

.

یادمان باشد اگر دور شدیم ، این صدای نفس خاطره هاست که چنین دلگرمیم .
 
.

.

.

اول رخ به ما نبایست نمود / تا آتش ما جای دگر گردد دود / اکنون که نمودی و ربودی دل ما / ناچار تو را دلبر ما باید بود .
 
.

.

.

ما را دلی بود که ز دنیای دیگر است / ماییم جای دیگر و او جای دیگر است / دیشب دلم به جلوه ی مستانه ای ربود / امشب پی ربودن دلهای دیگر است .
 
.

.

.

بس که دلتنگم اگر گریه کنم میگویند / قطره ای قصد نشان دادن دریا دارد .
 
.

.

.

خیلی ها میگن دوری و دوستی ، ولی من میگم سخته زنده بودن وقتی دوری و نیستی !
 
.

.

.

شب است و در سکوت شب نشسته ام به خاطرت / و دلخوشم به این دلی که بسته ام به خاطرت / ببین چگونه مهربان طلسم کرده ای مرا / که از تمام قبله ها گسسته ام به خاطرت .

مواظب باش سردی هوا احساستو منجمد نکنه !
 
.

.

.

اینجا آسمان از دل من تیره تر است ، روزگارم ابریست ، من اگر تنهایم ، یاد تو با من هست ، مهربانم روزگارم ابریست ، کاش این بار جای خورشید تو آفتاب شوی .
 
.

.

.

ببخشید ، سایه ی من عاشق سایتون شده ، میشه همسایه شیم ؟
 
.

.

.

زیباترین شب زمین شب پر از نگاه تو / دعای من برای تو ، خدای من پناه تو .
 
.

.

.

یادمان باشد اگر دور شدیم ، این صدای نفس خاطره هاست که چنین دلگرمیم .
 
.

.

.

اول رخ به ما نبایست نمود / تا آتش ما جای دگر گردد دود / اکنون که نمودی و ربودی دل ما / ناچار تو را دلبر ما باید بود .
 
.

.

.

ما را دلی بود که ز دنیای دیگر است / ماییم جای دیگر و او جای دیگر است / دیشب دلم به جلوه ی مستانه ای ربود / امشب پی ربودن دلهای دیگر است .
 
.

.

.

بس که دلتنگم اگر گریه کنم میگویند / قطره ای قصد نشان دادن دریا دارد .
 
.

.

.

خیلی ها میگن دوری و دوستی ، ولی من میگم سخته زنده بودن وقتی دوری و نیستی !
 
.

.

.

شب است و در سکوت شب نشسته ام به خاطرت / و دلخوشم به این دلی که بسته ام به خاطرت / ببین چگونه مهربان طلسم کرده ای مرا / که از تمام قبله ها گسسته ام به خاطرت .

.

.

.

جانا ز دست عشق تو ، یک دم نباشد راحتم / هر شب خیالت را کشم ، ای ماه تابان در برم .
 
.

.

.

کاش ریسمان محبتمون روزی یکبار پاره بشه تا با هر گره زدن فاصلمون کمتر بشه !
 
.

.

.

آنگاه که آوار تنهایی روحت را در هم شکست ، گوشه ی قلبت را بنگر ، من آنجا به انتظارت هستم .
 
.

.

.

ترسم که تو هم یار وفادار نباشی / عاشق کش و معشوق نگه دار نباشی / من از غم تو هر روز دوصد بار بمیرم / تو از دل من هیچ خبر دار نباشی .
 
.

.

.

بی پنجره ای ، غریبه ای  در وهمی / عشق است اگر از آن نداری سهمی / فهمیدن عشق عاشقی می خواهد / یک روز بزرگ می شوی می فهمی .
 
.

.

.

وصل تو کجا و من مهجور کجا / دردانه کجا ، حوصله ی مور کجا / هرچند ز سوختن ندارم باکی / پروانه کجا و آتش طور کجا .
 
.

.

.

دیگر بهار در سبد روزگار نیست / دیگر قرار نیست ، نه دیگر قرار نیست / شادم که زود می گذرد شادیم ، ولی / غم می خورم که هیچ غمی ماندگار نیست .
 
.

.

.

کاش میشد در سایه ی مژگانت ، لحظه ای به تماشای دریای خوشرنگ چشمهایت می نشستم .
 
.

.

.

کاش میشد با تو بودن را نوشت / تا که زیبا را کشم بر هرچه زشت / کاش میشد روی این رنگین کمان / می نوشتم تا ابد با من بمان .
 
.

.

.

میدونی چرا غروب همیشه سرخه ؟ چون هر وقت میبینه چقدر دوست دارم ، حسودیشون میشه !

کاش میشد بوسه ها را قاب کرد / مثل نامه سوی هم پرتاب کرد / کاش میشد عشق را تقسیم کرد / مثل تک شاخه گلی تقدیم کرد .
 
.

.

.

از تو گفتن کار هر کس نیست ای زیبا غزل / من برای گفتنت باید که مولانا شوم .
 
.

.

.

بیادت هستم حتی اگر قرار باشد شبی بی چراغ در حسرت یافتنت تمام کوچه ها را قدم بزنم .
 
.

.

.

عشقت به دلم اگر بتابد چه کنم ؟ / مهرت به سرای من بخوابد چه کنم ؟ / یکدم به سوال من جوابی بده دوست / روزی که دلم تو را بخواهد چه کنم ؟
 
.

.

.

برای محبت هایی که عمیقند ، ندیدن و نبودن هرگز بهانه ی از یاد بردن نیست !
 
.

.

.

شمع اگر سوخت و به پروانه وفادار نبود / من بر آنم که بسوزم به کنارت ، ای دوست .
 
.

.

.

رابطه ها زمانی زیبا می شوند که برای یاد کردن هیچ دلیلی به جز دلتنگی نباشد .
 
.

.

.

اگر خطا نکنم عطر ، عطر یار من است / کدام دسته گل امروز بر مزار من است / تو قرص ماهی و من برکه ای که می خشکد / خود این خلاصه ی غم های روزگار من است .
 
.

.

.

در چشم آفتاب چو شبنم زیادی ام / چون زهر هرچه که باشم اگر کم زیادی ام / همچون نفس ، غریبترین آمدن مراست / تا میرسم به سینه همان دم زیادی ام .
 
.

.

.

روزهایی که بی تو می گذرد / گرچه با یاد توست ثانیه هاش / آرزو باز می کشد فریاد / در کنار تو می گذشت ای کاش .

.

.

.

از دوری تو دلی پر از غم دارم / وز غصه ی تو همواره ماتم دارم / گر حق بدهد به من همه ملک وجود / گویم که گل روی تو را کم دارم .
 
.

.

.

آیین عشق بازی دنیا عوض شده ست / یوسف عوض شده ست ، زلیخا عوض شده ست / حق داشتی مرا نشناسی به هر طریق / من همچنان همانم و دنیا عوض شده ست .
 
.

.

.

تا غروب این زمین تا طلوع واپسین در کتاب خاطراتم ماندگاری نازنین .

.

.

.

ابرها به آسمان تکیه می کنند ، درختان به زمین و انسانها به مهربانی یکدیگر .
 
.

.

.

ویران شد از نگاهت بنای استوار دلم ، حالا تو تنها ستون این ویرانه ای .
 
.

.

.

من برگ تو هم عابری و عشق قدمهایت / دل میبری و میگذری ، ای جانم به فدایت .
 
.

.

.

تو را دیدم دلم بر باد کردم / برای دیدنت فریاد کردم / ندانستم که عشق اول جمیل است / تمام هستی ام بر باد کردم .
 
.

.

.

اگر قلبم از چوب بود ، آن را به آتشکده ی چشمانت می سپردم !
 
.

.

.

نیستی کم نه از آیینه نه حتی از ماه / که ز دیدار تو من تشنه ترم تا از ماه / من محال است به دیدار تو قانع باشم / کی پلنگی شده راضی به تماشا از ماه .
 
.

.

.

خوشا آنان که در بازار گیتی / خریدار وفا بودند و هستند / خوشا آنان که در راه رفاقت / رفیق با وفا بودند و هستند .

متن کامل در ادامه مطلب..

خوشبختی من پیدا کردن تو از میان اینهمه ضمیر بود . . .

.

.

.

بیادت هستم حتی اگر قرار باشد ، شبی بی چراغ

در حسرت یافتنت تمام کوچه ها را قدم بزنم . . .

.

.

.

عشقت به دلم اگر بتابد چه کنم ؟ /  مهرت به سرای من بخوابد چه کنم ؟

یکدم به سوال من جوابی بده دوست / روزی که دلم تو را بخواهد چه کنم . . . ؟

.

.

.

*۱۴۰* I love You # !

اینم شارژ رفاقت ما !

کادوی قلب مهربونت !

.

.

.

کلاغ ها گرچه سیاهند و آوازشان خوش نیست

اما آنقدر با وفایند که شاخه های خشک درختان را در فصل سرد زمستان

تنها نمیگذارند . . .

.

.

.

برای محبت هایی که عمیقند ، ندیدن و نبودن هرگز بهانه ی از یاد بردن نیست . . .

.

.

.

رابطه ها زمانی زیبا می شوند که برای یاد کردن هیچ دلیلی به جز دلتنگی نباشد . . .

.

.

.

اگر خطا نکنم عطر ، عطر یار من است / کدام دسته گل امروز بر مزار من است

تو قرص ماهی و من برکه ای که می خشکد / خود این خلاصه ی غم های روزگار من است . . .

.

.

.

روزهایی که بی تو می گذرد / گرچه با یاد توست ثانیه هاش

آرزو باز می کشد فریاد / در کنار تو می گذشت ای کاش . . .

.

.

.

ابرها به آسمان تکیه می کنند ، درختان به زمین و انسانها به مهربانی یکدیگر . . .

.

.

.

ویران شد از نگاهت بنای استوار دلم ، حالا تو تنها ستون این ویرانه ای . . .

.

.

.

من برگ تو هم عابری و عشق قدمهایت / دل میبری و میگذری ، ای جانم به فدایت . . .

.

.

.

وقتی قدرت عشق بر عشق به قدرت غلبه کند ، دنیا طعم صلح را می چشد . . .

.

.

.

دیشب از دوری تو مرغ دلم پر می زد ، تا دم صبح فقط یاد تو در دل می زد . . .

.

.

.

در کاخ مجلل خبر از عشق مجو ، که سعادت همه در کلبه ی درویشان است . . .

کاش میشد بوسه ها را قاب کرد / مثل نامه سوی هم پرتاب کرد / کاش میشد عشق را تقسیم کرد / مثل تک شاخه گلی تقدیم کرد .
 
.

.

.

از تو گفتن کار هر کس نیست ای زیبا غزل / من برای گفتنت باید که مولانا شوم .

.

.

.

بیادت هستم حتی اگر قرار باشد شبی بی چراغ در حسرت یافتنت تمام کوچه ها را قدم بزنم .
 
.

.

.

