بیشتر خانم ‌ها در طول زندگی خود، بحران ‌های بلوغ، بارداری و یائسگی را تجربه می‌ کنند اما بسیاری از خانم‌ ها نمی‌ دانند که هر یک از این بحران‌ های سه‌ گانه، چه بحران‌ هایی را برای پوست شان به ارمغان می ‌آورد.

این نوشته، نگاهی می ‌اندازد به همین موضوع....

متن کامل در ادامه مطلب..

محققان آمریکایی می گویند دویدن به بهبود توانایی مغز کمک می کند.آنها می گویند دو برابر شدن تعداد سلول های منطقه هیپوکامپ مغز در موش های دونده علت احتمالی بهبود حافظه آنهاست.

سلامت نیوز : به گزارش این محققان، دویدن به بهبود عملکرد ذهنی و حافظه موش های آزمایشگاهی کمک کرده است.

بر این اساس، سلول های عصبی بخش مربوط به حافظه در مغز موش هایی که تحرک بدنی داشتند، بیشتر از موش های گروه شاهد بود.

پیش تر نیز بعضی از محققان از نتیجه مشابهی خبر داده بودند.

تحقیق جدید به وسیله محققان دانشگاه کمبریج و موسسه ملی کهنسالی در بالتیمور انجام شده است.

این محققان می گویند دو برابر شدن تعداد سلول های منطقه هیپوکامپ مغز در موش های دونده علت احتمالی بهبود حافظه آنهاست.

هیپوکامپ نقش مهمی در یادگیری و حافظه دارد.

در این مطالعه، محققان به دو گروه از موش های آزمایشگاهی آموزش دادند تا با ضربه زدن به جعبه ای بر روی یک مانیتور، مقدار مواد خوراکی جایزه بگیرند.

برای آزمایش حافظه موش ها، تصویر دو جعبه بر روی مانیتور ظاهر می شد که تنها ضربه به یکی از آنها جایزه داشت. مکان این جعبه ها بر روی صفحه تصویر دائم تغییر می کرد.

محققان دریافتند عملکرد مغزی موش هایی که روزانه به طور متوسط بیست کیلومتر دویده اند بهتر از گروه شاهد که تحرک خاصی نداشت، بوده است.

آنها می گویند دویدن می تواند اثر مشابهی در انسان داشته باشد و در پی بررسی آن هستند.

تیموتی بوزی، سرپرست گروه محققان می گوید توانایی افتراق بالا میان حوادث مشابه در ثبت شده در حافظه به معنی برخورداری از حافظه قوی است.

به گفته او مورد مشابه انسانی با توانایی تشخیص جعبه درست به وسیله موش های آزمایشگاهی، یادآوری محل توقف خودروی شخصی در یک توقفگاه در دو روز مختلف در هفته گذشته است.

در این مقاله 4 حرکت برای کوچک کردن باسن و رانهایتان می خوانید، اگر شما دارای باسن و ران های بزرگی هستید و از این موضوع ناراحت هستید، خواندن این مقاله را به شما توصیه می کنیم

آیا از کوچک کردن باسن و رانهایتان ناامید شده اید؟ ما در اینجا تحقیقی که در دانشگاه کارولینای شمالی انجام شد و موثر ترین حرکات برای کوچک کردن باسن و رانها را معرفی کرد، به شما آموزش میدهیم.درحقیقت،انجام این حرکات در 10 دقیقه ماهیچه ها را تا 30 درصد بیشتر از ورزشهای سنتی فعال می کند.این حرکات را 4 الی 5 بار در هفته انجام دهید.محققان میگویند که با شروع این حرکات کمتر از 2 الی 4 هفته باسن و رانهای مورد دلخواهتان را خواهید داشت.

تمرین را شروع کنید
وسایل مورد نیاز: یک نوار محکم، دمبل 5 الی 10 پوندی و یک صندلی که البته دو وسیله آخر اختیاری است.
چگونگی انجام آن: 8 الی 12 بار این حرکات را روی دو پهلویتان انجام دهید. 3 بار در هفته و روزی دو بار (می تواند پشت سر هم هم نباشد) انجام دهید.
برای گرفتن نتیجه سریع: 3 بار در روز و به مدت 30 الی 60 دقیقه مثل پیاده روی و دوچرخه سواری که بیشتر روزهای هفته می شود انجام داد.

1. حرکت اصلی: به پهلو بخوابید و پایتان را بالا بگیرید.
به پهلوی راستتان بخوابید درحالیکه پای راستتان روی زمین باشد، بازوی راستتان را خم کنید درحالی که سرتان دست راستتان را نگه داشته است. برای تعادل بیشتر دست چپ روی زمین در جلوی قفسه سینه باشد.پای چپ را بالا بگیرید،پایتان را خم کنید درحالیکه به باسنتان فشار وارد شود. مکث کنید، سپس آرام پایتان را پایین بیاورید.حرکت را کامل کنید سپس با جهت دیگر این حرکت را انجام دهید.

حرکت را سخت تر کنید
دو پایتان را بالا ببرید: اول پایتان که بالاست بالا نگه دارید، پایتان را که پایین است به آن یکی پایتان که بالاست برسانید، مکث کنید و سپس یکی از پاهایتان را پایین بیاورید.
حرکت را آسان کنید
پایتان که بالاست تا 90 درجه خم کنید و با آن پایتان که خم شده بالا ببرید
. 2حرکت اصلی:
دور پاهایتان یک نوار ببندید.
با بندی که دور پایتان بسته اید بایستید.و بند را محکم دور ساق پایتان ببندید. دستهایتان را هم به اندازه عرض شانه به طرف جلو بکشید. در حدود 3 فوت به سمت راست قدم بردارید سپس زانوهایتان را خم کنید و روی باسنتان بنشینید تا رانهایتان با سطح زمین موازی شود، زانوهایتان را پشت پنجه پا نگه دارید. چند لحظه به سمت پایین بمانید و پای چپتان را بردارید. گامهایتان را به سمت راست بردارید سپس جهتتان را عوض کنید و این کار را تکرار کنید.

حرکت را سخت تر کنید
زانوهایتان را 45 درجه خم کنید و بیشتر از پهنای باسنتان گام بردارید.
حرکت را آسان کنید
بعد از اینکه با پای راست قدم برداشتید، بایستید و پای چپتان را به پهلو بلند کنید تا تعادلتان برقرار شود. حرکت را تکرار کنید و پای راستتان را بلند کنید.

