قاصدک

می گویم تو را دوست دارم.
‫و یکباره می شکفد تخمدان اطلسی
‫و رها می شوند دانه های دنباله دار در باد
قاصدک هایی می نشینند بر بر شانه مترسکی
‫که ایستاده است رو به جنوب.
‫ آخرین تکه های خورشید تلالو شبنمی است بر برگ صنوبر.
‫ و امتداد آن به ستاره ای می رسد
‫که در رودی جاری است
‫که تو در آن نگاه می کنی
‫و با لبخند می گویی:
‫بی شک دوست دارد مرا خداوند.