عشقت به دلم اگر بتابد چه کنم ؟ / مهرت به سرای من بخوابد چه کنم ؟ / یکدم به سوال من جوابی بده دوست / روزی که دلم تو را بخواهد چه کنم ؟
 
.

.

.

برای محبت هایی که عمیقند ، ندیدن و نبودن هرگز بهانه ی از یاد بردن نیست !
 
.

.

.

شمع اگر سوخت و به پروانه وفادار نبود / من بر آنم که بسوزم به کنارت ، ای دوست .
 
.

.

.

رابطه ها زمانی زیبا می شوند که برای یاد کردن هیچ دلیلی به جز دلتنگی نباشد .
 
.

.

.

اگر خطا نکنم عطر ، عطر یار من است / کدام دسته گل امروز بر مزار من است / تو قرص ماهی و من برکه ای که می خشکد / خود این خلاصه ی غم های روزگار من است .
 
.

.

.

در چشم آفتاب چو شبنم زیادی ام / چون زهر هرچه که باشم اگر کم زیادی ام / همچون نفس ، غریبترین آمدن مراست / تا میرسم به سینه همان دم زیادی ام .
 
.

.

.

روزهایی که بی تو می گذرد / گرچه با یاد توست ثانیه هاش / آرزو باز می کشد فریاد / در کنار تو می گذشت ای کاش .

.

.

.

از دوری تو دلی پر از غم دارم / وز غصه ی تو همواره ماتم دارم / گر حق بدهد به من همه ملک وجود / گویم که گل روی تو را کم دارم .
 
.

.

.

آیین عشق بازی دنیا عوض شده ست / یوسف عوض شده ست ، زلیخا عوض شده ست / حق داشتی مرا نشناسی به هر طریق / من همچنان همانم و دنیا عوض شده ست .
 
.

.

.

تا غروب این زمین تا طلوع واپسین در کتاب خاطراتم ماندگاری نازنین .
 
.

.

.

ابرها به آسمان تکیه می کنند ، درختان به زمین و انسانها به مهربانی یکدیگر .
 
.

.

.

ویران شد از نگاهت بنای استوار دلم ، حالا تو تنها ستون این ویرانه ای .
 
.

.

.

من برگ تو هم عابری و عشق قدمهایت / دل میبری و میگذری ، ای جانم به فدایت .
 
.

.

.

تو را دیدم دلم بر باد کردم / برای دیدنت فریاد کردم / ندانستم که عشق اول جمیل است / تمام هستی ام بر باد کردم .
 
.

.

.

اگر قلبم از چوب بود ، آن را به آتشکده ی چشمانت می سپردم !
 
.

.

.

نیستی کم نه از آیینه نه حتی از ماه / که ز دیدار تو من تشنه ترم تا از ماه / من محال است به دیدار تو قانع باشم / کی پلنگی شده راضی به تماشا از ماه .
 
.

.

.

خوشا آنان که در بازار گیتی / خریدار وفا بودند و هستند / خوشا آنان که در راه رفاقت / رفیق با وفا بودند و هستند .

به دل میگم شب یا سحر یادش نکن / دلم میگه دیونشم ، تو هم فراموشش نکن . . .

.

.

.

آرزو میکنم که فرو افتادن هر برگ پاییزی آمینی باشد برای آرزوهای قشنگت . . .

.

.

.

اندیشه ات را با که میپرورانی ؟

خوش به حالش …

اما مرا همین بس که

“دوستت دارم”

.

.

.

به سراغ من اگر می آیی  دگر آسوده بیا

چند وقتی ست که فولاد شده چینی نازک تنهایی من  . . .

.

.

.

پس شاخه های یاس و مریم فرق دارند / آری اگر بسیار اگر کم فرق دارند

شادم تصور میکنی وقتی ندانی / لبخندهای شادی و غم فرق دارند . . .

.

.

.

دلتنگ تو امروز شدم تا فردا / فردا شد و باز هم تو گفتی فردا

امروز دلم مانده و یک دنیا حرف / یک هیچ به نفع دل تو تا فردا . . .

.

.

.

بیا با هم بجنگیم ، من شکست می خورم و تو پیروز می شوی

بعد تو مرا تسخیر کن !

.

.

.

نافم را که بریدند ، فاصله ها شد تقدیر من

آری از همان وقتها شروع شد بی تو بودنم . . .

.

.

.

ز روزی که یکی دلم را برده / تب دارم مثل طفل سرما خورده

گفتارم شعر ، شعرهایم هذیان / دکتر جان بنده زنده ام یا مرده  . . .

.

.

.

گر فراموشت کنم بر من حرام است زندگی / من تو را با جان خریدم کی فراموشت کنم . . .

.

.

.

نام تو رازی نوشته بر بال پروانه هاست ، گلها همه به نام تو مشهورند

آیینه های از انعکاس نام تو می خندند و من تنها برای تو می گویم ، زندگی کن تا زنده بمانم  . . .

.

.

.

غم دانه دانه می افتد روی گونه هایم ، آری شور است طعم نبودنت !

.

.

.

زندگی در گذر حادثه هاست ، گاه تلخ است و گهی شیرین است

دل ما در پس این تلخی و شیرینی هاست ، صاف و صادق بماند زیباست . . .

.

.

.

گنجشک ها با این که تعدادشون خیلی زیاده بازم همدیگه رو میشناسند

اما نمیدونم توی دنیا چندتا مثل من وجود داره که تو منو فراموش کردی . . .

.

.

.

تاج من بر سرم نیست ، تاج من در قلب من جای دارد

تاجی که به ندرت پادشاهی را از آن بهره داده اند

تو را در مثنوی پیدا نکردم / حضوری دیگری پیدا نکردم / سرودم هر غزل تنها بودی / برایت ثانوی پیدا نکردم

.

.

.


به کدامین شهر نگاهت بخشم دل بی تابم را / تو تمنای دلی هر شب و هر خوابم را

.

.

.


نمیدانم چرا بیمارم امشب / سکوتی خفته در گفتارم امشب / غم اشک دلم آهسته میگفت / پریشان از فراق یارم امشب

متن کامل در ادامه مطلب..

گر مذهب مردمانِ عاقل داری / یک دوست بسنده کن که یک دل داری . . .

.

.

.

گلی از شاخه هاچیدم برایت / زدم بوسه به یادت بی نهایت

اگر قاتل تو را کشت ای قناری / بگو آخر ، که گیرد خونبهایت !

.

.

.

ساقیا! باز خماریم به جامی بنواز / خاطر خسته ما را به سلامی بنواز

گر میسر نشود بگذری از کوچه ما / گاه گاهی دل ما را به پیامی بنواز !

.

.

.

گفتی اندر خواب بینی بعد این روی مرا

ماه من ، در چشم عاشق آب هست وخواب نیست . . .

.

.

.

به یادتان می آورم تا بدانید که

زیباترین منش آدمی محبت اوست

پس محبت کنید، چه به دوست، چه به دشمن

که دوست را بزرگ کند و دشمن را دوست . . .

(کورش کبیر)

.

.

.

برایت از طلا تختی ، مسیری رو به خوشبختی

برایت عمر نوحی را ، وقار همچو کوهی را

برایت صبر ایوبی ، حیاتی مملو از خوبی

برای شاد بودن را ، فقط آزاد بودن را

آرزو دارم . . .

.

.

.

کوچک باش و عاشق ، که عشق خود میداند آیین بزرگ کردنت را . . .

.

.

.

آخرچه شد که یاردست ازسرم کشید / یکباره برد ز یاد آن وعده و وعید

من که وجود خود کردم به نام او / اما چگونه شد او نام خود ندید . . .

.

.

.

با عزیزان در نیامیزد دل دیوانه ام / در میان آشنایانم ولی بیگانه ام

به سلامت گل لاله دیگه عاشقی محاله / بسته شد کتاب قصه با تو بودن یک خیاله . . .

.

.

.

بلبلان از بوی گل مستند و ما از روی دوست

دیگران از ساغر و ساقی و ما از جام دوست

.

.

.

اگه فراموشم کنی میرم سراغ سرنوشت / میگم چرا اسم منو فقط تو قلب تو نوشت

اگه فراموشم کنی سلطان قصر غم میشم / مثل یه شمع بی فروغ لحظه به لحظه کم میشم . . .

.

.

.

اگر دارم دلی آرام، فدای دوست میسازم

در این دنیای بی حاصل به لطف دوست مینازم . . .

.

.

.

اگر قلبم از چوب بود

آن را به آتشکده چشمانت میسپردم . . .

.

.

.

آرامتر سکوت کن

صدای بی تفاوتی هایت آزارم میدهد . . .

.

.

.

من امیدم را در یاس یافتم

مهتابم را در شب

عشقم را در سال بد یافتم

و هنگامی که داشتم خاکستر میشدم گُر گرفتم .

به خدا عشق به رسوا شدنش می ارزد / و به مجنون و به لیلا شدنش می ارزد

دفتر قلب مرا وا کن و نامی بنویس / سند عشق به امضا شدنش می ارزد

گرچه من تجربه‌ای از نرسیدن‌هایم / کوشش رود به دریا شدنش می ارزد . . .

.

.

.

خوشبختی را در همین لحظه باور کن ، لحظه ای که دلی به یاد توست . . .

.

.

.

اگه عاشقی همش کار دله ، پس چرا من همه اش

فکرم

ذهنم

هوشم

حواسم

پیش توست . . . ؟

.

.

.

باور کن آن “میم” مالکیتی که به آخر اسمم اضافه میکردی

بزرگترین و زیباترین عاشقانه ای بود که شنیده ام . . .

.

.

.

قشنگترین نگاهم را برایت کنار گذاشتم تا بدانی با تمام وجود دوستت دارم . . .

.

.

.

باز باران بارید خیس شد خاطره ها /  مرحبا بر دل ابری هوا

هر کجا هستی باش آسمانت آبی / و تمام دلت از غصه ی دنیا خالی . . .

.

.

.

حالا که قرار نیست دیگر حوا ی من باشی

به چه امیدی آدم شوم ؟

.

.

.

این فاصله ها که بین ما بسیارند / از بودن ما کنار هم بیزارند

یک روز برای دیدنت می آیم / اما اگر این فاصله ها بگذارند . . .

.

.

.

آنقدر دور شده ای که

چشمانم حتی خواب آمدنت را هم نمی بینند . . .

.

.

.

بوسه هایت انار را می ترکاند ، نفس هایت سیب را می رساند ، آغوشت ابر را می باراند

پاییزترینی تو !

.

.

.

عمقِ چشم هات

قصه ی هزار و یک شبِ یلداست

تمام نمی شود هر چه می خوانم . . .

.

.

.

کار سختی ستْ دوست نداشتنِ تو

باید برای خودم

کار دیگری دست و پا کنم . . .

.

.

.

از ابتدای آن روز که شامگاهش باران بر گونه های تو بارید من گمشده ام . . .

.

.

.

