
بچه
ها به آب و غذا نیاز دارند. بقای آنها به آن بستگی دارد. اما به شناخت،
پذیرش و عشق هم نیاز دارند. سلامت احساسی آنها به این وابسته است. درست مثل
گیاهان که اگر به اندازه کافی آبیاری نشوند یا میمیرند یا رشدشان متوقف
میشود، بچههایی که با مهر و محبت کافی بزرگ نمیشوند هم زخمخورده
میشوند. زخمهایی که بسیار دردناک است. تا زمانیکه یاد نگرفتهاند چطور
زخمهایشان را التیام بخشند، به دنبال درمانهای موقت خواهند بود. کودکان
زخمخورده بزرگ میشوند و به بزرگسالانی زخمخورده تبدیل میشوند. ازآنجا
که هیچکس به ما یاد نداده چطور خود را التیام بخشیم،سعی میکنیم با حق به
جانب نشان دادن خودمان، درمانی موقتی پیدا کنیم. .
متن كامل در ادامه مطلب..