ز

اصلا به عمد این طوری می نویسم
 که آن راز هم گور گریه را به کسی نگویم
 نمی دانم آدمی اول عاشق می شود
بعد شاعر
 یا همین طوری از خانه می زند بیرون
 می رود یک طرفی بعد هم
بقیه اش را خودت بنوس
شاعری را خودت بنویس
شاعری هم مثل تماشای دیوار
پنجره می خواهد
ورنه کلمات به کوچه خواهند ریخت
 پرگویان محله را به ماه خواهند برد
و ماه
 چقدر سکت است