«از
شنبه رژیم می‌گیرم و ورزش می‌كنم تا به وزن ایده‌آل برسم»، «برنامه‌ریزی
كرده‌ام از اول هفته درس خواندن را شروع كنم»، «از ماه آینده به كلاس زبان
می‌روم» و ... .
این
اول هفته‌ها، شنبه‌ها و شروع ماه‌هایی كه همیشه در خیال داریم تا روزی فرا
برسد و زندگی ما را تغییر دهد، بالاخره كی می‌آید؟ تا به حال این سوال را
از خودتان كرده‌اید؟ امان از این شنبه‌ها و اول هفته‌ها كه گویی اصلا در
تقویم زندگی بعضی‌ها وجود ندارد و هیچ وقت فرانمی‌رسد!
اما
چرا هیچ وقت راضی نمی‌شویم این برنامه‌ها را عملی كنیم؟ چرا از شروع آنها
می‌ترسیم و دائم آنها را به روزی دیگر موكول می‌كنیم؟ شاید اینقدر هدفی كه
در ذهن‌مان ترسیم كرده‌ایم، دور از ذهن و بعید است كه خودمان هم نمی‌خواهیم
به این زودی‌ها سراغش برویم یا می‌ترسیم انجام دادن آن غیرممكن باشد. بعضی
از این هدف‌ها هم واقعا غیر قابل دسترسی است و خودمان هم می‌دانیم هیچ وقت
نمی‌توان آن را عملی كرد و برای همین دائم روزی دیگر را برایش تعیین
می‌كنیم. اما موضوع مهم این است كه به هر دلیلی امروز و فردا كنیم و
برنامه‌مان را به تاخیر بیندازیم، فقط خودمان ضرر می‌كنیم و نه هیچ‌كس
دیگر، حتی اگر آرزو و هدف‌مان غیرواقعی باشد كه آن وقت باید با حسی
ناخوشایند دست و پنجه نرم كنیم.
پس
حالا كه اول سال است و هنوز چند روزی بیشتر از آن نگذشته، خوب است همه
كارهایی را كه باید انجام شود و در ذهن‌مان برایش برنامه‌ریزی كرده‌ایم به
مرحله اجرا برسانیم. فكر نمی‌كنم هیچ وقتی بهتر از شروع یك سال جدید باشد؛
از تمام اول هفته‌ها و اول ماه‌ها هم بهتر خواهد بود. البته اگر واقعا
بخواهیم آن برنامه را اجرا كنیم.
در
ضمن، برای برنامه‌ریزی و اجرای برنامه‌های مختلف هم هیچ وقت نباید منتظر
روز خاصی باشید. چراكه هر روز و هر دقیقه می‌توان برنامه‌ها را اجرا كرد و
فقط باید بخواهیم و برنامه‌های قابل اجرا برای رسیدن به هدف‌های معقول و در
دسترس، طراحی كنیم.
منبع:جام جم