 آیا باسن و ران های بزرگی دارید؟ . 3حرکت اصلی: تعادل
روی پای راستتان تعادلتان را برقرار کنید،زانوی چپتان را خم کنید و پای راستتان را چند اینچ از سطح زمین بالا نگه دارید.پشتتان را صاف نگه دارید،آرام روی پای راستتان بنشینید، زانوی راستتان را حدود 45 درجه خم کنید.مکث کنید سپس روی پاشنه راستتان فشار وارد کنید تا بایستید.هر حرکت را کامل انجام دهید سپس جهتتان را تغییر دهید.

. 4حرکت اصلی: تلاش بر روی یک پا
روی پای راستتان تعادلتان را برقرار کنید.درحالیکه زانویتان راحت است و دستانتان به کمرتان و پای چپتان به طرف بیرون بالا آمده است.رانهایتان را محکم کنید و کمرتان را صاف نگه دارید، مفصل های رانهایتان به سمت جلو باشد،دست چپتان را به سمت پای راستتان پایین بیاورید. دستتان را به سمت پای راستتان بکشید.همه این حرکات را روی پای راست انجام دهید سپس جهتتان را عوض کنید.

حرکت را سخت تر کنید
دو دستتان را به کف زمین برسانید درحالیکه که در هر دستتان دمبل وجود دارد.
حرکت را ساده کنید
دستتان را پشت یک صندلی برای برقرار کردن تعادل بیشتر استراحت دهید

حرکت را سخت تر کنید
حرکت را با برداشتن یک دمبل در هر دستتان کامل کنید.
حرکت را آسان کنید
پنجه پای چپتان را روی زمین بگذراید و استراحت کنید اگر لازم بود یک صندلی یا چارپایه برای تعادل استفاده کنید.

با انجام یکی از گران‌ترین تحقیقات انجام شده در نوع خودش، دانشمندان متوجه شدند به تاخیر انداختن بازنشستگی، سخت‌تر کار کردن و جدی‌تر بودن کلید داشتن زندگی طولانی است.
بر خلاف باور عموم مردم، شادترین افراد که دارای حس شوخ‌طبعی هستند و معمولا سعی می‌کنند نسبت به مشکلات توجه زیادی نشان ندهند به طور متوسط نسبت به دیگران زودتر می‌میرند.
به گزارش دیلی میل، مطالعات دیگر هم نشان می‌دهد بزرگسالانی که سخت‌تر کار می‌کنند و سن بازنشستگی خود را تا حد ممکن به تاخیر می‌اندازند با احتمال بیش‌تری به بالاترین سنین می‌رسند. به خصوص اگر این افراد نسبت به شغل خود تعهد داشته باشند و سعی کنند کار خود را به بهترین نحو انجام دهند طول عمر بیش‌تری خواهند داشت.
با انجام این تحقیقات که از آن با عنوان پروژه طول عمر یاده شده و از سال 1921 آغاز شده است، برای اولین بار بسیاری از باور‌ها در مورد راز داشتن طول عمر زیر سوال رفت.
در این پروژه هزار و 500 کودک 10 ساله شرکت داشتند و محققان به دنبال فهمیدن این موضوع بودند که کدام یک از این کودکان به 100 سالگی می‌رسند و عمر طولانی‌ترین نسبت به بقیه خواهند داشت.
در طول‌ ده‌ها سال آینده مرتب از این افراد سوالاتی در مورد شیوه زندگیشان و فاکتورهای گوناگون مانند الگوی کاری، عادات، سرگرمی‌ها، دوستانی که با آن ارتباط داشته و اعضای خانواده آن‌ها پرسیده شد.
اطلاعات پزشکی این افراد، چگونگی گذراندن دوره سربازی و تمام جزئیات زندگی همه این هزار و 500 نفر هر روز به دقت توسط محققان ثبت و بررسی شد. در طول 20 سال گذشته نیز تعدادی از اساتید آمریکایی تحلیل این اطلاعات را به عهده گرفتند.
دانشمندان متوجه شدند افرادی که در دوره کودکی خود شادتر بوده و حس شوخ طبعی بیش‌تری داشتند به طور متوسط کم‌تر از دیگران عمر می‌کردند.
دکتر لسلی ماریتی از دانشگاه لاسیرا در کالیفرنیا در این باره گفت: در کمال تعجب ما متوجه شدیم افرادی که احساس شادی و حس شوخ‌طبیعی کم‌تری دارند بیش‌تر عمر می‌کنند. مهم‌ترین دلیل این است که افراد جدی‌تر توجه بیش‌تری به سلامت خود داشته و بیش‌تر به داشتن زندگی سالم متعهد هستند.
یکی از یافته‌های دانشمندان این بود که افراد شاد معمولا نسبت به وضعیت سلامت خود توجه زیادی نشان نمی‌دهند و البته بیش‌تر عادات ناسالم مانند سیگار کشیدن را وارد زندگی خود می‌کنند.
دکتر هاوارد فریدمن محقق ارشد در این باره گفت: به طور کلی خوشبین بودن در مواقع بحرانی می‌تواند به انسان‌ها کمک کند. اما افرادی که مرتبا و در همه مواقع نسبت به زندگی خوش بین هستند و همواره تصور می‌کنند اوضاع بهتر می‌شود نه تنها به بهتر شدن زندگی خود کمک نمی‌کنند بلکه نسبت به آن بی‌توجهی بیش‌تری نشان می‌دهند. این عامل می‌تواند احتمال ابتلا به بیماری‌های گوناگون و بحران‌ها را در زندگی بیش‌تر کند.
آرشیو اطلاعات این پروژه که حاصل 80 سال تحقیق است هم‌چنین نشان داد افراد مذهبی نسبت به غیرمذهبی‌ها عمر طولانی‌تری دارند که یکی از مهم‌ترین دلایل آن بعد از ارتباط با خدا، افزایش مراودات اجتماعی با دیگر افرادی است که برای انجام مراسم مذهبی در زمان‌های خاص کنار یکدیگر جمع می‌شوند.
یکی دیگر از نظریه‌هایی که تا کنون در مورد عمر طولانی مطرح شده است این است که ازدواج کردن عمر را طولانی می‌کند. اما بر اساس یافته‌های به دست آمده از این تحقیقات، مشخص شد ازدواج فقط در صورت موفق بودن به افزایش طول عمر منجر می‌شود. در غیر این صورت، این ازدواج جز بیش‌تر شدن مشکلات بهره دیگری به همراه ندارد.

