اينترنت
يكي از وسايل ارتباطي در عصر جديد است و مانند ساير ابزارها، كاربردهاي
مثبت و منفي زيادي دارد كه متاسفانه امروزه آثار منفي آن بيشتر به چشم
ميخورد. اين وسيله موجب شده است تا از ارتباطات فيزيكي كاسته و بر
ارتباطات مجازي افزوده شود. اين نوع ارتباطات تا جايي ادامه يافته كه
بسياري از افراد به نوعي وابستگي اينترنتي دچار شدهاند.
اين روزها اكثر جوانان و
نوجوانان و حتي كودكان ساعتهاي زيادي را پاي اينترنت به بازي، عكس
نگاهكردن، چتكردن با آدمهاي ناشناس و رفتن به سايتهاي مختلف
ميگذرانند. در ميان اين گروههاي سني برخي نيز خود را به عنوان يك فرد
بزرگسال يا فردي زيبا، خوشهيكل، آراسته و خوشسخن جا زده و ماهها و حتي
سالها افراد زيادي را به بازي ميگيرند.
اگر پا را فراتر بگذاريم
و وارد زندگي متاهلين شويم ميبينيم كه برخي همسران از طريق اين دنياي
مجازي به خانه يك زن ناشناس يا يك مرد متاهل رفته و ساعتها در مورد
آرزوها، مشكلات و نيازهايشان با او حرف ميزنند. گسترش اين امر موجب بروز
اقسامي از انحرافات اخلاقي شده و اين روزها در اغلب دادگاههاي خانواده،
زوجيني را ميبينيم كه با ادعاي اينكه همسرشان به سايتهاي مختلف سرك
ميكشد و توجه كافي به زندگي و فرزندان ندارد درخواست طلاق ميدهند.
چرا افراد به سمت اينترنت كشيده ميشوند؟
اينترنت يك حس ماجراجويي، اكتشاف و كنجكاوي
در افراد ايجاد ميكند. فرد را تحريك كرده و هيجان او را برميانگيزد. در
اينترنت افراد به هر كجا كه ميخواهند ميروند و اگر خجالتي باشند بدون ترس
و استرس با ديگران ارتباط برقرار كرده و به هر چيزي كه ميخواهند نگاه
ميكنند. اطلاعات، تصاوير، بازيها و... در اينترنت به قدري نامحدود و
بيكران است كه هيچگاه مانند يك كتاب يا فيلم به انتها نرسيده و فرد را به
اعتياد اينترنتي ميكشاند.
نشانههاي اعتياد به اينترنت
كمخوابي، كاهش وزن، بالا رفتن تنشهاي عصبي،
قانونگريزي، سردردهاي عصبي، انزوا، گوشهگيري، دوري از خانواده، فاميل و
دوستان، ولع زياد به كارهاي اينترنتي، افت شغلي و تحصيلي و از دست دادن
كنترل رفتاري از جمله آثار مخرب وابستگي و اعتياد به اينترنت است.
علائم قطع ارتباط موقت با اينترنت
بيقراري ذهني و بدني، اضطراب، افكار وسواسي،
خيالپردازي، كاهش فعاليتهاي اجتماعي و تفريحي و كوشش نافرجام براي كنترل
رفتار از جمله علائم دوري يا قطع موقت ارتباط با اينترنت است. براساس
مطالعات انجام شده بسياري از افراد از ساعت
10 شب تا 4 صبح وقت خود را
صرف اينترنت ميكنند و به طور هفتگي 40 تا50 ساعت را در دنياي مجازي
ميگذرانند و از دنياي واقعياي كه در آن به سر ميبرند، غافلند.
مهمترين دلايل گپزني در اينترنت
تحقيقات نشان داده
همفكري يا همدلي، تفريح، وقتگذراني يا سرگرمي و دوستي با جنس مخالف از
جمله دلايل اصلي گپزني در اينترنت است. افراد تنها و تعداد زيادي از
جواناني كه مهارتهاي اجتماعي و ارتباطي ضعيفي دارند، مشتريان پر و پاقرص
چترومها هستند. اين افراد براحتي با ديگران ارتباط برقرار ميكنند و هر
كس بر اساس نيازي كه در خود حس ميكند به اين فضاها وارد ميشود.
برخي براي ارضاي نيازهاي
رواني، بعضي براي سرگرمي و تفريح، عدهاي به قصد مزاح و فريب ديگران و
تعداد زيادي هم براي طرح نيازها و مسائل جنسي، ابراز عشق، احساسات و...
وارد اين فضا ميشوند.
طبق تحقيقات انجام شده
بيش از 50 درصد افراد ترجيح ميدهند با افراد ناشناس و كمتر از يك سوم آنها
با افراد آشنا و اكثر آنها تمايل دارند با افراد غير همجنس چت كنند.
خطقرمزهاي اينترنت
اين فضاها پيامدهاي منفي
بسياري به دنبال دارد. شكستهشدن حريمهاي خصوصي و اخلاقي، فحشا و
سوءاستفاده جنسي، اختلالات رفتاري، ترويج خشونت و بيبندوباري، تلفشدن
وقت، پول و... از جمله پيامدهاي مخرب هرزهنگاري در اين محيط است.
اين فضاها بيبند و
باريهاي مجازي را به واقعيت تبديل كرده و در زوجين با بروز اختلافات شديد
خانوادگي موجب متاركه و طلاق، در كودكان موجب بلوغ جنسي زودرس و در
نوجوانان موجب كنترل نشدن تمايلات جنسي، همجنسگرايي و... شده و در پي آن
اعتياد به مواد مخدر، ترك خانه، گير افتادن در شبكههاي شيطانپرستي و...
اتفاق ميافتد. به گفته روانشناسان، ناشناخته ماندن مراجعان در اينترنت،
به نوعي رفتار غيرمسوولانه را درافراد شكل داده و مدام تقويت ميكند. در
نتيجه فرد بدون هيچ ترس، واهمه و دردسري ميتواند با افراد و مفاهيم جديد
در هر زمينهاي آشنا شود.
يكي از راههاي رهايي از اين نوع وابستگي بيرونزدن
از دنياي مجازي و برنامهريزي مرتب براي گذراندن وقت به روشهاي جايگزين
مانند پرداختن به فعاليتهاي ورزشي، هنري، تفريحي، سياحتي، زيارتي و...
است.
منبع:جام جم