طوری که دل تو خواست باشم، نشدم / دلخواه دل تنگ خودم هم نشدم

حوا تو به خانه بهشتی برگرد / من هم متاسفم که آدم نشدم . . .

.

.

.

بگذار دیوانه صدایم کنند!

بگذار بگویند مجنون!

فرقی نمی کند!

من تمام هویت خود را

از زمانی که اسمم را دیگر صدا نزدی

از یاد برده ام!

.

.

.

من هنوز در انتظار این هستم

که تو از “هرگز” خود بازگردی . . .

.

.

.

مراقب شادی توام همچنان که تو پاسبان شادی منی

در آرامش نخواهم بود اگر در آرامش نباشی . . .

.

.

.

نگاه تو سیب است

و من نیوتنی بیچاره

بی خواب از کشف جاذبه . . .

.

.

.

نکند قاصدکی را که برایم فرستادی بازیچه دست کودکی بازیگوش شده

که اینچنین دل تنگم بی خبر مانده ؟

.

.

.

قلبم آسمون میشه به شوق خوابیدن ستاره ی وجودت

کاش از میون همه ی ستاره ها سهیل نشی . . .

.

.

.

ستاره‏ها نهفتم در آسمان ابرى

دلم گرفته ، اى دوست ! هواى گریه با من . . .‏

گر از قفس گریزم کجا روم ، کجا، من؟

.

.

.

دیدی دلم شکست؟

دیدی چه بی صدا دل پر ارزوی من

از دست کودکی که ندانست قدر آن افتاد بر زمین

دیدی دلم شکست ؟

.

.

.

من همه نیلوفران را فرش راهت میکنم / من جهانی را فدای یک نگاهت میکنم . . .

.

.

.

در گلستان وجودم تو بدان شمع منی / نازنینم این را بدان همیشه در قلب منی . . .

حسی دارم ، اگـــــر بدا نی بد نیست / شعری گفتم تو هم بخوانی بد نیست

الآن  خیلی دلم بـرایت تنگ است / در هــر صورت خبر رســانی بد نیست . . .

.

.

.

ای دل، دل سودا زده، سامانم کـو؟ / ای کالبد تهی شده جـــــــانم کـو؟

امـــروز که از همیشه مشتاق ترم / ای خانه ی سوت و کور مهمانم کو؟

.

.

.

نسبت به تو  حس  کور  میـلی دارم / دور و بـــــــر خود  هـــزار  لیـلی دارم

من نــاز نمی خرم  شما هم نفروش / چون عاشق کشته مرده خیلی دارم . . .

.

.

.

مــــارا  نکشان  به سوی  لبهای  خودت / بر گـــــرد برو  بخواب  در جـــــای  خودت

می خواهی اگر ببوسمت حرفی نیست / امـــــا همه ی  عــواقبش  پــــای خودت . . .

.

.

.

از بس که درون سـیـنـ ـه  تنهـا مـــانده / در مـــانده ا م از  دست دل وا مـانده

در داخل سیـ ـنـ ه درد شیرینی هست / آیــــا دل من پیش شمـا جـا مــانده !؟

.

.

.

ماهی تو، که بربام شکوه آمده است / آیینه  ز دستت  به ستوه  آمده است

خورشید اگر  گرم تماشای تو نیست  / دلگیر نشو  ز پشت کـوه  آمده است

.

.

.

یک پلک زدن فاصله از تو تا من / باید بزنیـــم  پلک  یا تو یا من

هر چند که گفتند گناه است این کار / اما تو یکی بزن گناهش با من . . .

.

.

.

مثل گل صد برگ  شکوفــا شده ای / چون مـــاه چهار ده شکوفا شده ای

در آینـه ی  نگاه من  چشم بدوز / تا در یابی چقدر زیبا شده ای . . .

.

.

.

ای روی گشـــاده خُلق تنگ آمده ای / آهــوی رمیده  چـون پلنـگ  آمـده ای

آن روسری سپید می دانی چیست؟ / بــــا پـرچم آشتی بـه جنگ آمـده ای . . .

.

.

.

خوش خُلقی و خشم همزمان یعنی چه؟ / بیـزاری و عشق  تـوأمـان یعنی چه؟

با رفتن من اگر موافق هستی! / پس این  بنشین ، نرو ، بمان  یعنی چه؟

.

.

.

بسیـار تماشایی و آراسته ای / از رونق مـاه آسمان کاسته ای

انگار نه انگار که مارا دیدی / از روی کدام دنده بر خاسته ای؟

.

.

.

سر کش بـودم به حیله رامم کردی / ای افسونگر ،چه پخته خامم کردی

خوش چرخـاندی کمند گیسویت را / در تـــــاریکی  اسـیر دامـم کـــردی . . .

.

.

.

در دیده ی تـو رمز نهانی پیداست / در جام نگاه تو جهانی پیداست

کَس ره  نبرَد  درون آن قلعه ی راز / کز بام و برَش تیر و کمانی پیداست . . .

.

.

.

کوهی بودم، به پــای تو گَـرد شدم  / بـــازیچه ی بـــاد های ولگرد شدم

تـــا د ر دل من حلول کردی ای ماه / انگشت نمای مرد و نـــا مرد شدم . . .

.

.

.

بــــا آ مدنت  بهــانه پـیدا  شده است / خورشید میـــان خانه پیدا شده است

ما  نیم نظر  چشم به هم  دوخته ایم / یک لحظه ی شاعرانه پیدا شده است . . .

.

.

.

این قدر خیـــال هـــــای بیهــوده نبـاف / ماییم و ،دو خط رباعی و، یک دل صاف

در آینه ی دلم  به جز عکس تو نیست / شک داری اگـــــر  بیــا دلم را بشکاف . . .

.

.

.

بــا این که لب از کـلام بستید شما / ساکت سر جـایتان نشستید شما

امـــواج  نگــــاهتــان  دلم را  لرزاند / اصلا نکند زلـــــزله هستید شـــما . . .

.

.

.

با انگشت اشـــــــــاره در خواهد زد / دل در ســ ــینـه شدید تر خــــــواهد زد

قلبم  بــــا تیک تــاک خود می گوید / یلدا سر شد سپیده سر خواهد زد . . .

.

.

.

بی رویت آینه کـــدر خــــواهد شد / آهم در شهر منتشر خــواهد شد

چون بمبی ساعتی دلم در سینه / با تــــــاخیر تو منفجر خـواهد شد . . .

.

.

.

چون کودک بی اراده راه افتــــادم / با پــــای نگـــــاه در گنـــاه افتادم

از گونه به سمت چانه ات لغزیدم / از چـــــاله در آمدم به چاه افتادم . . .

.

.

.

بـــا این که تمـــــــام قصه را میدانی / باز آیه ی یأس پیش من می خوانی

بــــــا آن همه  تــــرفند دلم را بردی / تا بشکنی و دو بــــاره بر گــــردانی؟

.

.

.

خورشیدی و گــرمای محبت در دست / با آمدن تــــو  مــــاه چشمش را بست

بــــــا سرعت نـــــور سمت تو می آیم / وقتی که چراغ چشمهایت سبز است . . .

.

.

.

در فصلی که هـوا لطیف و عـــالی ست / فصلی که فصل عشق و فارغبالی ست

وقتی بــــاران  به شیشه هــا می کوبد / در آغـــوشم چقدر جــــایت خـالی ست . . .

.

.

.

از روزی  کـــه یکی دلــم را بــرده / تب دارم مثل طفل سر مـا خورده

گفتارم شعر، شعر هایم هذیــان / دکتر جا ن بنده زنده ام یــا مرده؟

.

.

.

تـــا خرمن مــو به دوش می اندازد / بین همه جنب و جوش می اندازد

گفتیم  نصیحتش کنید ای مـــردم / گفتند  به پشت گــوش می اندازد . . .

.

.

.

هر چند کسی میان ما حــایل نیست / اما نگهت  به سوی من مـــایل نیست

گفتم قسمت دهم ، ولی می گـو یند / چشم تو به هیچ مذهبی قایل نیست . . .

.

.

.

از لحظه های طی شده حظی نبرده ایم / خودرا  به دست  شاید و اما  سپرده ایم

بشمار لحظه لحظه ی  عمر  گذشته را / هر چند ســـــال بود  همانقدر  مرده ایم . . .

.

.

.

امواج  نگـــــاهت  اعتیاد  آور بود / زیبـــــایی تو فــــراتر از بـــاور بود

در قاب- نگاه چشم من لبخندت / لبخند ژوکـوند ، بلکه  زیبــاتر بود . . .

.

.

.

بـــا زیر مخالفی بگـــو بـم بشو م / لبخند بزن مقـــــابلت خم بشـو م

تو یک کلمه بگـــو که حـوّای منی / من امضا می دهم که آدم بشو م . . .

خوشبختی را در همین لحظه باور کن ، لحظه ای که دلی به یاد توست .
 
.

.

.

باز باران بارید خیس شد خاطره ها /  مرحبا بر دل ابری هوا / هر کجا هستی باش آسمانت آبی / و تمام دلت از غصه ی دنیا خالی .
 
.

.

.

موجی از عشق رو بر ساحل دلت میفرستم تا بدونی فراموش نشدنی هستی .
 
.

.

.

سر سبز دل از شاخه بردیم ، تو چه کردی / افتادم و بر خاک رسیدم ، تو چه کردی / من شور و شر موج و تو سر سختی ساحل / ای عشق ببین من چه کشیدم و تو چه کردی .
 
.

.

.

قشنگترین نگاهم را برایت کنار گذاشتم تا بدانی با تمام وجود دوستت دارم .
 
.

.

.

بوسه هایت انار را می ترکاند ، نفس هایت سیب را می رساند ، آغوشت ابر را می باراند ، پاییزترینی تو !
 
.

.

.

احوال دل ، آن زلف رها داند و من / راز دل غنچه را صبا داند و من / بی من تو چگونه ای ندانم اما / من بی تو در آتشم ، خدا داند و من .
 
.

.

.

این فاصله ها که بین ما بسیارند / از بودن ما کنار هم بیزارند / یک روز برای دیدنت می آیم / اما اگر این فاصله ها بگذارند .
 
.

.

.

توی زندون عشق تو اونقدر شلوغ میکنم و زندون رو به هم میزنم که مجبور بشی منو بزاری توی انفرادی قلبت !
 
.

.

.

ماهی که از آب جدا بشه فدا میشه / تو آبی من ماهی ، فدات بشم الهی .

.

.

.

مراقب شادی توام همچنان که تو پاسبان شادی منی ، در آرامش نخواهم بود اگر در آرامش نباشی .
 
.

.

.

من همه نیلوفران را فرش راهت میکنم / من جهانی را فدای یک نگاهت میکنم .
 
.

.

.

هر روز ز رخسار تو گل می چینم / یک روز نبینم رخ تو می میرم / در حسرت روی تو تمام شبها / من خواب رخ ناز تو را می بینم .
 
.

.

.

در گلستان وجودم تو بدان شمع منی / نازنینم این را بدان همیشه در قلب منی .
 
