سنگ عاشق

سنگ و صدف
کنار هم
 مرجان ، خزه ها
تابش خورشید رو به سوی دریا
 هاله می سازد نور بر صدف
 جان می گیرد
 گل مروارید
 در باغ صدف
سنگ ، رنگ چهره می بازد
 ذرات وجودش
 از سوزش عشق ، به دور مروارید
 پروانه وار می رقصد
شمع گونه می سوزد
آری ، زیباتر از مروارید چه می توان دید ؟