دوشنبه ۲۷ خرداد ۱۳۹۲ ساعت 15:54 |
|
نوشته شده به دست روانشناسی مدرن | ( )
جنون گم شده ي برگ بيدها
جای تو خالیه وسط ِ سر رسیدها
شکل ِ جنون ِ گم شده ی برگ ِ بیدها
عمری اگر چه پیرُهَن عثمانی ِ منی
حالا چه خوش قواره شدی، به ولید ها
با من بگو که درد همان استخوان سخت
تا کِی گلوی زخمی ما را درید ، ها ؟
تا این سکوت کهنه مرا جان به لب کند
خود را زدم به کوچه ی شیخ مفید ها