.

.

.

اگه عاشقی همش کار دله ، پس چرا من همه اش فکرم ، ذهنم ، هوشم ، حواسم ، پیش توست ؟
 
.

.

.

چشم لیلا زده ات سوسن شبهای من است / بوسه از باغ لبت خواهش لبهای من است .
 
.

.

.

قوانین علم را به هم زده ای ، نبودنت وزن دارد ! تهی اما سنگین !
 
.

.

.

حافظه ام همه چیز و همه کس را فراموش می کند ، خسته شدم بس که سابیدمش و تو هر بار نمایان تر شدی !
 
.

.

.

تمام روز و شب با بیقراری / به شوق روی تو بیدار هستم / اگرچه بی غرورم زنده اما /  به شوق لحظه ی دیدار هستم .
 
.

.

.

هرچند که دور از عشق بازی هستیم / اما به رضای عشق راضی هستیم / بر فرض که این مسئله هم حل بشود / ثابت شده ما دو خط موازی هستیم .

آن روز ما پیروزیم که دلامون با هم یاره / بین قلب های ما پل به جای دیواره  . . .

.

.

.

من دلم میخواد خستگی را بفشارم در مشت ، غصه ها را در باد

فاتح قلعه بی روزن تردید شوم ، من دلم میخواهد بیداری هم چون رویا شیرین باشد . . .

.

.

.

بار دگر ما را کلک زد دم از یک اتفاق مشترک زد برای لحظه ای با تو شکفتن

هزاران بار قلبم را محک زد . . .

.

.

.

ببندم شال و میپوشم قدک را  / بنازم گردش چرخ و فلک را

بگردم آب دریا ها سراسر / بشویم هر دو دست بی نمک را . . .

.

.

.

قویی که شنا میکرد در برکه چشمانت / موجی که رها میشد در بستر چشمانت

بویی که نفس میزد در دام گریبانت / من بودم و خواهم بود همواره پریشانت . . .

.

.

.

در ماه مهر بادهای پاییزی بی مهری را با برگ درختان آغاز میکنند . . .

.

.

.

آن قدر عشق تو دارم که اگر آه کشم / ز لبم بوی کباب جگرم میآید !

.

.

.

صحبت از آسایش دل در مقام عشق نیست / در چنین هنگامه حال مرغ سرگردان خوش است

.

.

.

من یک نامه عاشقانه ام ، بازم کن / محتاج کمی نوازشم ، یارم باش

هر قدر که سکه ای سیاهم ای دوست / در قلک سیـنـ ه ات پس اندازم کن . . .

.

.

.

گمانم اشک من پایان ندارد / دل دریادلان سامان ندارد

بریز اشک صداقت بر نگاهت / که خنده بر لبانم جا ندارد . . .

.

.

.

من در این سن جوانی ز جهان سیر شدم / صورتم گر چه جوان است ز دل پیر شدم

اشتباهی که همه عمر پشیمانم کرد / اعتمادیست که بر مردم دوران کردم . . .

.

.

.

کمتر ای مونس جان بر من دیوانه بخند / که در این دشت جنون ، عاقل و دیوانه یکی است . . .

.

.

.

دل جز ره عشق تو نپوید هرگز / جان جز سخن عشق نگوید هرگز

صحرای دلم عشق تو شورستان کرد / تا مهر کسی در آن نروید هرگز . . .

.

.

.

در دیده به جای خواب ، آب است مرا / زیرا که به دیدنت شتاب است مرا . . .

.

.

.

صدایت در گوشم زمزمه میشود و نگاهت در ذهن مجسم

ولی من تو را میخواهم ، نه خیالت را  . . .

.

.

.

بهارت بی گل و بلبل نباشد / نگاهت خالی از سنبل نباشد

به گلزار محبت تا قیامت / خودت گل باش و عمرت گل نباشد . . .

.

.

.

زیر سایه امن ترین سایبان هستیم ، دلواپس دلواپسی های یکدیگر باشیم . . .

.

.

.

روز سپری شد به امیدی که شب آید / شب آمد و دیدم به لبم تاب و تب آمد

ای یار دعا کن من بیچاره مبادا / در حسرت دیدار تو جانم به لب آید . . .

.

.

.

گویند دنیا خواهی یا دوست ؟

گویم ای بی خبران دنیا با دوست نکوست . . .

.

.

.

آشنای شهر بارون بیا من شدم پشیمون / فکر این شکسته دل باش پشت ابرا نشو پنهون

.

.

.

نا امیدانه ز دل آه غریبانه کشیدم / ما امیدی نکشیدی تا بدانی چه کشیدم  . . .

.

.

.

خدایا دیده ای بینا به من ده / دلی پر شور و بی پروا به من ده

دستم از هر چیز خالیست / دلی سرشار چون دریا به من ده . . .

.

.

.

شیرین تر از عسل هم میتوان آفرید اما به شرط آنکه من آن زنبور سرباز دل باخته باشم

و تو آن تنها گلی که نصیب من شده است . . .

.

.

.

خدا تنهاست دوتا نمیشه / دل اگه دل باشه از هم جدا نمیشه . . .

.

.

.

قربان وجودت که وجودم ز وجودت شده موجود !

.

.

.

کاش میشد دارو باشی ، نه زخم کاری نه نمک

واسه خودت آدمی باشی نه آدمک . . .

.

.

.

زندگی تجربه تلخ فراوان دارد و سه تا کوچه و پس کوچه و یک عمر بیابان دارد . . .

.

.

.

خوشا روزی که با هم مینشستیم / قلم در دست و کاغذ مینوشتیم

قلم بشکست و کاغذ در هوا شد / مگر خط جدایی مینوشتیم . . .

.

.

.

چه رنجی است زیبایی ها را تنها بردن و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن

و چه زندگی آزار دهنده ای است تنها بودن . . .

.

.

.

سوگند میخورم ، به جز حضور تو هیچ چیز را در این دنیا را جدی نگرفتم

حتی عشق را . . .

.

.

.

من آن ابرم که میخواهد ببارد / دل تنگم هوتی گریه دارد

دل تنگم غریب این در و دشت / نمیداند کجا سر میگذارد . . .

.

.

.

تا قاف ترین قله هستی سیمزغترین همسفرم باش

من مرغ اسیر دریاچه نورم / تا پر بکشم سوی خدا ، بال و پرم باش . . .

.

.

.

گاهی خیال میکنم از من بریده ای / بهتر  ز من برای دلت برگذیده ای

از من عبور میکنی و دم نمیزنی / تنها دلم خوش است که شاید ندیده ای . . .

.

.

.

شاید آن روز که رفتم یاد تنهایی کنی / من همان تنهایی ام ، یادت نره یادم کنی . . .

.

.

.

مژه بر هم مزن ای دوست که بادم ببرد / چون سبک تر شده ام ، از پر کاهی ز غمت . . .

.

.

.

گر ز جهان بگذرم از تو نخواهم گذشت / سر رود از پیکرم از تو نخواهم گذشت

مردمک چشم من نقش تو بر خود گرفت / ور همه جا بنگرم از تو نخواهم گذشت . . .

.

.

.

دوستی چیزی برای هدیه نیست / طرح دریا و غروب گریه نیست

دوستی یک کلبه ویرانه نیست / صحبت از شمع و گل پروانه نیست

دوستی تنهای تنها یک تب است / بی تو ماندن در سکوت یک شب است . . .

.

.

.

عشق دیگر از شفقت بر کنار افتاده است / هرچه عاشق زار تر ، معضوق از او بیزار تر . . .

.

.

.

صدایت میکنم هر شب ، تو هم امشب صدایم کن

تو مغروری ، غرورت را فقط یک شب فدایم کن . . .

.

.

.

شوق دیدار تو را قاصد بی رحم چه داند / آن قدر شوق به دیدار تو دارم که خدا میداند . . .

.

.

.

روزی سپری شد به امیدی که شب آید / شب آمد و دیدم به دلم تاب و تب آمد

ای دوست دعا کن که من بیچاره مبادا / در حسرت دیدار تو جانم به لب آید . . .

.

.

.

پای من خسته از این رفتن بود / فصه ام قصه دل کندن بود

دل که دادم به یارم دیدم / راهش افسوس جدا از من بود . . .

.

.

.

من و این داغ در تکرار مانده / من و این عشق بیدار مانده

مپرس از من چرا دلتنگ هستم / دلم بین در و دیوار مانده . . .

.

.

.

دردم این است که باید پس از این قسمت ها

سال ها منتظر قسمت آخر باشم . . .

.

.

.

کف آسفالت صافه ولی ترک داره مثل دله منه که غما رو یدک داره

اینجا قوانینی داره که بی تبصرست نگاها شلیک میشه بهت از غرض

ممکنه آرزوهات توی حباب بمونن تا وقتی سنگ قبرتو با گلاب بشورن

.

.

.

دریغا، مسکین تن من ! که پست اش کردم به خیال باطل که بلندی روح را به جز این راه

نیست آنکه تن ام، به خواری بر سر راه افکندی! آه!! باید که بر این اوج بی بازگشت در

تنهایی بمیرم

.

.

.

یک روز رسد خوشی به اندازه کوه ٬ یک روز رسد غمی به اندازه دشت ٬

افسانه زندگی چنین است گلم ٬ در سایه کوه باید از دشت گذشت . . .

.

.

.

بعضی اشخاص چنان به خود مغرورند که اگر عاشق بشوند

به خود بیشتر عشق می ورزند تا به معشوق . . .

.

.

.

دوست دارم شب را به غم سر کنم ٬ دفتری را از اشک چشمم تر کنم

نام آن دفتر نهم دیوان عشق ٬ عشق را عنوان آن دفتر کنم  . . .

.

.

.

لازمه عشق و خوشبختی جذب کردن چیزهای تازه نیست

بلکه خذف کردن افکار کهنه و پوچ است . . .

.

.

.

اگر آزاد بودم به دور دستها پرواز میکردم ٬ و نام تو  را که زیباترین نام هاست

بر روی گلها و سبزه ها و دریاها می نوشتم  . . .

.

.

.

دوستی فصل قشنگی است پر از لاله سرخ ٬ دوستی تلفیق شعور من و توست

دوستی رنگ قشنگی است به رنگ خدا ٬ دوستی حس عجیبی است میان آفتاب و آب

.

.

.
خدا زمین را مدور آفرید تا به انسان بگوید ان لحظه ای که تصور می کنی به آخر دنیا

رسیده ای، درست در نقطه آغاز هستی . .

شال و کلاه می بافم با خیالت تا در سرمای نبودنت یخ نبندم .

.

.

.

کاش میشد بدانی که فراموش کردنت مثل برآورده شدن آرزوهایم محال است .

.

.

.

خواب بودم سخن عشق تو بیدارم کرد / بی خود بودم عطش عشق تو هوشیارم کرد .

.

.

.

