ما دو عضو خوب و کوچک و بیادعا داریم که گاه آن را به
کلی فراموش میکنیم. دو عضو قرینه و بیسر و صدا که با تمام بیادعایی خود
میتوانند کلید بهبود رابطه ما باشند.این
دو عضوی که گاه بلااستفاده میمانند، گوشها هستند. خیلی از ما فقط
میشنویم، اما گوشمان بدهکار نیست!بسیاری از مشاوران برای حل اختلافات بیش
از گفتن، شنیدن و آن هم درست شنیدن را توصیه میکنند. شنیدنی به دور از پیش
داوری و قضاوت. گاهی بعضی فقط توقع دارند شنیده شوند بیاین که کلامی به
آنها بگوییم. فقط میخواهند فرصتی داشته باشند تا بگویند و بار دلشان سبک
شود.
آیا
این فرصت را به آنها میدهیم یا تا دهان باز میکنند غیبگویی را شروع
میکنیم و دست بر گوی بلورین نساییده سخن گفتن آغاز میکنیم که: «بله
اکنون خواهی گفت چنین و چنان و بعد این طور میشود و من چنین بگویم تو چنان
میگویی والی آخر...».بدون گوشدادن دقیق به دیگران، ارتباط موثر و مثبت
با آنها برقرار نمیشود و بسیاری از مشکلهای فردی، بدگمانی و جدالهای
خانوادگی بهدلیل بیاعتنایی و نشنیدن پیام افراد به وسیله یکدیگر به وجود
میآید؟تحقیقات نشان میدهد ما معمولا از مهارتهای لازم در عرصه شنونده
خوببودن برخوردار نیستیم.
گوشدادن
موثر به دیگران، درک درست پیام آنها و واکنش مناسب به آن، مهمترین گام
برای ایجاد تفاهم و همدلی است. محققان، گوشدادن موثر را گوشدادن همدلانه
میدانند که شنونده را قادر میکند پیام موجود در سخنان دیگران را درک کند و
جوابهای منطقی و زیبا ارائه دهد. حتما تاکنون احساس مثبتی را پس از
گفتوگو با برخی افراد تجربه کردهاید. احساسی که به شما آرامش و امیدواری
داده است. ممکن است دیگران هم از گفتوگو با شما همین حس را پیدا کنند.
اینجاست که نوعی ارتباط سازنده و مفید اتفاق میافتد. تلاش برای پیشرفت در
گوشدادن همدلانه میتواند از ما انسانی بسازد که در روابط خانوادگی و
اجتماعی خود موفقتر عمل کنیم و از احترام و مقبولیت بالاتری برخوردار
شویم. اگر میخواهید چنین باشید، حرف طرف مقابل را قطع نکنید و گاهی از
گوینده توضیح بخواهید و طی صحبت کردن به کلام او علاقه و توجه نشان دهید.
منبع:جام جم