روانشناسی مُدرن

هر چیزی آدابی دارد، نه می‌توانیم و نه می‌خواهیم منکر آداب مراسم خاکسپاری و بدرقه یک عزیز برای سفر آخرت، در کشورمان شویم. فرهنگ یعنی همین آداب و رسومی که خیلی از آنها پشتوانه‌های معنایی قوی هم دارد، اما اگر حواسمان نباشد و فقط این آداب و رسوم را به صرف این‌که همه انجام می‌دهند، ما هم انجام دهیم و سعی کنیم کمی بر شدت و حدت آن بیفزاییم تا نه‌تنها از قافله عقب نمانیم، بلکه جلو هم بزنیم آن وقت است که غم‌مان ‌هم مثل شادی‌هایمان با چشم و هم‌چشمی مخلوط می‌شود و چیزی که حاصل این رفتار خواهد بود نه غم است و نه شادی، بلکه نفس‌نفس زدن برای عقب نماندن از قافله‌ای است که نمی‌دانیم قرار است به کجا برود..

زندگی امروز، بالارفتن هزینه‌ها و زیاد شدن توقعات همگی دست به دست هم داده‌اند تا پدر و مادر برای گذران امور تلاش کنند. وقتی نفر سوم از راه می‌رسد و مرد خانواده تبدیل به پدر خانواده می‌شود، کارها کمی به هم گره می‌خورد. از یک طرف گذران زندگی سخت‌تر می‌شود و از طرف دیگر اگر تا دیروز نبودن او فقط برای همسرش احساس تنهایی ایجاد می‌کرد از امروز نبودن او مساوی است با کمبود پدر، کمبودی که با هیچ چیز دیگر جبران نخواهد شد. مردان خسته‌ای که برای رفاه خانواده تلاش می‌کنند، اما فرزندان از حضورشان محروم می‌‌شوند، بنابراین نتیجه برعکسی از تلاش‌هایشان می‌گیرند..