بسیاری از زنان جامعه ما نمی دانند که بستن سوتین به مدت طولانی ارمغانی به جز سرطان برای آنها ندارد.
به گزارش گروه ترجمه سامانه خبری سلامت نیوز، برای سالهای طولانی، اغلب مقالات به دلایلی از عوامل ایجاد کننده سرطان سینه مثل نا مناسب بودن تغذیه ، ورزش نکردن و..... به عنوان عوامل اصلی زمینه ساز این بیماری که بیشترین میزان مرگ ومیر زنان را در 2 دهه اخیرداشته ،اشاره می کردند.

این مطالعات قاعدتا باید قابل قبول باشند ولی خانمهایی که در طرح Linda Mccarthey شرکت کردند، زنانی مذهبی ،گیاهخوارو ورزشکار بودند که شانسی دردوری از سرطان سینه نداشتند. شاید اغلب مقالات متقاعد کننده ای که تا کنون در ارتباط با سرطان سینه دیده شدهمربوط به پوشیدن سوتین باشد.

درمطالعاتی که در مورد سرطان سینه وارتباطش با سوتین در آمریکا انجام شده ، متوجه شده اند که زنان مبتلا به سرطان سینه سابقه ای در پوشیدن سوتین های تنگ ورزشی وطولانی مدت آنها داشته اند.

درحقیقت تقریبا تمام افرادی که سرطان سینه داشته اند بیش از 12 ساعت در روز سوتین پوشیده اند.

وقتی یک خانم سوتین تنگ ومحکم می پوشد ،سینه هایش را تحت فشار قرار می دهد،در نتیجه راههای لنفاوی سینه بسته می شود ونهایتا در آن ایجاد برجستگی می کند.این عامل باعث می شود مایعی که به تدریج انباشته شده است، متورم وحساس شده وبه شکل کیست در بیاید . ضمن این که سموم نیز باید از طریق عروق لنفاوی به بیرون رانده شوند.

به هر حال در یک سینه با سوتین محکم وتنگ این مراحل به خوبی انجام نمی شود ودرنتیجه سموم درسینه ها تجمع می یابند. در واقع سوتین ها عامل ایجاد سینه های بیمار هستند.سوتین ها حمایت ساختگی وغیرواقعی از سینه ها به عمل می آورند ودر واقع بدن انسان قدرت نگهداری ازسینه ها توسط خودشان راازدست می دهند و به همین دلیل اغلب خانمها بدون سوتین احساس نا خوشایندی دارند.

پس برای پیشگیری از سرطان سینه نباید سوتین های تنگ پوشید و حتی در صورت امکان بدون آن بخوابید.

یک نکته قابل توجه آن است که میزان موفقیت برای بازگشت از سینه فیبروتیک حتی برای افرادی که 15-10 روز بدون سوتین بوده اند بسیار بالا بوده است. ثابت شده است بسیاری از خانمهایی که بدون سوتین بوده اند به طور معجزه آسایی بیماری آنها بهبودی یافته است.

این روزها در خیابان ها، پارک ها و اماکن تفریحی پسران و دختران بسیاری را در حال تردد می بینیم، بسیاری از آنها در پیوند دوستی با یکدیگرند، پیوندی که به اعتقاد بسیاری از جامعه شناسان می تواند منشاء بی اعتمادی و شک در جامعه باشد، عده دیگری بر این باورند که چنین رابطه هایی می تواند در انتخاب همسر آینده موثر باشد، اما آنچه مسلم است این است که نخستین ثمره روابط ناسالم بین دختر و پسر و شکسته شدن قبح چنین روابطی در جامعه، باعث ایجاد روحیه بی‏اعتمادی نسبت به همسر آینده است و این ذهنیت آزار دهنده در فرد شکل می‏گیرد که آیا او پیش از این، چنین رابطه‏ای را تجربه کرده است یا خیر؟ بنا به گفته روانشناسان، این بی‏اعتمادی و شک هیچگاه فرد را رها نمی‏کند و سرانجام، بنیان مستحکم خانواده را به مخاطره می‏اندازد.
بنابر آخرین تحقیقات، افرادی که پیش از ازدواج چنین روابطی با هم داشته‏اند، پس از ازدواج نیز در حل مشکلات خود عاجزند؛ چرا که نسبت به یکدیگر بسیار بدبین هستند.

دوستی دختر و پسر
بر اساس تعاریف جامعه شناختی، نمی توان هر ارتباطی را "دوستی دختر و پسر" نامید، "دوستی دختر و پسر" یعنی رابطه ای که بین دو جنس مخالف بوجود می آید و در این رابطه، محبت، صمیمیت، عشق و علاقه ی قلبی ویژه وجود دارد و از این رو، ارتباط دو کودک یا ارتباط تحصیلی یا ارتباط معلم با شاگرد و مانند آن، که برای اهداف خاصی است، نمی تواند در تعریف مقوله دوستی "دختر و پسر" بگنجد.

انگیزه های ارتباط با جنس مخالف

وعده ازدواج
یکی از بهانه های ارتباط بین پسران و دختران وعده ازدواج از ناحیه پسر است و معمولا با این وعده ها پسران با دختران ارتباط پیدا می کنند. در حقیقت، دختر و پسر با طرح مساله "ازدواج" با یکدیگر رفاقت کرده، سعی می کنند نیازهای عاطفی همدیگر را برآورده کنند، اما حقیقت امر این است که این وعده ها در حدّ خیال بافی می مانند و جامه عمل نمی پوشند.