تو را خبر از دل بی قرار باید و نیست / غم تو هست ولی غمگسار باید و نیست / چگونه لاف محبت زنی که از غم عشق / تو را چو لاله دلی داغدار باید و نیست .

.

.

.

آن کس که قلب خاکی اش را سنگفرش قدم هایت می کند ، منم .

.

.

.

هرگاه دلت یاد کسی کرد و فرو ریخت ، آنگاه به یاد آر که من نیز به یاد تو چنینم .

.

.

.

یک نگاهت به من آموخت که در حرف زدن ، چشم ها بیشتر از حنجره ها می فهمند .

.

.

.

سفر مگو که دل از خود سفر نخواهد کرد / اگر منم که دلم بی تو سر نخواهد کرد / من و تو پنجره های قطار در سفریم / سفر مرا به تو نزدیکتر نخواهد کرد .

.

.

.

ما را کبوترانه وفادار کرده است / آزاد کرده است و گرفتار کرده است / بامت بلند باد که دلتنگیت مرا / از هرچه هست غیر تو بیزار کرده است .

.

.

.

در میان دست هایت عشق پیدا می شود / زیر باران نگاهت نسترن وا می شود / با عبور واژه ها از گوشه ی لب های تو / مهربانی قلبت خوب معنا می شود .

.

.

.

لاله ی داغ دیده را مانم / اشک از رخ چکیده را مانم / دست تقدیر از تو دورم کرد / گل از شاخه چیده را مانم .

.

.

.

جانم ز فراق ، رنج بسیار کشید / با رفتن تو همیشه آزار کشید / ما همسفر راه درازی بودیم / بین من و تو زمانه دیوار کشید .

.

.

.

برگ از درخت خسته میشه پاییز بهونشه ، برف از ابر خسته میشه زمستون بهونشه ، دلم برات تنگ میشه اس ام اس بهونمه !

.

.

.

چه کسی رسد به پایت ز محبت و صفایت / به خدا ز مهربانی در جهان یگانه هستی .

.

.

.

حالا که آمده ای ، چترت را ببند ، در ایوان این خانه جز مهربانی نمی بارد .

.

.

.

مهربانی باغ سبزی است که از روزنه ی پنجره ها باید دید ، مهربانم مگذار لحظه ای روزنه ی پنجره ها بسته شود .

.

.

.

در میان همگان گشتم و عاشق نشدم / تو چه کردی که تو را دیدم و دیوانه شدم .

.

.

.

بلبلان از بوی گل مستند و ما از روی دوست / دیگران از ساغر و ساقی و ما از یاد دوست .

.

.

.

رفاقت را در مکتب خانه ای آموختم که بابت شهریه اش همه ی زندگیم را باختم .

.

.

.

همیشه تو قلب منی ، هر وقت احساس کردی جات بده ، بگو تا بذارمت رو چشمام .

هیچ دانی نازنینم می توانی / راحت اسرار سعادت را بدانی

رمز خوشبختی انسان نسیت جز این / مهربانی ، مهربانی ، مهربانی . . .

.

.

.

هیچ ثروتی بالاتر از مهربانی نیست ، یادت باشه تو خیلی ثروتمندی

یه خورده از ثروتت رو هم به ما بدی چی میشه آخه !؟

.

.

.

تو همان مهربانی هستی؟! یا مهربانی همان توست؟!

نمی دانم

می دانم بی شک با هم نسبت نزدیکی دارید . . .

.

.

.

مهربانی نقش هر نقاش نیست / هر که نقشی را کشید نقاش نیست

نقش را نقاش معنا میدهد / مهربانی نقش یار است حیف که یار نقاش نیست . . .

.

.

.

ایمان داشته باش که کمترین مهربانی ها از ضعیفترین حافظه ها پاک نمیشوند

پس چگونه فراموش خواهی شد تو که پیشه ات مهربانی است . . . ؟

.

.

.

مهربانی باغ سبزی است که از روزنه پنجره ها باید دید

مهربانم مگذار لحظه ای روزنه پنجره ها بسته شود . . .

.

.

.

حالا که آمده ای ، چترت را ببند

در ایوان این خانه جز مهربانی نمی بارد . . .

.

.

.

بی وفایی کن وفایت میکنند با وفا باشی خیانت میکنند

مهربانی گر چه آیینه ی خوشیست مهربان باشی رهایت میکنند . . .

.

.

.

کاش میشد بر جدایی خشم کرد / شاخه های نسترن را با تواضع پخش کرد

کاش میشد خانه ای از مهر ساخت / مهربانی را در آن سرمشق کرد . . .

.

.

.

در مهربانی همچون باران باش که در ترنمش علف هرز و گل سرخ یکیست . . .

.

.

.

مهربانی زبانی است که :

برای کور دیدنی ، برای کر شنیدنی ، و برای لال گفتنی است . . .

.

.

.

مهربانی تزئین لحظه هاست

برای مهربانیت جوابی جز دوست داشتن ندارم . . .

.

.

.

عشق را رنگ آبی زدم، دوست داشتن را قرمز، نامردی را سیاه، دروغ را سفید،

ولی نمی دانم چرا به تو که میرسم نمی دانم مهربانی چه رنگی است . . .؟

.

.

.

مهربونیات زیاده که هنوز خوب و صبوری / مثل یک حس قشنگی حتی وقتی خیلی دوری . . .

.

.

.

یادمان باشد از امروز جفایی نکنیم، یا که در خویش شکستیم صدایی نکنیم

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند، طلب عشق به هر بی سروپایی نکنیم

مهربانی صفت بارز عشاق خداست، یادمان باشد از این کار ابایی نکنیم.

.

.

.

چه کسی رسد به پایت ز محبت و صفایت / به خدا ز مهربانی در جهان یگانه هستی . . .

.

.

.

کاش هرگز در محبت شک نبود / تک سوار مهربانی تک نبود

کاش بر لوحی که بر جان و دل است / واژه تلخ خیانت حک نبود . . .

بوی گیسوی تو را نیمه شب آورد نسیم / تازه شد در دل من یاد رفیقان قدیم .
 
.

.

.

از عذاب بی تو بودن در سکوت خود خرابم / دوری از رخسار ماهت ، هر نفس میده عذابم .
 
.

.

.

ناگهان آیینه حیران شد گمان کردم تویی / ماه پشت ابر پنهان شد گمان کردم تویی / ای نسیم بی قرار روزهای عاشقی / هر کجا زلفی پریشان شد گمان کردم تویی .
 
.

.

.

دیگری جز تو مرا این همه آزار نکرد / آنچه کردی تو به من هیچ ستم کار نکرد .
 
.

.

.

پرواز در هوای خیال تو دیدنی ست / حرفی بزن که موج صدایت شنیدنی ست / تا اوج راهی ام به تماشای من بیا / با بالهای عشق تو پرواز دیدنی ست .
 
.

.

.

گدا شدن به در دوست ، قصد دیدن اوست / وگرنه نان گدایی که هر گدایی دارد .
 
.

.

.

با تو بودن را برای این باور دارم که بی تو بودن را نمی توانم باور کنم .
 
.

.

.

در سینه دلی به وسعت غم دارم / بر زخم دلم نیاز مرهم دارم / هر چیز برای خود فراهم کردم / در زندگی ام تو را فقط کم دارم .
 
.

.

.

من نه آنم که روم جز تو پی یار دگر / یا به جز تو شوم طالب دیدار دگر .
 
.

.

.

بهار نخواهد شد حتی اگر زمین از گل ها لبریز شود ، تا تو بیایی و عطر نرگسی ات در جهان بپیچد .

.

.

.

از روستای چشم تو گذر کردم به شهر عشق / شهری که این غریبه در آن گم نمی شود .
 
.

.

.

تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست / محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست / از تو تا ما سخن عشق همان است که رفت / که در این وصف زبان دگری گویا نیست .
 
.

.

.

خوشبختی مثل پروانه است ، اگه دنبالش بری فرار میکنه ، ولی اگه بایستی رو سرت میشینه ، برات آرزوی یک دنیا پروانه دارم .
 
.

.

.

زنده بودنم با تو بودن است و نفس کشیدنم به هوای توست ، دوستت دارم .
 
.

.

.

دیده ام خورشید را در خواب ، تعبیرش تویی / خواب در یاد شب مهتاب ، تعبیرش تویی / خوب من خواب تو را دیدن در این دنیای بد / چون گل روییده در مرداب ، تعبیرش تویی .
 
.

.

.

هست آن نیست که هر لحظه کنارت باشد / هست آن است که هر لحظه به یادت باشد .
 
.

.

.

تا بپیوندد به دریا کوه را تنها گذاشت / رود رفت اما مسیر رفتنش را جا گذاشت / هیچ وصلی بی جدایی نیست ، این را گفت و رود / دیده گلگون کرد و سر بر دامن صحرا گذاشت .
 
.

.

.

عشق گلی است که اگر آن را به قصد تجزیه و تحلیل پرپر کنید ، هرگز قادر نخواهید بود که آن را دوباره جمع کنید .
 
.

.

.

صبح بی تو رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد / بی تو حتی مهربانی ، حالتی از کینه دارد .
 
.

.

.

طنین نبض بارانی / بلوغ چشمه سارانی / تو را من دوست می دارم / و می دانم که می دانی .

قلبم آسمون میشه به شوق خوابیدن ستاره ی وجودت

کاش از میون همه ی ستاره ها سهیل نشی !

.

.

.

بمان با من که من بی تو صدایی خسته در بادم / در این اندوه بی پایان بمان تنها تو در یادم

بلور اشکهای من همان آغازییست / مرور خاطرات من عجب تکرار زیباییست . . .

.

.

.

عشق یعنی پاک ماندن در فساد ، آب ماندن در دمای انجماد

در حقیقت یعنی سادگی در کمال برتری افتادگی . . .

.

.

.

خدایا هر که با من آشنا شد دو روزی دید و زود از من جدا شد

نمی دانم از اول بی وفا بود و یا نازش کشیدم بی وفا شد  . . .

.

.

.

تاج من بر سرم نیست ، تاج من در قلب من جای دارد

تاجی که به ندرت پادشاهی را از آن بهره داده اند

تاج من ، عشق توست که بر دل دارم . . .

.

.

.

نمی دانم چه تاثیری است در عشق که بیمارش به صحبت نیست مایل . . .

.

.

.

یوسف مصر اگر مشتریش دید و خرید ، دیده نادیده خریدار توام  . . .

.

.

.

نرو دستم به دامانت / نگو دیگر نمی آیی

که میمیرم غریبانه  امان از درد تنهایی . . .

.

.

.

تو را دوست دارم مثل عبادتم ، تو را دوست دارم مثل سعادتم

تو را دوست دارم تا آخرین نفس . . .

.

.

.

گفتی که دنیا را پر از غم دوست داری / پس مطمئن هستم مرا هم دوست داری

گفتی نمی خواهی ببارم عشق / اما شعر غریبی را که گفتم دوست داری . . .

.

.

.

زندگی زندون عشقه ما به اون دل باختیم / خوبی هاشو ما ندیدیم با بدیهاش ساختیم . . .

