روانشناسی مُدرن

الگوهای ذهنی و عینی
برای رشد و پیشرفت در هر زمینه ای خصوصاً عادات و اخلاق نیک، مانند اعتماد به نفس شما باید یک الگوی ذهنی و عینی داشته باشید.
یک فرم خوب از کسی که اعتماد به نفس دارد در ذهن خود داشته باشید و شخص یا اشخاصی را که به صورت عینی و واقعی از اعتماد به نفس برخوردارند پیش رو.
هر چقدر الگوهای شما در دسترس تر باشند بهتر است همین الان الگوهای خود را انتخاب کنید.
پیشنهاد می کنم که چند نفر را الگو قرار دهید تا اگر یکی از الگوهای شما زمانی خطایی کرد ساختار ذهنی شما در هم نریزد و الگوهای دیگری در ذهن خود داشته باشید.
حالا در مراقبت دایم باشید. هر رفتار که می خواهید انجام بدهید از خود سئوال کنید که آیا یک انسان متشخص در این شرایط چنین عمل می کند یا نه؟

او چگونه عمل می کند؟
وقتی لباس می پوشید وقتی صحبت می کنید، وقتی عصبانی می شوید و یا حتی وقتی می خواهید شوخی کنید، اول از خود بپرسید که یک انسان متشخص در این موارد چه کار می کند؟ و آیا رفتار من هم اکنون مانند یک شخص محترم و با اعتماد به نفس سرشار هست یا نیست.
توصیه من این است که از جزئیات شروع کنید. چگونه غذا خوردن، چگونه راه رفتن، چگونه صحبت کردن، چگونه شوخی کردن و حتی چگونه سلام کردن.
به مدت یک هفته از خود مراقبت کنید که کاملاً مانند آدم های متشخص عمل کنید تا این روش برایتان به صورت عادت در بیاید وقتی مانند آدم های متشخص عمل می کنید، برای خودتان ارزش بیشتری قایل می شوید.
نتیجه ای که از این روش برای خودتان هم شگفت انگیز است.
شعار یک شرکت پوشاک آمریکایی این است که:
«خوب لباس بپوشید و الا برایتان گران تمام می شود»

ظاهری متشخص داشته باشید
ظاهر، رفتار و آداب اجتماعی شما نیز می تواند معرف اعتماد به نفس شما شما باشد.
اعتماد به نفس موضوعی است که تا حد فوق العاده زیادی وابسته به شخصیت است. هر چه منش شما مثبت تر ، سالم تر، آراسته تر، ساده تر و محترم تر باشد اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کنید.

گفتم که هنگام انجام هر کار از خود بپرسید یک آدم متشخص در این موقعیت چگونه رفتار می کند و آیا رفتار کنونی من شبیه اوست یا نه!
این نیازمند آن است که شما از یک فرد متشخص و محترم (در هر سن و سالی) تصویر ذهنی خوب و واضحی داشته باشید. ممکن است فردی در برخی رفتارها، متشخص باشد و در برخی رفتارها، متشخص باشد و در برخی دیگر نه. به همین خاطر گفتم چند الگو برای خود انتخاب کنید.
حتی وقتی می خواهید وارد جمعی شوید، قبل از ورود به خود بگویید که یک فرد متشخص چگونه وار این جمع می شود و چگونه رفتار می کند و شما هم مدل سازی کنید.
به این روش، شما به راحتی رفتار متشخصانه عادت می کنید.
فراموش نکنید که مدل سازی شما نباید با سختی و فشار و ناراحتی همراه باشد. در کمال آسودگی و با اشتیاق فراوان تمرین کند.

لباس خود و فرزند خود را تغییر دهید
لباسی که شما بر تن دارید، شاید منش واقعی شما را نشان دهد اما پاکیزگی و آراستگی آن مطمئناً شایستگی شما را نمایان می سازد.
شما لباستان را ان طور که فکر می کنید شایسته شماست انتخاب می کنید می پوشید.
وقتی شما در خودتان احساس شایستگی می کنید به تمیزی، و مرتب بودن و اطودار بودن لباس خود توجه می کنید و فکر می کنید اگر لباس شما این ویژگی ها را نداشته باشد، شایسته شخصیت شما نیست.

وقتی در ذهن خود احساس شایستگی نمی کنید حاضرید به هر شکلی لباس بپوشید هر چند کثیف و نامرتب و چروکیده.
نه تنها شخصیت و منش شما، نوع لباس پوشیدن شما را تعیین می کند بلکه مهمتر از آن، نوع لباس پوشیدن شما، شخصیتو منش شما را معرف می نماید.
وقتی تمیز و مرتب و اطو کشیده می پوشید احساس خوبی به شما دست می دهد و حتی رفتارتان تا حدی تغییر می کند و حاضر نیستید خیلی از رفتارهای بدی را که پیش از این داشتید تکرار کنید. حتی سطح توقع شما از خودتان بالا می رود.
همیشه لباس تمیز و اطو کشیده و در عین حال ساده به تن کنید.
یادتان باشد سادگی، همیشه متانت منش شما را تداعی می کند.
بسیاری از اوقات بسیاری از اشخاصی که ما با آن ها در ارتباط هستیم، فرصت کافی ندارند که دقیقاً ما را بررسی کنند و تنها از ظاهر ما و رفتاری که دقیقاً منش و شخصیت ما را بررسی کنند و تنها از ظاهر ما و رفتار که در کوتاه مدت از ما سر می زند درباره ما قضاوت می کنند.
به فرزندان خود نیز لباس های خوب و زیبا بپوشانید و به ویژه از همان کودکی آن ها را به تمیز و مرتب و آراسته بودن عادت دهید.
بچه ها شخصیت خود را از شخصیتی که شما به آن ها می دهید می گیرند و این زمینه اعتماد به نفس یا عدم اعتماد به نفس آن ها می شود.
بچه خودتان را از دریچه چشم دیگران ببینید و او را آراسته سازید.
هرگز به خود و بچه های خود اجازه ندهید که حتی در منزل با ظاهری نامرتب باشند.

