روانشناسی مُدرن

همه‌ی مشکلات در زندگی زناشویی مثل گلوله‌ی برفی کوچکی است که پس از غلتیدن در سراشیبی قهر و رنجش و دلخوری، به بهمن عظیم نفرت تبدیل می‌شود. این گلوله‌ی برفی، گاهی در زندگی زناشویی در حد یک فریاد، کلامی زشت، بی‌توجهی یا سکوتی است که به‌مرور زمان بزرگ می‌گردد و سبب قطع رابطه‌ي عاطفی و صمیمانه‌ی زن و شوهر می‌شود. بسیاری از مردم فکر می‌کنند قهر فقط مختص زنان است، غافل از آن‌که مردان هم به‌شیوه‌ی خودشان قهر می‌کنند. قهر مردها اغلب کم‌هیاهوتر و اتفاقاً بسیار ویرانگرتر از قهر زنان است. زنان هنگام قهر فقط سکوت می‌کنند یا غذا نمی‌پزند؛ اما قهر مردها، قهری عاطفی است، یعنی اگر مردی تصمیم بگیرد با همسرش قهر کند، چنان کم‌لطفی و کم‌توجهی و بی‌محبتی را نثار زن می‌کند که در نهایت یا زن وادار به عقب‌نشینی می‌شود یا سرانجام این سکوت و بی‌مهری به نفرت و طلاق می‌انجامد.

قهر چه زنانه (سکوت و محرومیت از آشپزخانه و رخت‌خواب) باشد و چه مردانه (محرومیت از توجه و عشق و ارتباط)، در هر صورت همان راهی است که اگر گذر از آن مسدود نشود، بی‌تردید به دفترخانه‌ي طلاق منتهی خواهد شد؛ چراکه سبب ایجاد فاصله‌ی عاطفی و روحی و در نهایت نفرت می‌شود و نفرت، موجب بروز پدیده‌ی طلاق خواهد شد.

روان‌شناسان معتقدند هر چند قهر در کلام به‌معنای سرکوب احساسات منفی یا کم‌توجهی به طرف مقابل است، اما از آن‌جا که در آن، احساسات مثبت و منفی همزمان با هم در وجود طرفین سرکوب می‌شود، بسیار ناپسند به‌شمار می‌آید و یکی از بزرگ‌ترین مسببین اختلافات جدی زناشویی شناخته می‌شود. از طرف دیگر از آن‌جا که اساساً بهترین و مؤثرترین راه‌حل از بین بردن هر مشکلی، درک، تجزیه و تحلیل و تشریح آن است، اگر هر زوج هنگام بروز اختلافات زناشویی به‌جای صحبت و تشریح مسأله سکوت کند یا اوضاع را با کم‌محلی و بی‌توجهی وخیم‌تر سازد، نه‌تنها مشکلی حل نمی‌شود، بلکه سوء تفاهم‌ها، رنجش‌ها، توهمات و قضاوت‌های اشتباه نیز به مشکل اول افزوده می‌شود. این درحالی ا‌ست که اصولاً مهم‌ترین وظیفه‌ي عشق، گوش فرا دادن به سخنان طرف مقابل، درک متقابل و همدلی است.

به همین دلیل همه‌ی مشاوران و روان‌شناسان به همه‌ی زوج‌ها توصیه می‌کنند هنگام بروز هر نوع مشکلی، از همان ابتدا به‌جای قهر و سکوت و دلخوری، موضوع مورد اختلافِ خود را با همسرشان مطرح کرده و به‌جای جر و بحث به‌دنبال یافتن راه‌حلی مناسب برای برطرف کردن مشکل مورد اختلاف باشند. به هر حال زندگی زناشویی، دشواری‌های خاص خود را دارد که بی‌شک راه‌حل هیچ‌کدام از آن‌ها محرومیت از گفتگو، آشپزخانه، رخت‌خواب، محبت، توجه یا عشق نیست، زیرا کلید زناشویی صمیمانه همواره «ارتباط بیشتر» است، نه قطع ارتباط. حال با توجه به آنچه گفتیم:

1. اگر کسی که قهر کرده است، زن باشد، مرد باید با اصرار و محبت، او را راضی به آشتی کند و با دلجویی قدم مثبتی برای آشتی بردارد. زیرا زنان بر اساس روحیات خاص خود دوست دارند هنگامی که ناراحت، دلگیر یا افسرده‌اند، از جانب همسرشان مورد توجه و مهرورزی بیشتر قرار بگیرند. گاهی یک ابراز محبت و علاقه‌ی عاشقانه می‌تواند زن را از جبهه‌ی منفعلانه و مدافعانه به‌سمت آشتی سوق داده و آتش قهر را خاموش کند.

2. اگر کسی که قهر کرده، مرد باشد، آشتی مشکل می‌شود، زیرا مردها وقتی عصبانی و ناراحت‌اند، ترجیح می‌دهند در لاک خود فرو بروند و اصرار و کنجکاوی در چنین شرایطی آن‌ها را رنجیده‌خاطرتر می‌کند؛ لذا بهترین رفتاری که زن در برخورد با قهر شوهرش می‌تواند پیش گیرد، این است که اگر خود را مقصر می‌داند عذرخواهی کند و اگر مقصر نیست خیلی کوتاه و مختصر ابراز تأسف کند و به‌جای اصرار در حرف زدن، در عمل برای آشتی پیش‌قدم شود. برای مثال به سر و وضع زندگی بهتر برسد، غذای مورد علاقه‌ی همسرش را بپزد و به هر حال ترتیبی دهد که رنجیدگی مرد از بین برود.

به هر حال باید به این نکته‌ی توجه کرد که پاسخ قهر با قهر به‌هیچ‌وجه کار درستی نیست، آن هم در محیط خانواده و زندگی زناشویی که قرار است جایگاهی برای عشق‌ورزی و رسیدن به آرامش باشد. تلافی قهر هم با انتقام و نقشه و مکر، کار درستی نیست، زیرا همان‌طور که در نامه هم خواندیم، گاهی نتیجه کاملاً برعکس آن چیزی می‌شود که تصور می‌رفت.

بنابراین اگر شما کسی هستید که زیاد قهر می‌کنید، بهتر است به‌دنبال درمان ریشه‌های قهر و اصلاح خود باشید و اگر همسرتان زیاد قهر می‌کند، بهتر است رفتاری را پیش بگیرید که همواره سبب ایجاد محبت و صمیمیت بیشتر میان شما می‌شود و در نهایت آرامش را به زندگی زناشویی‌تان هدیه می‌دهد. توجه داشته باشید در زندگی زناشویی هیچ اشکالی ندارد که همسران ترحم یکدیگر را جلب یا منت‌کشی کنند، زیرا زن گاهی با برانگیختن حس دلسوزی و ایجاد ترحم می‌تواند کانون خانواده را به‌جای صحنه‌ی جنگ به مکانی برای آرامش بیشتر تبدیل کند.

بنابراین بهتر است از همین امروز برای همیشه قهر را از زندگی زناشویی‌تان ریشه‌کن کنید و با تمرکز بر گفتگوی مؤثر، مثبت و صمیمانه بکوشید زندگی زناشویی‌تان را در جهت مثبت ارتقا بخشید. فراموش نکنید که وقتی شادی و نشاط و آرامش میهمان لحظه‌هایتان باشد، هیچ مشکلی آن‌قدر بزرگ نیست که حل‌نشده باقی بماند.

در کشتزار زندگی، هر کس از تخمی که کاشته است، دانه‌ای برخواهید چید...

مراقب کاشته‌هایمان باشیم «حضرت علی (ع)»

منبع:مجله راز