.

.

.

با تو همه دنیا میشه بهشت ، با تو هزار قصه میشه نوشت

ولی افسوس نمی گزاره سرنوشت . . .

.

.

.

هر سال تو را غرق صفا می خواهم / هر روز تو را کام روا می خواهم

از بهر تو و هر که تو را دارد دوست / آرامش خاطر از خدا می خواهم . . .

.

.

.

نه  نرو ، صبر کن ، قرارمان این نبود ، باید سکه بیاندازیم

اگر شیر آمد تردید نکن که دوستت دارم

اگر خط آمد مطمئن باش که دوستت دارم

صبر کن سکه بیاندازیم ، اگر دوستت نداشتم آن وقت برو . . .

.

.

.

هنوز در به در کوچه های خاطره ام / هنوز اسم تو مانده به گوشه حنجره ام

هنوز مثل نخستین نگاه عاشق تو / در انحصار غم عشق در محاصره ام  . . .

صدات واسم یه دنیاست دلم بی تو کویره

خندت اگه نباشه ، خیلی دلم میگیره . . .

.

.

.

به قبرستان گذر کردم کم و بیش / بدیدم قبر دولتمند و درویش

نه درویش بی کفن به خاک رفته / نه دولتمند برده یک کفن بیش

.

.

.

اتل متل گلابی ! دوستت دارم حسابی

نه شیر خشک ، نه شیشه ، دوستت دارم همیشه

.

.

.

تو باش نه به این خاطر که در این دنیای بزرگ تنها باشم

تو باش تا در دنیای بزرگ تنهاییم ، تنها ترین باشی . . .

.

.

.

زندگی یعنی :

نبینی و نگاهت کنن

نشنوی و دعات کنن

ندونی و به یادت باشن

.

.

.

کاش همانطور که از شکستن تکه ای شیشه برمیگردی و نگاهش میکنی

وقتی دل مرا شکستی ، یک بار بر میگشتی و فقط نیم نگاهی میکردی . . .

.

.

.

گدا شدن به در دوست قصد دیدن اوست

وگرنه نان گدایی که هر گدایی دارد

.

.

.

در میان دست هایت عشق پیدا میشود

زیر باران نگاهت نسترن وا میشود

با عبور واژه ها از گوشه لب های تو

مهربانی های قلبت خوب معنا میشود . . .

.

.

.

مردم میگن :

۱ ساعت یعنی ۶۰ دقیقه

۱ دقیقه یعنی ۶۰ ثانیه

ولی کسی نگفته بود ۱ثانیه بدون تو یعنی ۶۰ سال !

.

.

.

کاش کسی تو دلم پا نمیذاشت

کاش اگه پا میذاشت دلم رو تنها نمیذاشت

کاش اگه تنها میذاشت ، ردپاشو روی دلم جا نمذاشت . . .

.

.

.

هیچ کدوممون نمیتونیم به دلمون یاد بدیم که هیچوقت نشکنه

ولی حد اقل میتونیم بهش یاد بدیم  که وقتی شکست

لبه تیزش دست اونی رو که شکستش نبره !

.

.

.

فرق است بین دوست داشتن و داشتن دوست

دوست داشتن امری لحظه ای است

ولی داشتن دوست استمرار لحظه های دوست داشتن است . . .

.

.

.

دوستت دارم با (ص) صابون !

تا همه کف کنن !

.

.

.


تا زمین در گردش و تا آسمان در چرخش است

یاد یاری چون تو بر قلب ما ارامش است

.

.

.

میخوام ببینمت ولی حیف که بلیط سرزمین فرشته ها خیلی گرونه !

.

.

.

همیشه دو درس از زندگی خود را به یاد داشته باش

جسارت در بیان عقیده

و جرات در پذیرش اشتباه

.

.

.

بر خاک بخواب نازنین تختی نیست

آواره شدن حکایت  سختی نیست

از پاکی اشک ههای خود فهمیدم

لبخند همیشه راز خوشبختی نیست

.

.

.

در مجلسی که روزنه امیدم سخنرانی میکرد

آرزوهای بر باد رفته ام را به سویش تخم مرغ گندیده پرتاب کردند

.

.

.

آدما رسمشونه پابند دلدار نمیشن

خوب گرفتار میکنن اما گرفتار نمیشن

آدما رسمشونه شاخه به شاخه میپرن

دلو بیمار میکنن اما پرستار نمیشن

.

.

.

تو این دنیا تو این عالم / میون این  همه آدم

ببین من دل به کی دادم / به اونی که نمیخوادم

دلم شیشه دلش سنگه / واسه سنگه دلم تنگه

.

.

.

بار الاها ای خدای عدل و داد / هرکه کرده یادی از ما زنده باد

ما که معتاد رفیقیم و خمار روی دوست / در مرام ما نباشد ترک این نوع اعتیاد

.

.

.

حضور هیچکس در زندگی ما اتفاقی نیست

خداوند در هر روز رازی نهان کرده برای کمال ما

خوش آن روزی که دریابیم راز این حضور را

.

.

.

http://www.love.com !

start loading

20%

*

40%

*

60%

*

80%

*

100%

Loading Compelet

You Are Downloaded In My Heart !

.

.

.


در نگاه آنان که پرواز را نمیفهمند

هرچقدر اوج بگیری  کوچکتر خواهی شد

.

.

.

تکرار همه چیز تو دنیا خسته کننده است اما تو مثل نفسی

تکرارت تضمین زندگی منه . . .

.

.

.

ایم مایه افتخار و خوش اقبالیست

عرش از تب و تاب رنگ قرمز خالیست

آبیست تمام آسمان ای گل من

شاید که خدای ما هم استقلالیست !

.

.

.

*%*%

*%*%*%

(   i   )

{         }

یه گلدون گل مال تو ، تو مال من

دیدی  باز سرت کلاه رفت !؟

حالا تو یه گلدون گل داری من یه دنیا گل !

سلام گل قشنگم ، آسمون یه رنگم / کاش بدونی عزیزم ، چقدر برات دلتنگم .
 
.

.

.


از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش / زده ام فالی ، فریاد رسی می آید .
 
.

.

.

چشم به راه توام ، قفل شبم باز کن / ماه شبم شو دمی نغمه ی نو ساز کن / بوسه ی باران تو باش ، من عطش بی حساب / فاصله بردار ، باز عاشقی آغاز کن .
 
.

.

.

آنقدر با آتش دل ساختم تا سوختم / بی تو ای آرام جان یا ساختم یا سوختم .
 
.

.

.

قلب من اندازه ی مشت منه / مشتمو برای تو وا می کنم / چشم من اندازه ی پنجره هاست / تو رو بی پرده تماشا می کنم .
 
.

.

.

در بساط می پرستان حیله و نیرنگ نیست / سینه را پر کردن از جام حقیقت ننگ نیست / پیکر این خانه را چیزی نسازد جز صفا / عاقبت از آدمی چیزی نماند جز وفا .
 
.

.

.

در غروب تلخ فردا ، در سرود سر پاییز ، در تمام این خاطره ها ، وجودم سرشار از حس توست .
 
.

.

.

بستن زلف رها سنگدلی می خواهد / دل شکستن به خدا سنگدلی می خواهد / چون دلت حال مرا دید نپرسید چرا / سنگ ماندن به خدا سنگدلی می خواهد .
 
.

.

.

خواهم که در این غمکده آرام بمیرم / گمنام سفر کرده و گمنام بمیرم / خواهم ز خدایم که به دلخواه بمیرم / یعنی که تو را بینم و آنگاه بمیرم .
 
.

.

.

یادت ای دوست بخیر ، بهترینم خوبی ؟ خبری نیست ز تو ! دل من می خواهد که بدانی بی تو دل من اندازه ی دنیا تنگ است .

.

.

.

این مپندار که نقش تو رود از نظرم / خاطرت جمع که در خواب پریشان منی .
 
.

.

.

در دل و جان خانه کردی عاقبت / هر دو را دیوانه کردی عاقبت / ای ز عشقت عالمی ویران شده / ترک این ویرانه کردی عاقبت .
 
.

.

.

در زدم او گفت جانم کیستی / گفتمش تو عاشق من نیستی ؟ / گفت نه ، اما ببینم تا به کی / پشت این در منتظر می ایستی .
 
.

.

.

پروانه نمی میرد چون گل به بغل دارد / این سینه نمی میرد چون یاد تو را دارد .
 
.

.

.

کسانی که همیشه در سایه زندگی می کنند ، برای دیگران سایه ای ندارند .
 
.

.

.

من روزگار را با غم یار طی کنم ، تا در دل این غم است ، غم روزگار چیست ؟
 
.

.

.

عشق زیباترین آهنگ هستی است که بی آن زندگی معنایی ندارد .
 
.

.

.

خوش تر از قالی کرمان غزلی ساخته ام / نخ به نخ زیر قدمهای تو انداخته ام / من همان قالی پا خورده ی خاک آلودم / که رخم زیر قدمهای تو انداخته ام .
 
.

.

.

تو مرا فریاد کن ای هم نفس / این منم آواره ی فریاد تو / این فضا با بوی تو آغشته است / آسمانم پر شده از یاد تو .
 
.

.

.

دلم می سوزد از باغی که می خشکد ز بی آبی ، نه دیداری ، نه دلداری ، نه دستی بر سر یاری ، مرا آشفته می سازد چنین آشفته بازاری .

این مپندار که نقش تو رود از نظرم / خاطرت جمع که در خواب پریشان منی .
 
.

.

.

در دل و جان خانه کردی عاقبت / هر دو را دیوانه کردی عاقبت / ای ز عشقت عالمی ویران شده / ترک این ویرانه کردی عاقبت .

 
.

.

.

در زدم او گفت جانم کیستی / گفتمش تو عاشق من نیستی ؟ / گفت نه ، اما ببینم تا به کی / پشت این در منتظر می ایستی .

 
.

.

.

پروانه نمی میرد چون گل به بغل دارد / این سینه نمی میرد چون یاد تو را دارد .

 
.

.

.

کسانی که همیشه در سایه زندگی می کنند ، برای دیگران سایه ای ندارند .

 
.

.

.

من روزگار را با غم یار طی کنم ، تا در دل این غم است ، غم روزگار چیست ؟

 
.

.

.

عشق زیباترین آهنگ هستی است که بی آن زندگی معنایی ندارد .

 
.

.

.

خوش تر از قالی کرمان غزلی ساخته ام / نخ به نخ زیر قدمهای تو انداخته ام / من همان قالی پا خورده ی خاک آلودم / که رخم زیر قدمهای تو انداخته ام .

 
.

.

.

تو مرا فریاد کن ای هم نفس / این منم آواره ی فریاد تو / این فضا با بوی تو آغشته است / آسمانم پر شده از یاد تو .

.

.

.

دلم می سوزد از باغی که می خشکد ز بی آبی ، نه دیداری ، نه دلداری ، نه دستی بر سر یاری ، مرا آشفته می سازد چنین آشفته بازاری .

