
روزی که برای بار اول چادر به سر کردم، قدم از نصف قدو قواره فعلی
ام هم کوتاه تر بود. چادر آن روزهایم یک متر و نیم- دو متر پارچه ساده بود
که از پایین گرد بریده و دوخته می شد. حتی چادر اولیه من برای بهتر و راحت
تر ایستادن روی سرم، کش نداشت و مادر ترجیح می داد به چادرم کش ندوزد تا
تنبل نشوم و یاد بگیرم چطور آن دو متر پارچه را روی سرم نگه دارم و حتی اگر
پارچه لیزلیزی بود از سرم نیفتد و سخت نباشد جمع و جور کردنش!
متن کامل در ادامه مطلب..