به دیگران احترام بگذارید
   احترام به دیگران، همانند تحسین نکات مثبت، به سوی شما باز می گردد. به دیگران احترام بگذارید.
به آرمان ها ، به نیازها به احساس ها و به منش آن ها احترام بگذارید.
به ویژه این احترام وقتی ضروری است که آرمان ها و نیازها و احساس ها و منش آن ها با شما سازگاری ندارد. اگر فردی مانند خود شما باشد، احترام گذاشتن به او کار دشواری نیست.
مهم است که به آن ها که با شما تفاوت دارند، احترام بگذارید.
حتی اگر قصد دارید اشخاص را تغییر دهید باید در بدو امر به ارزش های فکری و نیازها و احساس های آن ها احترام بگذارید.
شما پیشاپیش به همه احترام بگذارید. اگر کسی برای شما احترام قائل شد، شما هم مسلماً با احترام پاسخ می دهید.
همیشه پاسخ احترام، احترام است.
اما اگر کسی به شما بی احترامی کرد، بهترین روش مقابله با او که هیچ آسیبی به شخصیت شما وارد نمی کند بی اعتنایی است.
اگر بخواهید بی احترامی را با احترام پاسخ دهید، این خودشکنی است.
مثلاً اگر کسی به شما ناسزا بگوید و شما بگویید، متشکرم! اعتماد به نفس و منش خود را سرکوب کرده اید.
اگر هم بی احترامی را با بی احترامی پاسخ بگویید یعنی مثلاً در پاسخ ناسزا، ناسزا بگویید باز هم تا حدی شخصیت خود را زیر سوال برده اید.
بهترین روش، همان طور که گفتم بی اعتنایی، سکوت و بی توجهی است.
نکته دیگر این که، اگر می خواهید مهر بی احترامی به رفتار کسی بزنید تا به بی اعتنایی ، مجازاتش کنید مراقب باشید که تصور نادرست شما، شما را به برداشتی این چنین نرسانده باشد.
بی احترامی، وقتی بی احترامی تلقی می شود که صریح و مشخص و کاملاً عینی و واضح ابراز گردد.
بسیار توجه کنید که در روابط خانوادگی و خصوصاً ارتباط با والدین، پاسخ، در هر شرایطی احترام است.
اگر شما به بدترین شکل ممکن مورد بی احترامی خانواده هم قرار گرفتید، و بی اعتنایی کنید در حقیقت به خود بی اعتنایی کرده اید چون آن ها خواه ناخواه جزئی از شما هستند.
احترام گذاشتن را در همه جا و در همه حال تمرین کنید.
افراد را با نام خانوادگی و محترمانه صدا بزنید
اولین شکل احترام گذاشتن به افراد بعد از سلام چگونگی نامیدن آن هاست.
به جز اعضای خانواده و دوستان فوق العاده صمیمی، که آن ها را به اسم صدا می کنید بقیه افراد را حتماً با نام خانوادگی و با ذکر کلمات خانم و آقا صدا کنید.
گاهی اواقت افرادی که آشنایی چندانی با شما ندارند، آگاهانه یا ناآگاهانه ـ که چندان فرقی هم نمی کند ـ سعی می کنند شما را به اسم کوچکتان صدا بزنند تا در اولین برخوردها حالتی صمیمی را نشان دهند.
اگر شما هم مثل آن ها رفتار کنید و بر این صمیمت بی پایه و اساس، دامن بزنید، عملاً خیلی زود احترام خود را از دست داده اید.
اگر چه نامیده شدن شما به نام خانوادگی و با ذکر کلمات آقا و خانم دلیل بر احترام شما نزد فرد مقابل نیست. اما کم تأثیر هم نمی تواند باشد.
مثلاً اگر شما در اتوبوس با شخصی آشنا شوید و او را به نام کوچک بشناسید و صدا بزنید و او هم شما را به همین ترتیب، ممکن است بعداً او در جایی که برایتان بسیار مهم است ببیند و شما را به گونه ای خطاب کند که نمی پسندید.
من توصیه می کنم همیشه افراد را حتی الامکان به نام خانوادگی صدا کنید تا آن ها هم متقابلاً همین کار را در مورد شما بکنند.
وقتی دیگران را به نام خانوادگی صدا می کنید احساس خوبی پیدا می کنند و احترام متقابلی بین شما و آن ها ایجاد می شود.
وقتی شما صمیمی ترین دوست خود را در محیط کارش به نام خانوادگی صدا می کنید دوست شما از صمیم قلب خوشحال می شود و رضایت خاطر پیدا می کند.