روانشناسی مُدرن

در حقيقت ورود نوزاد جديد، تغييرات زيادي را در خانواده ايجاد مي‌كند. والدين قبل از تولد نوزاد، وقت و انرژي زيادي را براي تولد كودك جديد صرف مي‌كنند و پس از تولد هم توجه آنها به كودك تازه‌وارد معطوف مي‌شود.

تحمل اين همه تغيير براي خواهر يا برادر بزرگ‌تر سخت است و چون او هم كودك است، نمي‌تواند براحتي شرايط جديد را بپذيرد. براي همين كاملاً طبيعي است كه به نوزاد حسودي كند و ناراحت باشد.

اما پدر و مادر مي‌توانند به كودك كمك كنند شرايط جديد را راحت‌تر بپذيرد و آماده حضور خواهر يا برادر جديدش شود.

هنگامي كه نوزاد را براي اولين بار به خانه مي‌آوريد، شما مي‌توانيد به فرزند بزرگ‌تر كمك كنيد كه خيلي ناراحت نباشد و نوزاد را مقصر نداند. بايد كاري كنيد فرزند بزرگ‌تر احساس تنهايي نكرده و چنين فكر نكند كه شما او را تنها گذاشته‌ايد. بنابراين تا حد امكان، او را در كارهاي مربوط به نوزاد مشاركت دهيد. مثلا مي‌توانيد براي خريد لباس يا چيدمان اتاق نوزاد، نظر خواهر يا برادرش را نيز بپرسيد.

بسياري از بچه‌ها دوست دارند مراقب نوزاد باشند و به مادرشان كمك كنند. اگر چه اين كار ممكن است موجب زحمت بيشتر مادر شود، ولي همكاري و همراهي فرزند بزرگ‌تر او را دلگرم مي‌كند. علاوه بر اين، با اين كار رابطه دو كودك هم با هم بهتر مي‌شود. بنابراين به هيچ وجه با تولد فرزند جديد، كودك بزرگ‌تر را فراموش نكنيد.