شین

 عجیب است
 انگار هر کسی
شبیه اسم بی اختیار خود زندگی می کند
 البته گاهی در جابه جایی بعضی حرف
 پیش می اید
یکی برای همیشه باید منتظر باشد
یکی ختم آخرین خوابهای آدمی ست
و دیگری که دوست می دارد
میزبان سکنان ستر و علاقه ی ملکوت شود
 تا می اید تنها دمی از هفت خط خانه می خانه
حرفی به یاد آورد
می گویند تو تو یکی به خانه ات برگرد
 و او که شیر از پستان پروانه و
 شوکران از پیاله ی ناروا نوشیده است
 باید از ساحت ممنوع ترین رویاها رانده شود
دریغا مهاجر غمگین ترین ترانه ی ماه و مدار
در سرزمین من
هر عیسای اینه بینی را
 جز این هرگز ... تقدیری ندیده اند