انگیزه جنسی
از انگیزه های دیگر ارتباط دختر و پسر بهره بری جنسی است. این پدیده در میان اقشاری از جامعه که از لحاظ رشد فکری و فرهنگی در انحطاط شدیدی به سر می برند، بیشتر دیده می شود. این افراد برای ارضای غرایز جنسی خود، همه ی ارزش های خانوادگی و فردی خود را قربانی می کنند و دست به رفتاری می زنند که برای اغلب افراد جامعه، بسیار پست تلقّی می شود.
رابطه ی جنسی بین دختر و پسر، مشکلات زیادی را برای دختر، که قربانی اصلی این رابطه است به دنبال می آورد. اشتغال ذهنی درباره ی این موضوع که مبادا این ارتباط برای او در آینده مشکل ساز باشد، تعادل روانی او را به نحو چشم گیری بر هم می زند و فشار روانی زیادی بر او تحمیل می کند.
چنین دخترانی در ازدواج با مشکل روبه رو می شوند و حاضر به ازدواج نیستند و زمانی که با فشار خانواده روبه رو می شوند و تن به ازدواج می دهند، همیشه نگران افشای رابطه گذشته خود هستند و از اینکه همسرشان از رابطه مخفی آن ها در گذشته آگاه شود رنج می برند.
جذابیت، قدرت، توهمی کودکانه
یکی دیگر از انگیزه های دوستی با جنس مخالف این است که پسران، داشتن دوست دختر را یک قدرت اجتماعی برای خود تصور می کنند و دختران نیز داشتن یک دوست پسر را یک جاذبه فردی و اجتماعی برای خود به حساب می آورند.
اما طول نمی کشد که پی خواهند برد این قدرت نمایی و جاذبه ارائه شده به قیمت از دست دادن بسیاری از جاذبه ها و قدرت های اجتماعی و شخصیتی دیگر تمام شده، در نتیجه، دوستی ها به پایان می رسند و حسرت از دست دادن شرافت و ارزشمندی خویش، دنیایی از تعارض را در درون دختر و پسر باقی می گذارد.

پناهگاهی نا امن
دختران و پسرانی که مورد بی محبتی در خانواده قرار می گیرند و از وضعیت روانی و اجتماعی خویش ناراضی هستند، از طریق برقراری روابط پنهان با جنس مخالف، درصدد کسب رضایت و یا به عبارت دیگر، به دنبال یافتن شرایطی هستند که برای آن ها اطمینان خاطر و رضایتمندی بیشتری فراهم کند و پناه گاهی برای جبران کمبود محبت خود فراهم سازند.
اطمینان خاطری که دختران و پسران از طریق برقراری دوستی بین خود جستجو می کنند هیچ گاه حاصل نمی شود، زیرا این روابط پنهانی و به دور از چشم خانواده صورت می گیرد. به همین دلیل، دختر و پسر باید وقت و توان زیادی صرف کنند تا بتوانند زمینه این رابطه را فراهم کنند و تحمل ترس و اضطراب مستمری که دو طرف باید تحمّل کنند تا این روابط از چشم آشنایان پنهان بماند، رضایتمندی و آرامشی را که به دنبال آن هستند خنثی خواهد کرد.

رابطه جنسی در اوایل دوستی
بر اساس نتایج یک پژوهش که در مناطق شمالی پایتخت صورت گرفته است، اکثر دختران طی شش ماه الی یک سال اول رابطه خود باجنس مخالف، درگیر روابط جنسی می شوند.
اکثر قریب به اتفاق دخترانی که رابطه دوستی طولانی مدت با پسران دارند در آغاز رابطه دوستی علی رغم تصورشان درگیر روابط جنسی خواسته یا عمدتا ناخواسته می شوند.
این در حالی است که تقریبا همه دختران مورد مطالعه در ابتدای برقراری رابطه دوستی تصور می کرده اند که از درگیری جنسی مصون بوده، مهارت و قدرت کافی را در کنترل و هدایت روابط و دوستی دارند.
در بخش دیگری از این مطالعه آمده است اکثر قریب به اتفاق آنها در آغاز روابط دوستی با پسران بر این باور بودند که آنها خیلی زرنگ تر از آن هستند که دوستشان بتواند از آنها سوء استفاده جنسی کند.
یکی از علل درگیر شدن دختران در روابط جنسی برداشت نادرست آنها از روابط دوستی با پسران عنوان شده است. به عنوان مثال انگیزه و هدف اکثر دختران از برقراری رابطه دوستی با جنس مخالف جلب حمایت و عاطفه گزارش شده است، در حالی که در پسران، برقراری روابط جنسی انگیزه و هدف اصلی رابطه دوستی بوده است.

نحوه آشنایی دختر و پسر
طبق یک نظر سنجی انجام شده از دختران و پسران در خصوص نحوه آشنایی، میزان تمایل به دوستی، مکان دوستیابی و اطلاع والدین؛۶۱ درصد پسرها معتقدند که روابط با دوستان دختر خود را به شکل مقطعی ادامه می دهند و ۵۰ درصد دخترها نیز به قطع ارتباط در صورت احساس بازیچه بودن از سوی پسرها ابراز تمایل کرده اند.
بر اساس این گزارش ۵۹ درصد پسرها پارک و مراکز تفریحی را مکان دوستیابی عنوان و تنها دو درصد خیابان را محل مناسبی دانسته اند.
در خصوص اطلاع والدین از دوستی ها،۸۱ درصد دختران اظهار داشته اند دور از چشم والدین خود با پسرها ارتباط داشته و ۱۰ درصد بیان کرده اند که مادرانشان مطلع هستند و تنها سه درصد به اطلاع کامل والدین خود اشاره کرده اند.
تحقیقات غیر رسمی در ایران نشان می دهد که بیشتر دخترها قصدشان از دوستی با پسرها ارضاء نیازهای عاطفی، احساسی و پرکردن تنهایی است و انگیزه اصلی اکثریت پسران کامجویی و سوء استفاده بوده که با فرایند موسوم به “مخ زنی” و دادن وعده ازدواج انجام می گیرد.

منبع : dayna.ir

خانواده مهم‌ترین و کوچک‌ترین واحد اجتماعی است که هر چند همواره مورد توجه قرار گرفته اما واقعیت بیانگر این است که در رویارویی با مشکلات و خطرات، چندان که باید و شاید توانمند نیست.

 

ترس از تزلزل خانواده‌ها و گام برداشتن آنها به سراشیبی نابودی و شکست، نگران‌کننده است و تلاش برای ایجاد مانع بر سر راه ویرانی خانواده‌ها، ادعایی است که برخی مسئولین، روشنفکران و کارشناسان دارند.

 

روش‌های گوناگونی که در قالب نسخه‌های شفابخش ارائه می‌شود، نتیجه تلاش‌های جسته و گریخته‌ای است که انجام می‌شود و البته هنوز معلوم نیست این‌ نسخه‌ها دردی از خانواده‌های ایرانی درمان کرده‌است یا نه!

