می بوسیمت سه تایی / من و غم و تنهایی / امان از این جدایی / دلتنگتم خدایی .
.
.
.
نبری گمان که شاید ز دلم تو رفته باشی / تو عزیز دل مایی هر کجا نشسته باشی .
.
.
.
ساعت ها را بگو بخوابند ، بیهوده زیستن ما نیازی به شمارش نیست !
.
.
.
عیب کار از جعبه تقسیم نیست / سیم دل ما ، سیم نیست / این خدا این هم هزاران طول موج / دیش احساسات ما تنظیم نیست .
.
.
.
ای غصه مرا دار زدی خسته نباشی / آتش به شب تار زدی خسته نباشی / ای غصه دمت گرم که در لحظه ی شادی / با رگ رگ من تار زدی خسته نباشی .
.
.
.
محبت مثل سکه میمونه که اگه بیفته تو قلک قلب ، نمیشه درش آورد ، اگرم بخوای درش بیاری باید اونو بشکونی .
.
.
.
بعضیا از خنده سیرن / بعضیا از غم میمیرن / بعضیا از بس عزیزن / هرگز از دلها نمیرن .
.
.
.
خداحافظ گل پونه ، گل تنهای بی خونه / لالایی ها دیگه خوابی به چشمونم نمی شونه / یکی با چشمای نازش دل کوچیکمو لرزوند / یکی با دست ناپاکش گلاب باغچمو سوزوند .
.
.
.
یک ساعت که آفتاب بتابد خاطره ی آن همه شب های بارانی از یاد می رود ، این است حکایت آدم ها و فراموشی .
.
.
.
خدایا هرکس یادم کند یادش بخیر / هرکس یادم نکرد یادش بخیر / هرکس یادش زود یادم کند یادش بخیر .
.
.
.
هیچ بارانی ردپای تو را از کوچه ی قلبم نخواهد شست ، حتی سیلاب فراموشی ها .
.
.
.
به آن لبخندت که چون لبخند گلهاست / به رخسارت که چون مهتاب زیباست / به گلهای بهار عشق و مستی / به قرآنی که آن را میپرستی / قسم ای نازنین تا زنده ام / تو را من دوست دارم میپرستم .
.
.
.
میگن به یاد یکی بخوابی ، خوابشو میبینی ، میمیرم برات تا همیشه ببینمت !
.
.
.
به چشمم گفتم برایت اشک نریزه / دلم گفت بباره که خاطرش خیلی عزیزه .
.
.
.
عقل بیهوده سر طرح معما دارد / بازی عشق مگر شاید و اما دارد / در خیال آمدی و آینه ی قلب شکست / آینه از امروز تماشا دارد / نفس سوخته دارم به شتابید ای خلق / قطره ای قصد نشان دادن دریا دارم / عشق رازیست که تنها به خدا باید گفت / چه سخن ها که خدا با من تنها دارد .
.
.
.
گاهی در برابر خاطرات توقف کن و یاد آور دوستیها و رفاقتها باش ، امیدوارم سهم من از این تجدید خاطرات یک یادت بخیر ساده باشد .
.
.
.
قسم به عشق پروانه که وجودش را در راه عشق می سوزاند و قسم به شمعی که تا سردی عشق می سوزد و ناله اش بر نمی خیزد .
.
.
.
آنکه ویرن شده از یار مرا می فهمد / آنکه تنها شده بسیار مرا می فهمد / چه بگویم که چنان سخت فرو ریخته ام / که فقط ریزش آوار مرا می فهمد .
.
.
.
دل به عشق خدای یکتا ده / قطره را رهی به دریا ده / تا نماند ز عاشقان اثری / خاک مجنون به آب لیلا ده .
.
.
.
رنج را آشفته در لبخند پنهان میکنم / تا دلش غمگین نگردد هر کسی با ما نشست .
.
.
.
غریبانه ترین لحظات چشمهایم را به تو می بخشم تا به یکرنگی من شک نکنی .
.
.
.
تو آسمون قلبم خدا خودش نوشته / یه لحظه با تو بودن قشنگتر از بهشته .
.
.
.
میخوام بیام کنار تو تا یکم لوست کنم / اگه کسی اونجا نبود یواشکی بوست کنم .
.
.
.
دلم ز دست زمانه بسی تنگ است / چه کنم که کار دنیا فقط ، نیرنگ است / نیرنگهای دنیا هزار و یک رنگ است / خدا کند شود پیدا ، دلی که با دل من یک رنگ است .
.
.
.
فردا اگر از راه نمی آمد من تا ابد کنار تو می ماندم / من تا ابد ترانه ی عشقم را در آفتاب عشق تو می خواندم
.
.
.
عشق یعنی زاهد اما بت پرست / عشق یعنی همچو من شیدا شدن / عشق یعنی قطره و دریا شدن / غشق یعنی تبلور یک سرود / عشق یعنی یک سلام و یک درود .
.
.
.
اگر می خواهی زیبایی آب را درک کنی باید درون آب بروی و با آن یکی شوی .
.
.
.
اگر روزی دلت لبریز غم بود ، گذارت بر مزار کهنه ام بود / بگو این بی نصیب خفته در خاک یه روزی عاشقو دیوانه ام بود .
.
.
.
تا ابد یاد عزیزان ز دل و جان نرود / جان اگر رفت ولی خاطر خوبان نرود .
.
.
.
اگر تا روز قیامت داشتنت نباشه قسمت / چشم به راه تو میمونم با دلی پر از صداقت .
