در آستانه ی بشارت
در آستانه ی بشارت
نه تکفیرشان کردم
و نه نفرینشان
تنها خندیدم
نه بر معجزه شان
بر دستهایمان
نه بر قیامتشان
بر عدالتمان
نه بر تبذیرشان
بر حقارتمان
در آستانه ی ایات رسولان مبشر
تنها گریستم
بر دستهایمان
که به راستی می توانست حقیقت را مأمنی باشد
و تنها گریستم
بر عدالتمان
که تبعیدش کردیم به بایگانی اساطیر
و سرانجام
رسولان فقیر با ایت کوچکشان بر حقارتمان نازل شدند