 

هفته گذشته نشست تخصصی عوامل مؤثر بر استحکام خانواده‌های سنتی و غیرسنتی ایرانی از طرف گروه مدیریت و برنامه‌ریزی فرهنگی پژوهشکده مطالعات راهبردی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد برگزار شد.

 

در این نشست دکتر سیدبیوک محمدی، دکترای جامعه‌شناسی و استاد دانشگاه‌ به بررسی بخشی از مشکلات خانواده‌های ایرانی پرداخت.

 

به اعتقاد او یکی از مهم‌ترین عوامل به‌وجود آورنده مسائل اجتماعی به‌وجود آمدن تغییرات و دگرگونی در سطح جامعه است که سبب بروز دیگر تغییرات شده و مسائل اجتماعی را پدید می‌آورد.

 

محمدی در توضیح بیشتر می‌گوید: در ایران پیش از انقلاب ما شاهد ورود مدرنیسم به کشور بودیم و تقابل بین سنت و مدرنیته در این جامعه سبب بروز تغییراتی زیاد در مدت زمانی نسبتا کوتاه بود و پس از آن، انقلاب اسلامی خود نیز یک تغییر اساسی در کشور محسوب می‌شود که بروز جنگ میان ایران و عراق و برهم خوردن آهنگ رشد جمعیت در کشور و دگرگونی ترکیب جمعیتی نیز پس از آن سبب شد تا دگرگونی تند اجتماعی در کشور شکل بگیرد که خود می‌تواند سرمنشأ بروز مسائل اجتماعی در میان مردم و به‌ویژه در خانواده‌ها باشد.

 

از سوی دیگر فاصله طبقاتی موجود در کشور که ایجاد شکاف‌هایی بزرگ را در میان مردم طبقات مختلف پدید آورد، تلاش بسیاری از ساکنان طبقات پایینی اجتماع را برای دستیابی به جایگاه‌های طبقات بالاتر در پی آورد و در واقع یک تحرک بی‌سابقه را در کشور رقم زد که پایه‌گذار بسیاری از مسائل اجتماعی در کشور بوده و هست.

 

این استاد دانشگاه معتقد است که بیش از نیمی از مسائل اجتماعی ایران به‌نحوی زاییده تضاد میان مدرنیسم و سنت است که در پی تغییرات سریعی که در جامعه رخ داده در سه سطح جامعه، خانواده و فرد بروز کرده است و این تغییرات در سطح جامعه همچنان خودنمایی می‌کند و تنها کاری که مسئولان می‌‌توانند برای این بخش از مشکل انجام بدهند این است که با درک تغییرات تلاش کنند تا از روند تند و سریع این جریان در جامعه عقب نمانند و برای درک هر چه بیشتر جریان‌های نوظهور در سطح جامعه تلاش کنند.

 

محمدی با تأکید بر اینکه در سطح خانواده‌ می‌توان برای تعدیل در شرایط ایجاد شده برنامه‌ریزی کرد، می‌گوید: تغییرات ایجاد شده در سطح خانواده سبب بر هم خوردن سلسله مراتب شده؛ تا پیش از این احترام در میان اعضای خانواده بر مبنای سن، تجربه و جنسیت بود اما در حال حاضر با در هم ریختن هنجارهای خانوادگی مشکلاتی در سه بخش؛ «به هم خوردن نقش‌ها»، «نامشخص بودن حدود و وظایف» و «رنجش‌‌ها» بروز کرده‌است و خانواده‌های ایرانی را اعم از سنتی و غیرسنتی درگیر کرده و در وضعیتی نابهنجار قرار داده است.

 

به‌هم‌خوردن نقش‌ها: رسوخ دگرگونی‌های اجتماعی به درون خانه و خانواده ایرانی سبب شده تا نقش‌های سنتی در مواجهه با این دگرگونی رنگ باخته و از بین برود.

 

نامشخص بودن حدود و وظایف: حق و حقوق در سایه وظایف معتبر است، کسی نمی‌تواند بدون اینکه برای خود وظایفی تعیین کند خواستار به دست آوردن حق و حقوق مشخص در خانواده باشد، در جامعه سنتی ایرانی وظایف زن و مرد در چارچوب خانواده کاملا مشخص و روشن بود اما با پشت سر گذاشتن تغییرات اجتماعی وظایف تعریف شده برای اعضای خانواده سنتی دیگر کارکردی ندارد و در واقع شرایطی پیش‌آمده که هر یک از اعضا حقی برای خود طلب می‌کنند حال آنکه دیگر اعضای خانواده نسبت به این تعاریف جدید معترضند و گاهی زن و شوهر‌ها حقوقی برای خود تعریف می‌کنند که از سوی طرف مقابل قابل‌قبول نیست.

 

رنجش‌ها: وقتی اعضای خانواده سر جای خود نیستند احترام آنها خدشه‌دار می‌شود و احترامی که انتظار دارند از دیگران دریافت نمی‌کنند، اگر کسی در رابطه‌اش با دیگران احساس کند که احترامی که بایسته و شایسته است دریافت نمی‌کند حس حقارت را در خود تولید می‌کند و در نهایت این حس حقارت سبب خواهد شد که رنجش و خشم درون انسان‌ها رشد کند. مثلا ممکن است مردی برای همسرش هر کاری انجام بدهد بی‌آنکه احساس حقارت بکند و کاملا احساس رضایت درونی داشته باشد اما اگر کسی کاری را همراه با احساس حقارت انجام دهد رنجشی در درونش رشد می‌کند که سبب بهم خوردن تعادل در رابطه‌ها خواهد شد. در بسیاری موارد همسران با ترس از اینکه تأیید و تصویب طرف مقابل را از دست بدهند مجبور به انجام برخی کارها خواهند شد و این سبب می‌شود تا حس حقارت به‌وجود آمده و رابطه‌شان با یکدیگر به‌هم بخورد.

چه می‌توان کرد؟

سید بیوک محمدی با طرح این سؤال که چه می‌توان کرد؟ می‌گوید: اگر زوجی بخواهند این بخش از مشکلات‌شان بر طرف شود بهتر است در مکالمه‌ای رودررو وظایف و حقوق هر یک از طرفین را تعریف و مشخص کنند. تا پیش از این؛ سنن رایج در جامعه به‌عنوان یک قانون عرفی رایج با قدرت هر چه تمام‌تر به تشریح حقوق و وظایف می‌پرداخت و خانواده‌ها هم با تبعیت از این قوانین به حیاتشان ادامه می‌دادند امروز در نبود سنن رایج در جامعه بهتر است که دو سوی قدرت با ایجاد قوانین داخلی برای حل این مشکل اقدام کنند تا به این ترتیب مانع از بروز رنجش شده و پایه‌های خانواده را مستحکم کنند.