.

.

.

ز مهر دوستان در سینه ام داغیست / اگرچه فاصله بسیار ، محبت همچنان باقیست .
 
.

.

.

تو شبهای دل واپسی فکر نکنی که بی کسی / حتی تو اوج غربتم واسه خودم همه کسی .

 
.

.

.

در سایه ی مهربانی تو برپا شده این جوانی من / باشد به فدای یک نگاهت عمر من و زندگانی من .

 
.

.

.

بهر قتل من مسکین ، ز چه تیغ آخته ای ؟ / که به یک چشم زدن ، کار مرا ساخته ای .

 
.

.

.

نیاز عاشقان معشوق را بر ناز می دارد / تو سر تا پا وفا بودی ، تو را من بی وفا کردم .

 
.

.

.

تا تو نگاه می کنی ، کار من آه کردن است / ای به فدای چشم تو ، این چه نگاه کردن است ؟

 
.

.

.

گویند که مردمان غم دیوانه می خورند / دیوانه هم شدیم و غم ما کسی نخورد .

 
.

.

.

کیست کز گردش چشم تو به جایی نرسید ؟ / ای شوخ ، مرا هم به نگاهی دریاب .

 
.

.

.

زندگی آنقدر ابدی نیست که هر روز بتوان مهربانی را به فردا انداخت .

 
.

.

.

من اگر دفتر نفرین شده ی اندوهم / اگر از نسل گلی هرزه به روی کوهم / اگر از کل جهان وارث یک احساسم / تو همان آدمک چوبی پیمان شکنی که فقط لایق آتش زدنی .

ما کشته ی عشقیم ، محبت کفن ماست / پرورده ی رنجیم ، رفاقت هدف ماست .
 
.

.

.

یک جام پر از شراب دستت باشد / تا حال من خراب دستت باشد / این چند هزارمین شب بی خوابیست / ای عشق فقط حساب دستت باشد .

 
.

.

.

من اگر دل به تو دادم تو ز من دل بردی / گر گناه است محبت ، تو گنه کار تری .

 
.

.

.

گل نیلوفر در مرداب می روید تا همه بدانند در سختی ها باید زیباترین ها را بیافرینند ، روزگارت نیلوفری باد .

 
.

.

.

در تمنای دلت یاد دل من هم باش ، یاد من نه ، یاد خود کن که در آن جا داری .

 
.

.

.

کاش واژه ی حقیقت آنقدر با زبان ما صمیمی بود که برای بیان کردن دوستت دارم ، نیاز به قسم خوردن نبود .

 
.

.

.

اگر خوابی خوابتم / اگر مستی شرابتم / اگر هستی کنارتم / اگر نیستی به یادتم .

 
.

.

.

زندگی با تو چه زیباست نمیدانی تو / دل من غرق تمناست نمیدانی تو / شوق دیدار تو در باغ دلم میشکفد / بلبل مست تو تنهاست نمیدانی تو / جز تو کس نیست که من منتظر او باشم / دل من منتظر توست نمیدانی تو

.

.

.

رفتی اما چه بگویم هیهات ، تو ندانی که من آن روز غروب ، زیر آن دره ی آرام و عبوس ، به چه حالی بودم .

 
.

.

.

به که پیغام دهم ؟ به شباهنگ که شب مانده به راه ؟ یا به اندوه کلاغان سیاه ، به پرستو که سفر میکند از سردی فصل ؟ یا به مرغان نکو چیده شهر ؟ به که پیغام دهم که به یادت هستم ؟

.

.

.

دلم در شهر غربت بی قرار است / به دنبال تو در شب رهسپار است / ولی از هرکه میگیرم سراغت / جوابم انتظار و انتظار است .

 
.

.

.

به خیال کدامین آرزو ، صفای با تو بودن را از ما گرفتی ای بی وفا ؟

 
.

.

.

تنها این کوه است که اگر به او بگویی دوستت دارم ، او نیز بلند فریاد میزند : دوستت دارم دارم دارم .

 
.

.

.

دلت آبی تر از دریا عزیزم / به کامت گردش دنیا عزیزم / الهی دائما چون گل بخندی / بهارانت خوش و زیبا عزیزم .

.

.

در جستجوی تو چشمانم از نفس افتاد ، در کجای جغرافیای دلت ایستاده ام که خانه ام ابری است ، همیشه دلتنگ توام .

 
.

.

.

تنهای اول ، هیچکس همراه نیست !

 
.

.

.

چو ماه از کام ظلمت ها دمیدی / جهانی عشق در من آفریدی / دریغا ، با غروب نابهنگام / مرا در دام ظلمت ها کشیدی .

 
.

.

.

شبی پر کن از بوسه ها ساغرم / به نرمی بیا همچو جان در برم / تنم را بسوزان در آغوش خوش / که فردا نیابند خاکسترم .

 
.

.

.

تو مرجانی ، تو در جانی ، تو مروارید غلطانی / اگر قلبم صدف باشد ، میان آن تو پنهانی .

 
.

.

.

باغبان از گلها مواظبت میکند چون میداند عمر گل کوتاه است اما به درخت خدمت میکند چون میداند روزی درخت پناهگاه او خواهد شد .

خواب اصحاب کهف قصه ی تکراری ماست / ما همانیم که در غار دلت پوسیدیم .
 
.

اس ام اس یعنی یواشکی تو قلب ها سرک بکشی و با زبون بی زبونی بگی به یادتم .

 
.

آن روز که به دنیا آمدی ، یک نفر بودی برای یک دنیا ، ولی حالا یه دنیا هستی مال من .

 
.

داده ام دل به نگاری که خدا می داند / نه محبت ، نه مروت ، نه وفا می داند .

 
.

در من غم بیهودگیها می زند موج / در تو غروری از توان من فزونتر / در من نیازی می کشد پیوسته فریاد / در تو گریزی می گشاید هر زمان پر .

 
.

و حالا انتهای کوچه ی شعر / منم با انتظاری مبهم و زرد / ولی ای کاش جادوی نگاهت / غزل های مرا غارت نمی کرد .

 
.

تا دو چشمان سیاهت دید چشم / بر سیاهی بخت خود خندید چشم / از خجالت پیش چشمت آب شد / پلک را بر روی خود پوشید چشم .

 
.

بی احساس و بی عاطفه بودن ، انسان را از واقعیت دور می کند ، امیر احساسات باشیم نه اسیر آن .

 
.

به چه مانند کنم در همه آفاق تو را / هرچه در ذهن من آمد تو از آن خوب تری .

 
.

گلی دارم که تو گلها غریبه / نه نارنجه و نه لیمو و نه سیبه / گلی دارم به دست کس نمیدم / خریدم گوهری و پس نمیدنم .

.

خاک پای دوست شدن در نزد ما یک آرزوست / گر دوست بخواهد جان من قربان اوست .

 
.

دل من ماهی دریای عشقه / وجودم آهوی صحرای عشقه / نمیدونم که در دلم تو چه کردی / که مرا سرمست و دیوانه کردی .

 
.

قصیده می شوم اگر تو تشنه ی شنیدنی / به اوج می رسم اگر تو بی قرار دیدنی / بیا که در هوای تو از نور نفس تازه کنم / بیا که این حماسه را با تو پر آوازه کنم .

 
.

در بودنت به نبودنت و در نبودنت به بودنت می اندیشم ، ای بود و نبود من !

 
.

یه حساب تو دلتنگی هات برام باز کن ، شاید برنده ی کل دلتنگی هات شدم .

 
.

غزال خوش غزل تویی / شیرین تر از عسل تویی / بین تموم آدما / نگین بی بدل تویی .

 
.

بی تو دری بودم به برون ، نگاهی به کران و صدایی به کویر .

 
.

کدام کشور را فتح کنم تا حاضر شوی مرا شهردار دهکده ی قلبت کنی ؟

 
.

من و مهتاب و شب و هوای عالی / عزیزم جای تو خالی / عطر گل پر شده باز تو این حوالی / من به یاد تو خوشم تو در چه حالی ؟

 
.

تا وقتی یاد هم هستیم خدا تو قصه ها گم نیست / دلامون چشمه ی مهره ، حریص خاک و گندم نیست .

زغال اسفندتم رفیق ! میسوزم تا چشم نخوری !

.

.

.

اگه ۱ روز ۱ شاپرک / تو خونتون کشید سرک

یه خرده یاد من بیفت / نگو ولش کن به درک !

.

.

.

اگه امشب خیس شدی نترس، جیش نکردی!

من برات یه دریا بوس فرستادم !!!

.

.

.

زود باش از قلبت یک کپی بگیر، چون می خوام اصلشو بدزدم !

.

.

.

نامه‎ ای‎ از من‎ اگر‎ سویت‎ نمی‎ آید‎ نرنج

هر چه‎ را من‎ می نویسم‎ اشک‎ پاکش‎ می کند . . .

.

.

.

رو خراب ترین خرابه ی تخت جمشید می نویسم:

“خرابتم رفیق!”

.

.

.

با تو همیشه ، بی تو نمی شه !

.

.

.

قلب من جایگاه رفیقی است که شقایق ها حسرت آن را می خورند . . .

.

.

.

نرم افزار عشقت توی قلبم نصب شده.

می خواهم “آپ دیتش” کنم. لطفاْ گوشیتو بذاز رو قلبت !

.

.

.

یه سکه رو بنداز بالا

اگر شیر اومد، دوستت دارم

اگر خط اومد، شک نکن دوستت دارم !

.

.

.

دانى که چه ها چه ها چه ها می خواهم؟ / وصل تو من بى سر و پا می خواهم

فریاد و فغان و ناله ام دانى چیست؟ / یعنى که تو را تو را تو را می خواهم . .
.

.

.

گر تو یارم نشوی آخر خرداد من است / فکر بی تو شدنم دشمن بنیاد من است

تا زمانی که تو شیرینی و دوری ز دلم / رنگ خون بر جگر این دل فرهاد من است . . .

.

.

.

سه شرط آدم رو عزیز میکنه :

۱٫

۲٫

۳٫

دنبال چی میگردی ؟

تو بدون شرط عزیزی !

.

.

.

من از آن می ترسم که دوست داشتن را مثل مسواک زدن بچه به من و تو تذکر بدهند . . .

.

.

.

با اشکی که از دوریت بر چهره دارم / تو را تا صبح محشر دوست دارم . . .

.

.

.

یه آسمون گل قشنگ تقدیم یک نگاه تو / این دل تنهای غریب فدای روی ماه تو . . .

.

.

.

اینو من نباید بهت بگم ولی تو یه عیب خیلی بزرگ داری که نمی شه دوستت نداشت!

.

.

.

می نویسم این پیامک را به دوست

ای پیامک صورت او را ببوس . . .

.

.

.

اگه عشقت کورم کنه مهم نیست، حس بودنت قشنگتر از دیدن دنیاست . . .

.

.

.

