ازدواج یكی از مهم‌ترین مراحل زندگی هر فرد به حساب می‌آید و می‌توان
گفت انتخاب همسر مهم‌ترین انتخاب در زندگی هر فرد است. به همین دلیل، توجه
به این موضوع همیشه برای همه افراد مهم بوده و خواهد بود. دین اسلام هم
انسان‌ها را به این كار تشویق كرده تا حدی كه از منظر دین، ازدواج راهی
برای تكمیل‌شدن شخصیت انسان است. اما آنچه از نگاه دین، فرهنگ و علم مهم
بوده و بر آن تاكید می‌شود، این است كه چنین انتخابی باید با دید كامل و
سلامت روانی انجام شود تا در آینده زوجین با مشكل مواجه نشوند.
اولین ملاكی كه آموزه‌های دینی از
آن یاد كرده و بر آن تاكید دارد هم‌كفو‌بودن است؛ هم كفوبودن به معنای
تناسب و سنخیت در تمام جوانب است.
همه ما می‌دانیم هر یك از همسران
با خلق و خو و یك نوع تربیت خاص وارد زندگی مشترك می‌شود، برای همین باید
تلاش شود تا حد امكان، همسری مناسب با شرایط فردی، خانوادگی و فرهنگی خود
انتخاب كنیم. هر چه این تناسب در جنبه‌های مختلف زندگی (مذهبی، فرهنگی،
اخلاقی و...) بیشتر باشد، پیوند زناشویی محكم‌تر و با آرامش بیشتری همراه
خواهد بود. از سوی دیگر به همان اندازه كه این تناسب‌ها كم باشد، شاهد
اختلاف‌های بیشتری هستیم و در نتیجه زندگی پرتنشی برای دو طرف رقم خواهد
خورد. بروز چنین اختلاف‌هایی به معنای ناپایداری زندگی و پیوند زناشویی
خواهد بود.
شاید بد نباشد قبل از ازدواج
بدانیم یكی از علت‌های اصلی اختلاف در میان زن و شوهرها همین عدم‌تناسب
است. پس با این فكر كه عشق و علاقه موجود در بین زوجین مانع از نمایان‌شدن
عدم تناسب‌ها می‌شود، وارد زندگی نشوید و در نظر داشته باشید این تفاوت در
سلیقه و رفتار و كردار، دیر یا زود در خانواده شما نمایان خواهد شد و آنگاه
دیگر كاری از دست عشق هم برنمی‌آید.
البته زوج‌های جوان باید این نكته
را هم در نظر داشته باشند كه هماهنگی میان دو نفر، هیچ‌گاه به صورت كامل
بوجود نخواهد آمد و حتی در صورت وجود بیشترین شباهت هم تفاوت‌های فردی بین
آن دو دیده می‌شود، تفاوت‌هایی كه در طول زندگی و به تدریج با آنها آشنا
خواهند شد.
بنابراین هرچه شباهت‌ها در میان
همسران بیشتر باشد و تفاوت‌ها كمتر، می‌توان گفت احتمال این‌كه یك زندگی
آرام و بی‌دردسر همراه با عشق و آرامش داشته باشند، بیشتر است.
عامل دیگری كه در موفقیت ازدواج نقش مهمی ایفا می‌كند، رشد عاطفی و فكری هر یك از زوجین است.
دختر و پسر باید سنی را برای
ازدواج انتخاب كنند كه رشد عاطفی و فكری آنها به حد قابل قبولی رسیده باشد.
البته به این نكته هم باید توجه داشت این رشد در افراد مختلف در سنین
مختلفی كامل می‌شود. افرادی از این نظر كامل تلقی می‌شوند كه بتوانند در
مسائل و امور زندگی به تنهایی تصمیم‌گیری كنند و به خانواده یا اطرافیان
خود متكی نباشند. در غیر این صورت اگر فرد قبل از تكامل رشد عاطفی و فكری
اقدام به ازدواج كند، در زندگی زناشویی خود هم نمی‌تواند به درستی
تصمیم‌گیری كند و به یقین در برخورد با موانع و مشكلاتی كه بر سر راه خود و
همسرش قرار می‌گیرد، یا از پا درمی‌آید یا راه خطا را در پیش می‌گیرد.
بنابراین بهتر است دختر و پسر قبل از ازدواج به این موضوع‌ها بیشتر دقت
كنند و با این فكر كه عشق موجود بین آنها مشكلات مسیر زندگی را به مرور
زمان از بین می‌برد، قدم در راه زندگی مشتركی كه از ابتدا اشتباه است،
نگذارند.
منبع:جام جم