 

به اعتقاد او برای رنجش زدایی راه‌های مختلفی وجود دارد که بهترین روش، برقراری ارتباط مؤثر میان زوجین است.در بسیاری موارد می‌توان رنجش‌ها را بر کاغذ نوشت و انتظار داشت تا سویه دیگر دعوا در مقام توضیح برآید. در صورتی که ماجرا پیچیده‌تر از آن باشد که زن و شوهرها خود به تنهایی قادر به مدیریتش نباشند بهتر است با مراجعه به یک مشاور مسئله را بررسی و ریشه‌یابی کرد. به این نکته توجه کنید که مراجعه به مشاور برای حل این مشکلات درصورتی به نتیجه‌ای دلخواه و مناسب خواهد رسید که هر دو نفر برای این کار اقدام کنند، چرا که مراجعه یکی از زوجین به مشاور نتیجه چندان مناسبی در برنخواهد داشت.

تضاد درون فردی

ما در جامعه‌ای پر از تضاد زندگی می‌کنیم که بزرگ‌ترین تضاد حاکم بر آن میان سنت و مدرنیسم برقرار است. این تضاد در خانواده‌ها و رابطه‌ها خودش را نشان می‌دهد و پس از فیلتر شدن در شخصیت‌ هر یک از ما نفوذ کرده و شخصیت‌هایی پر از تضاد می‌سازد.

 

در نشست تخصصی عوامل مؤثر بر استحکام خانواده‌های سنتی و غیرسنتی ایرانی، محمدی با تاکید بر اینکه باید تضادهای درون فردی را ریشه یابی کرد می‌گوید: آنچه برای حل این تعارضات و رها شدن از دست این مشکلات لازم داریم، ایجاد یک نگاه جدید برای نگرش بهتر و دقیق‌تر به پیرامون است.

 

عناصر این نگاه جدید عبارتند از اینکه زوج‌ها با تکیه بر اینکه به هر حال همسر‌شان انسان است و هر انسانی نیز قابل احترام است می‌بایست تلاش کنند تا رفتاری مملو از احترام با همسرشان داشته باشند، حتی در شرایطی که ازدواج‌ها چندان بر وفق مراد نیست و یا گاهی ازدواج‌ها از سر اجبار است و یکی از زوجین تلاش می‌کند تا به نوعی این نوع ازدواج را با طلاق خاتمه دهد، لازم است در هنگام سیر این مراحل نیز به شأن و مقام انسانی همسران احترام گذاشته شود.

 

او در توضیح بیشتر اضافه می‌کند: همسران نزدیک‌ترین افراد به یکد‌یگرند و بهتر است در شرایط بحرانی با احترام گذاشتن به همدیگر بخشی از مشکلات را برطرف کنند، درحالی‌که در جامعه امروز می‌بینیم که در رابطه میان زوج‌ها دو نفر که از همه به هم نزدیک‌ترند کمر همت به نابودی یکدیگر بسته‌اند و برای رسیدن به این هدف از هیچ تلاشی فروگذار نیستند و هر کس زورش برسد با برهم زدن حرمت‌ها تلاش می‌کند که تا بر دیگری مسلط شود. اما باید یادمان باشد که نقطه مشترک یک زندگی موفق ایجاد یک رابطه سالم است و برای سالم ماندن رابطه‌ها می‌بایست تلاش زیادی صرف کرد.

-مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید . تا معجزه ای شگفت انگیز را متوجه شوید.(این مطلب برگرفته از اساطیر چینی است)
1- ابتدا کف دو دستتان را روبروی هم قرار دهید و دو انگشت میانی دست های چپ و راستتان را پشت به پشت هم بچسبانید.
2- چهار انگشت باقی مانده را از نوک آنها به هم متصل کنید.

3- به این ترتیب تمامی پنج انگشت به قرینه شان در دست دیگر متصل هستند.
4- سعی کنید انگشتان شست را از هم جدا کنید. انگشت شست نمایانگر
والدین است. انگشت های شست می توانند از هم جدا شوند زیرا تمام
انسان ها روزی می میرند . به این صورت والدین ما روزی ما را ترک خواهند کرد.
5- لطفا مجددا انگشت های شست را به هم متصل کنید . سپس سعی
کنید انگشت های دوم را از هم جدا نمائید. انگشت دوم (انگشت اشاره )
نمایانگر خواهران و برادران هستند. آنها هم برای خودشان همسر و
فرزندانی دارند. این هم دلیلی است که انها ما را ترک کنند.
6- اکنون انگشت های اشاره را روی هم بگذارید و انگشت های کوچک را از
هم جدا کنید. انگشت کوچک نماد فرزندان شما است. دیر یا زود آنها ما را
ترک می کنند تا به دنبال زندگی خودشان بروند.
7- انگشت های کوچک را هم به روی هم بگذارید. سعی کنید انگشت های
چهارم (همان ها که در آن حلقه ازدواج را قرار می دهیم) را از هم باز کنید.
احتمالا متعجب خواهید شد که می بینید به هیچ عنوان نمی توانید آنها را از
هم باز کنید. به این دلیل که آنها نماد زن و شوهری هستند که برای تمام

عمر به هم متصل باقی می مانند.
عشق های واقعی همیشه و همه جا به هم متصل باقی می مانند.

شست نشانه والدین است .

انگشت دوم خواهر و برادر .

انگشت وسط خود شما .

انگشت چهارم همسر شما .

و انگشت آخر هم نماد فرزندان شما است .

