93.کنایه,ممنوع!
کنایه در زندگی,مثل عفونت در خون است که اصلا معلوم نمی کند که خون عفونت گرفته, ولی به مرور زمان آن قدر رشد می کند که یکباره تمام سیستم بدن فلج می گرداند.چرا مردان و زنان به جای صداقت,حرف هایشان را با کنایه می گویند؟ کنایه,چون گلویی ست که در زمین دیگران می اندازید,ولی بعدا منفجر می شود.آقیان عزیز! باور کنید,عجیب ترین بلاها و مصیبت های دنیا موقعی بر سر زنان خراب می شود که اسیر تمسخر و مضحکه می شوند و بد تر آنکه در مقابل فرزندان باشد و خطرناک تر اینکه در مقابل افراد دیگر صورت پذیرد. پیامبر بزرگوار (ص) می فرمایند:
«هر کسی برای عیبجویی ,کسی را به صفتی یاد کند که در او نیست,خدا او را در آتش دوزخ حبس می کند تا آنچه گفته است,ثابت شود.»
تیر کنایه از شمشیر بدتر است و آن هم بر روح و جسم کسی که یک عمر می خواهد در کنار شما باشد و با او زندگی کنید.واقعا اگر کمبود دارید و عقده ای هستید,حرف های تمسخر آمیز را بر سر فرزند و همسر خودتان خالی نکنید.فقط یک لحظه بیندیشید,این همان زن یا نردی ست که قبلا دوستش داشتید.چه عاملی باعث شده که امروز رگبار مسلسل کنایه را به سویش نشانه روید؟ مواظب باشید! چون این درس ها را به فرزندتان می دهید.دیگر نگویید که :«چه زمانی ست؟ بچه ها بد شده اند.» بگویید:«خودم کردم که لعنت بر خودم باد!»