شنیدم بوسه پلی است میان قهر و آشتی

طالب شدم هی قهر کنیم هی آشتی!

.

.

.

یه گل برات فرستادم اگه نرسید ببین تو چقدر گلی که روش نشده بیاد !

.

.

.

می خوام برم ونیز

پیدا کنم یه میز

خیلی تر و تمیز

با یه چاقوی تیز

روش بنویسم یه ریز

دوستت دارم

متن کامل اس ام اس ها در ادامه مطلب..

به من گفتی پر از آینده باشم / تو رفتی همچنان در خنده باشم

تو دریای منی ، من ماهی تو / جدا از تو نباید زنده باشم . . .

.

.

.

من و این داغ در تکرار مانده / من و این عشق بیدار مانده ،

مپرس از من چرا دلتنگ هستم / دلم بین در و دیوار مانده . . .

.

.

.

چه بسیار نگاه ها در جهان سرگردانند که در چشمی جای گیرند

و چه بسیار فریادهایی که بر سنگ خاموش بوسه می زنند . . .

.

.

.

گر تو را با ما تعلق نیست ، مارا شوق هست

گر تو را بی ما صبوری هست ، ما را تاب نیست . . .

.

.

.

زندگی تجربه ی تلخ فراوان دارد و سه تا کوچه و پس کوچه و یک عمر بیابان دارد  !

.

.

.

روزگاریست شیطان فریاد میزند:

آدم پیدا کنید، سجده خواهم کرد !

.

.

.

عشق بازیست نه بازی که مرا مات کنی ، نازنینا دل من صفحه ی شطرنج که نیست  !

.

.

.

غمگین تر از پاییز ، زمستونه که بهار ندیده ، اما غمگین تر از او منم که تو را ندیدم . . .

.

.

.

کاش میشد بر جدایی خشم کرد / شاخه های نسترن را با تواضع پخش کرد

کاش میشد خانه ای از مهر ساخت / مهربانی را در آن سرمشق کرد . . .

.

.

.

راه دوست داشتن هر چیز درک این واقعیت است که امکان دارد از دست برود . . .

.

.

.

روزی سپری شد به امیدی که شب آید / شب آمد و دیدم به دلم تاب و تب آمد

ای دوست دعا کن من بیچاره مبادا / در حسرت دیدار تو جانم به لب آید . . .

.

.

.

ای کاش تنهایی من گل سرخی بود که هنگام دیدار به تو می بخشیدم . . .

.

.

.

سلام ای تنها بهونه واسه نفس کشیدن / هنوزم پر میکشه دل واسه به تو رسیدن

من ره به خلوت عشق هرگز نبرده بودم / گر پیدا نمی شدی تو شاید که مرده بودم . . .

.

.

.

هم ترانه یاد من باش ، بی بهانه یاد من باش

وقت بیداری مهتاب عاشقانه یاد من باش . . .

.

.

.

بی تو گلشن چو زندونه به چشمم ، گلستون آذر ستونه به چشمم

بی تو آرام و عمر زندگانی ، همه خواب پریشونه به چشمم . . .

.

.

.

دور بودن از عزیزان مشکل است /  امتحان با وفایی در جدایی حاصل است

گرچه من دورم ز پیشت ای رفیق /  دوریت دریا و یادت ساحل است . . .

.

.

.

روزم خوش است چراکه برای تو میخوانم ، شبم خوش است چراکه برای من میخوانی

روزگارم خوش نیست چراکه با هم نمیخوانیم . . .

.

.

.

کاش میشد همچو آواز خوش یک دوره گرد ، زندگی را بار دیگر دوره کرد . . .

.

.

.

می روم کز خویشتن بیرون شوم / در پی لیلا رخی مجنون شوم  . . .

.

.

.

چه دردیست در میان جمع بودن ولی در گوشه ای تنها نشستن

به رسم دوستی دستی فشردن ولی با هر سخن قلبی شکستن . . .

من همین یکدانه دل دارم بفرما بشکنش / کوزه ای از آب و گل دارم بفرما بشکنش

تو سبوی آرزوهای مرا بشکسته ای / هرچه بادا باد ، این هم دل بفرما بشکنش . . .

.

.

.

تنهای اول : هیچکس همراه نیست !

.

.

.

شبها اتاقم ماه ندارد، چشمهایت را قرض می دهی تا صبح !؟

.

.

.

تنها این کوه است که اگر به او بگویی دوستت دارم

او نیز بلند فریاد می زند: دوستت دارم دارم دارم . . .

.

.

.

گرچه راه قیامت پر خطر است ، اما جدایی ز دوستان قیامتی دگر است . . .

.

.

.

دل بستن شبیه یک قصه است

با یکی بودن شروع می شه ، با یکی نبودن پایان می گیره . . .

.

.

.

روزگار چون گرگ پیری پر بلاست / طعمه اش واماندگان از گله هاست

دوری از یاران مکن ای باوفا / گرگ دوران در کف این لحظه هاست . . .

.

.

.

باز باران تا همیشه نم نمک بر روی شیشه

مینویسه تا بدونی  مهربونیت پاک نمیشه . . .

.

.

.

از شکستن دو چیز بترس ، قلبی که صادقانه دوستت داره و دلی که صادقانه به یادته . . .

.

.

.

دل ز تن بردی و در جانی هنوز / دردها دارم تو درمانی هنوز

ملک دل کردی خراب از تیغ ناز / اندر این ویرانه سالاری هنوز . . .

.

.

.

یادمون باشه روی شیشه ی دلمون حک کنیم که دوست داشتن تاریخ مصرف ندارد . . .

.

.

.

الهی همیشه مثل چراغ راهنمایی باشی !

لپت همیشه قرمز ، روی دشمنات زرد ، دلت همیشه سبز . . .

.

.

.

شعر مخصوص بر و بچه های بندرعباس:

تو را‎ با‎ تیغ‎ الماس‎ آفریدند‎ / شبیه‎ شیشه‎ حساس‎ آفریدند

برای‎ اینکه‎ از سرما‎ نمیری /‎ تو را در‎ بندر‎ عباس‎ آفریدند!

.

.

.

آن روز که به دنیا آمدی، یک نفر بودی برای یک دنیا، ولی حالا یک دنیا هستی مال من . . .

.

.

.

اگر روزی مقدر شد که با اشکت وضو سازم

خدا داند که با چشمت هزاران قبله می سازم . . .

.

.

.

می دونی فرق تو با انار چیه؟

انار هزار دونه است ولی تو یه دونه ای !

.

.

.

می گن خدا بهترین نعمتش رو به بهترین بنده اش میده

ولی من که بهترین بنده اش نیستم ، پس چرا تو رو به من داده ؟!

نقاش نیستم ! اما تمام لحظه های بی تو بودن را درد میکشم . . .

.

.

.

آن قدر عشق تو دارم که اگر آه کشم / ز لبم بوی کباب جگرم میآید !

.

.

.

من یک نامه عاشقانه ام ، بازم کن / محتاج کمی نوازشم ، یارم باش

هر قدر که سکه ای سیاهم ای دوست / در قلک سینه ات پس اندازم کن . . .

.

.

.

یه طرح از چشمات بفرست ، یه آهو اینجاست میخوام روشو کم کنم !

.

.

.

دلم اعدام عشق است به دار قلب خاموشت / بدان تا لحظه ی مردن نخواهم کرد فراموشت . . .

.

.

.

با یاد چشمهای تو خوب است خواب من / از ابرها کناره بگیر آفتاب من

چشم تو را کجای جهان جستجو کنم / پایان بده به تب و تاب بی حساب من . . .

.

.

.

شیرین تر از عسل هم میتوان آفرید اما به شرط آنکه من آن زنبور سرباز دل باخته باشم

و تو آن تنها گلی که نصیب من شده است . . .

.

.

.

میان چشم تو ییلاق کردم / در عشق تو خودم را چاق کردم

از این پس بی تو مفهومی ندارم / دلم را بر دلت سنجاق کردم . . .

.

.

.

از بس که درون سینه تنها مانده / درمانده ام از دست دل وامانده

در داخل سینه درد شیرینی هست / آیا دل من پیش شما جا مانده ؟

.

.

.

در این دنیا که حتی ابر نمیگرید به حال ما / همه از من گریزانند ، تو هم بگذر از این تنها . . .

.

.

.

اینقدر خیالهای بیهوده نباف / ماییم و دو خط رباعی و یک دل صاف

در آیینه ی دلم به جز عکس تو نیست / شک داری اگر ، بیا دلم را بشکاف . . .

.

.

.

مژه بر هم مزن ای دوست که بادم ببرد / چون سبک تر شده ام ، از پر کاهی ز غمت . . .

.

.

.

آسمان کوچک من همه شب بارانیست / همه شب در تب چشمان ترم مهمانیست

شکوه از فاصله ها نیست که از قلب من است / غم و اندوع دل عاشق من پنهانیست . . .

.

.

.

گر ز جهان بگذرم از تو نخواهم گذشت / سر رود از پیکرم از تو نخواهم گذشت

مردمک چشم من نقش تو بر خود گرفت / ور همه جا بنگرم از تو نخواهم گذشت . . .

.

.

.

پای من خسته از این رفتن بود / فصه ام قصه دل کندن بود

دل که دادم به یارم دیدم / راهش افسوس جدا از من بود . . .

.

.

.

صدای پای تو که میروی ، صدای پای مرگ که میآید . . . ( حسین پناهی )

.

.

.

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی

تو بمان با دگران وای به حال دگران . . .

.

.

.

در باغ دلم جوانه ای باید و نیست / شوق غزل ، ترانه ای باید و نیست

خواهم که تو را ببینم اما چه کنم / دیدار تو را بهانه ای باید و نیست . . .

.

.

.

آواز تیشه امشب ، از بیستون نیامد / شاید به خواب شیرین ، فرهاد رفته باشد . . .

.

.

.

ای مایه اصل شادمانی ، غم تو / خوش تر از حیات جاودانی ، غم تو

از حسن تو رازها به گوش دل من / گوید به زبان بی زبانی ، غم تو  . . .

.

.

.

بی تو گلشن چو زندونه به چشمم / گلستون آذر ستونه به چشمم

بی تو آرام و عمر زندگانی / همه خواب پریشونه به چشمم . . .

.

.

.

دور بودن از عزیزان مشکل است / امتحان با وفائی ، در جدائی حاصل است

گرچه من دورم ز پیشت ای رفیق/ دوریت دریا و یادت صاحل است . . .

.

.

.

چرا غمگینی ؟ : عاشق شدم

آیا عشق شیرین است ؟ : بله شیرین تر از زندگی

چرا تنهایی ؟ : ویژگی عاشق هاست

لذت تنهایی چیست ؟ : فکر به او و خاطرات او

چرا می روی ؟ : برای اینکه او رفت

دلت کجاست ؟ : پیش او

قلبت کجاست ؟ : او برده

پس حتما بی رحم بوده  نه ؟ : نه اصلا

چرا ؟ : چون باز هم او را میپرستم . . .