منبع: خانواده سبز

گاهی بی دلیل و ناگهانی با ریزش ابرو هایمان مواجه می شویم و خوب این مسئله برای دختران و خانمهایی که بخصوص ابرویی طبیعی و مناسب داشته اند نگران کننده خواهد بود و البته فرق نمی کند شاید برای
آقایان نیز این اتفاق بیفتد که به همین نسبت جای نگرانی خواهد داشت . اگر شما نیز جزو این دسته هستید که با یک چنین مشکلی روبرو شده اید بهتر است ازاین ماده ی طبیعی و بسیار موثر استفاده کرده و مرتبا آن را بین موهای ابرو و لابه لای آن بزنید و پس از مدتی نتیجه ی آن را ببینید به این ترتیب عمل کنید که:
چند عدد فندق را از پوست جدا کرده و آنها را روی شعله ی مستقیم گاز قرار دهید تا کاملا سیاه شده و بسوزند سپس سوخته های آن را در ظرفی کوچک و مناسب بریزید و خوب له کنید به طوری که مثل سرمه ی چشم پودری و کاملا به شکل آسیاب شده در آید . می توانید برای پودر کردن آنها از هاونهای کوچک سنگی استفاده نمایید و بعد از آن سوخته های فندق را در قوطی یا ظرف کوچک مناسب ریخته و هر شب وقت خواب با وسیله ی باریکی مثل میله های کوچک درون سرمه دانها آنها را لابه لای ابروها زده به طوری که خوب به ریشه ها مالیده شود و روز بعد بشویید و این کار را سه الی چهار هفته مرتب ادامه دهید تا نتیجه بگیرید .
روغنی که از سوختن دانه های فندق بدست می آید و داخل آنها وجود دارد باعث رشد ابروها و در آمدن ابروهای ریخته شده می گردد و رنگ سیاه آن نیز ابروها را به طور طبیعی تیره تر خواهد کرد و باعث استحکام تار ابروها خواهد شد .
توجه داشته باشید که ممکن است بعد از شستشو کاملا از روی ابروها پاک نشوند که این بهتر است چرا که علاوه بر شکل دادن و پر رنگ کردن ابروهای کم پشت تاثیر خود را بیشتر خواهد گذاشت و شما می توانید حتی بجای استفاده از مدادهای ابرو که به مرور باعث ریزش ابروها می شوند از این مواد برای پر رنگ کردن و فرم دادن به آنها استفاده نمایید.

بر اساس نتایج یك تحقیق جدید كه در مجله «شیمی بیولوژیك» به چاپ رسیده، تزریق سم این موجود می‌تواند عملكرد مغز را بهبود بخشد. …

گروهی از دانشمند ان دانشگاه های لیگ در بلژیك و بریستول در انگلیس یك سم پپتیدی را از زهر زنبور خارج كرده اند كه آپامین نام دارد.

آپامین یك سم اعصاب است كه كانال های خاصی در سیستم اعصاب مركزی را مسدود می كند.

آپامین می تواند سبب تحریك پذیری فوق العاده شده و در نتیجه به فلج دستگاه تنفسی و تشنج منجر می شود.

به گزارش دیسكاوری از سوی دیگر تحریك پذیری فوق العاده اعصاب در مغز همچنین به بهبود یادگیری و حافظه منجر می شود.

گفتنی است، استفاده از سموم پپتیدی مانند آپامین به عنوان روش درمانی بالقوه برای معالجه بیماری هایی مثل تحلیل ماهیچه ای مبحث جدیدی نیست، اما تا پیش از این پژوهش محققان از مكانیسم های دقیق عملكرد و اثرگذاری این سموم اطلاع نداشته اند.

نیل ماریون، استاد دانشگاه بریستول در گفت وگو با مجله علمی ساینس دیلی تصریح كرد: بر مبنای این یافته ها می توانیم مواد درمانی جدیدی را تولید كنیم كه برای معالجه شماری از بیماری ها با تقلید از اثرات آپامین قابل استفاده خواهند بود.

منبع : ایسنا

یک بار یک خواب رنگی دیدم

تو را در خوابی دیده بودم
هر چند یادم نمی آید کدام خواب بود
امّا یادم است که رنگ آن خواب آبی بود،
بر خلاف بیشتر خواب هایم که سیاه و سفید است
و من آن قدر محو رنگ آن خواب شده بودم از نگاه به خودت غافل ماندم
و همین شد حسرت برزگ خواب هایم تا به امروز.

سرزمین سکوت

در میان هجوم قسمت تاریک زمین به خواب های اساطیری ام،
لحظه هایی بی نگاه به آرامش جریان داشتند.
من از ذهن سبز آب
تا خواب سپید آسمان
معلّق چون ذرات نور بودم.
دستی راندم به سمت بی وسعت سکوت
و دیدم سمت بی وسعت سکوت سرشار از خالی پُر بود
و من سرشار شدم از پُر خالی.
لحظه های آن جا با نگاه به آرامش جریان داشتند.
هجوم قسمت تاریک زمین متوقّف شد
تا اینکه قسمت روشن زمین آهسته آهسته نزدیک شد.
چه دیدار آبی ایی در متن سپید سرزمین سکوت رخ داد
من مات و مبهوت از این حادثه دچار ادراک سکوت شدم
و زمان را فراموش کردم.

رهایی از عقل

گذشت
دیگر حتّا نمی شود نگاهش کرد
و فقط می توان به عقل راهش داد
امّا شاید باز گردد
و آن وقت است که شاید بشود نگاهش کرد
که شاید بشود بدون عقل نگاهش کرد
و رها شد در سراسرش.

چند اتفّاق

در هراس نزدیکی به بطالت لحظه ها
چند اتفّّاق آبی
کنار وقت سپید کاج ها
من
و زمین خشک کویر در انتظار باران

حجم ها

حجم های لاجوردی
در رو به رویم
حجم های آبی
در درونم
حجم های سبز
در کنارم

کلمه

کلمه ها نجات می دهد اهل کلمه را
کلمه ها می راند از درگاه مرگ را
کلمه ها از آغاز بوده است
وَ هستی و نیستی را دارد در دو روی تنها سکه ی در جیبش
کلمه ها هستی کلمه باز را تعریف می کند
کلمه ها در سایه نشسته به ما می نگرد
کلمه ها خودِ کلمه باز است
وَ اهل کلمه ها خودِ کلمه ها است.

