روانکاوی، “میل” را در بشر به عنوان “عامل مولد فشار جسمی و روانی”، و
“لذت” را به منزله پدیده ای خوشایند که به این فشارها پایان می دهد، تلقی
می کند. در فرهنگ ما، در پرورش و تربیت کودکانمان، به این پدیده لذت بردن
به هیچ وجه بها داده نشده است.
در فرهنگ ما یکی از بزرگترین موتورهای اعمال ما، تصویری است که از خود
به دیگران و به اجتماع می دهیم و به فرزندان مان نیز این را به عنوان
بزرگترین انگیزه اعمال و تصمیم گیری هاشان، القا می کنیم..
متن کامل در ادامه مطلب..
