مرثیه
فراتر از هزاران " سرود پر طپش "
" سرودیم " و
سروده نخواهیم شد .
غمین تر از هزاران فسانه " هجران در وصال "
" فسانه ایم " و
جز از بر خویش و از برای خویش
خوانده نخواهیم شد .
در مانده . از " بی مرادی " این
" زمانه نامراد " ,
مانده ایم و جز
به خاطر حزین بی قرین خویش
مانده
نخواهیم شد .