چراغ های رابطه روشن است

آفتاب تا دیدگان دریا
آفتاب تا دریا دیدگان
مگر چقدر فاصله دارد؟
به اندازه یک نگاه
و شاید هم کم تر
و یک بار هم فکر کردم آفتاب در همه است
و ای کاش همه فکر می کردند آفتابی در درونشان است
که می تواند هر سرمایی از میان بردارد و چراغ های رابطه را روشن کند

خاموشی ماه

مسیر مه آلود شده
و من بی قرارم
نمی دانم می توانم ادامه بدهم یا نه
شب است وُ بی فانوس ام
نه صدایی می آید وُ نه صدایم به جایی می رسد
بی قرارم
سکوت نشسته بر من
و بر ذهن مسیر
کجاست سمت ماه؟
چرا امشب ماه پیدا نسیت
نمی دانم تا صبح چقدر مانده
و همین نمی دانم رنجم می دهد
بی قرارم
و بی راه فرارم

ساعت دروغ گو

خواب مانده بودم
آفتاب دم صبح را زیارت نکردم
تا غروب خواب دیدم
آفتاب دم ظهر را تماشا نکرده بودم
و در غروب نگاه کردم به خداحافظی آفتاب
و دلم گرفت
من از شب می ترسیدم
شب هجوم خیال های نزدیک بود
و من همیشه در دورها بودم
در دوردست خودم
و در دور دست جهان
در دورها صدایی بود که من را دعوت می کرد به سفر
به شوق
به وصل
به سکوت
به تماشا
هرچه دورتر بهتر
روز آغاز خیال های دور بود
ساعت را کوک کرده بودم که صبح با صدای زنگش از خواب بیدار شوم
اما ساعت خوابیده بود
نباید اعتماد می کردم به ساعت
حیف
 

مرگ

در سمت پنهان رنگ های آسمانی بودم
که زمین آوازم داد:....
من گوش ندادم
امّا می دانستم که آن ندایی برای بازگشت است
و همین بود که گوش نداده بودم
دلم گرفت
در پهنه بی وسعت آن رنگ ها
رسیده بودم به کودکی یک درخت
به خودم
به خواب آبی خدا
به وزش ناتمام بادهای بی فصل
به فصل
به بی انتها
هی دل کودکی هایم باران
هنوز هم به دنبال بادبادکی ام که رفت آن بالا
من باز نگشتم
نشد که بازگردم
و سکوت را حس کردم
و ابرها را
و شکلهای هندسی ایی که در کودکی در بام خانه در میان ابرها می جستم
چه شکلهای سیَالی
شبیه به حضور یک خواب در بیداری شده بودم
نه خواب بودم
نه بیدار
انگار مرده بودم.

افق

سفر،
مسافر،
سبز غم بار دوردست ها.

بی انتها

باد
باران
چند پرنده
و ابرها
در پهنای آسمان

خواب و بیداری

میان خواب و بیداری
صدای یک لحظه سرشار از رنج را شنیدم،
ترسیدم،
نه می توانستم بیدار شوم
نه می توانستم بخوابم
در میان خواب و بیداری ام حس بودن را نداشتم.

آسمان همین جا کنار ما است

حالا از هراس دست نیافتن به دنباله ی ستاره دنباله دار
به آسمان نگاه نمی کنم
و به همین درخت انگور در حیاط خانه ام دل خوش می کنم.
می خواهم چه کنم بیش از این ری را جان،
یا ستاره یا درخت،
فرقی نداراد،
مهم نگاه کردن به عمق زیبایی است
که خدا را شکر این درخت هم دست کمی از آسمان و ستار ه ندارد
و مگرهمین درخت نشانه ایی ازآسمان نیست.
من نمی دانم چرا عده ایی در آسمان به دنبال آسمان هستتند ری را
همین زمین سرشار از آسمان است
اگر خوب نگاهش کنی.

یادت رفته بود نگاه کنی

تازه به سمت فراغت اضلاع باران رسیده بودم
که تو
آمدی
و خواستی صورت تر من را با دستمال عقل پاک کنی
اما قطره های آب پاک نشدند،
چون خودشان پاک بودند و تو تعجب کردی،
چون خبر از پاکی آب نداشتی،
چون به حجم آفتاب پس از آن باران نگاه نکردی،
آری نگاه نکردی،
نگاه را فراموش کرده بودی،
و نگاه تنها چیزی است که تو را می رساند به ابعاد ادراک
ادراک دوست من،
ادراک.

بیداری در خواب

در خوابم.
فکر می کردم در بیداری ام
اما در خوابم بیدارم.
می خواهم بیدار شوم از این بیداریِ در خواب
و به بیداریِ در بیداری دست پیدا کنم،
به بیداریِ بی خواب
به بیداریی که من را به ادراک رنگ حقیقت نائل کند
پس کی بیدار خواهم شد از این بیداریِ در خواب؟
پاسخم را بده
بگو من تا کجا باید بروم؟
بگو چه کنم تا این بیداریِ در خواب چون کابوس سپری نشود؟
من تا کی...

آوازهای مقدس

در کنار جاده ی رو به بی انتها ها
من در آوازی مقدس
غرق می شوم در شبح سال ها ی کودکی ام
با تو
با تو که به قول آن شاعر اهل هوای جنوب«ایمنم»
آری
با تو که عروس ماهیگیران تنهای ابدیتی
و جای آن همه مروارید آبی خواب آلود را می دانی،
من بی تو بی ترانه می شوم
پس نرو
و بگذار همچون سالهای نوجوانی ام در خواب های خوش بی خبری فرو روم
و به کوچه کودکیهامان همچون جادویی ابدی نگاه کنم
و شعر بخوانم
و به دنبال دختری که هرگز نبوده است در زندگی ام آواره ی خیابان های آغشته به رنگ عصر و طعم باران شوم
و تنهای تنها شروع کنم مسیر عشقم را به ابدیت
و کتابی کشف کنم در ویترین کتاب فروشی محله مان
همچون آن سالها که کشف کرده بودم کتاب شعری از شاعری که اهل هوای نور بود
و زندگی ام را آغازی دیگر بخشید.
و من شدم مسافرخواب و خیال های سفری بی انتها
که اکنون ایستاده ام در کنار جاده ی رو به بی انتها ها...

مثل آنکه تنهایم

من،
تا رسیدن به اظلاع فراغت،
به فراغ تن دادم.
من تا غوطه وری در حجم ماندلا،
من تا چرخش در سپیدی و سیاهی در دایره ی یین_یانگ،
من تا سکوت سحر آمیز بودا به هنگام مراقبه،
تنها به یک تنهایی ابدی دل خوش کردم
و حالا در یک تنهایی ابدی غوطه ورم در سکوت.

نقطه ی صفر

درمیان بودن و نبودن،
من بودم
و رنگش سپید بود آن جا
آن جا همان خالی محض بود.
و من را تهی کرده بود
و من شاید همان خالی محض شده بودم.
اما،
من،
رنگم آبی بود.