هر چه دارم ، می فروشم

روزها را می فروشم روزهای بی سحر ، بی شام
خانه های خالی ِ رنگین رسوایی
گام ها را تیز کرده ،
رفته تا آنجا که یادش مانده با افسانه ی انبوده
***
سال ها را می فروشم
 سال های بی خبر ، بی نام
 دانه های خوشه ی شیرین تنهایی
بال ها را باز کرده ،
خفته سنگین در غلاف پیله ی ابریشم ِ اندوه
***
ای که سودا می کنی با خلق ، دیبای زمین را و زمان را
گوهر ابر بهاران را و طوق روشن ِ رنگین کمان را
 من که اینک با تو همدوشم
آشنای سرکشی های فراموشم
رفته با سودای دیرین ، شور و جوشم
هر چه دارم می فروشم
روزهای بی سحر ، بی شام
سالهای بی خبر ، بی نام
می فروشم تا که بفروشی
یک نگین از پهندشت ِ خاک
 یک نفس از سینه ی آرام
 یک نگاه دلنشین ِ پاک
بعد از آن با یک شب جاوید خاموشی ، همآغوشی !