یک جامعه‌شناس گفت: برای مبارزه با پدیده زیرآب‌زنی به شنیدن حرف‌های یک زیرآب‌زن، وقت نگذاریم.
این موضوع یک پدیده
فرهنگی بسیار مخرب است که خود کم‌بینی بسیاری از افراد و عقده‌های
روان‌شناختی فرصت‌های به دست نیامده سبب ترغیب افراد به استفاده از این
ترفند می‌شود و باید با شهامت جلوی این افراد ایستاد و این اقدامات را در
گلو خلفه کرد و زمانی که افراد احساس کنند شنونده‌ای ندارند به تدریج این
رفتارها حذف می‌شود.
وی افزود: در اسلام نیز برای مبارزه با این پدیده، غیبت حرام شده است و
اگر شخصی به مسایل دینی پایبند باشد و به قباحت اعمال خود پی ببرد، این
پدیده کم‌رنگ می‌شود، از این‌رو باید به کودکان آموخت که به جای حسادت، از
موفقیت طرف مقابل الگوبرداری کنند و نقاطی را که سبب موفقیت وی شده‌اند
شناسایی کنند که در این صورت، کودکان می‌آموزند به جای پایین کشیدن یک فرد،
خود را بالا بکشند.
بیات خاطرنشان کرد: این موضوعات ریشه در آموزش خانواده دارد، زیرا کسانی
که دیدگاه وسیع دارند و منطقی هستند این کار را انجام نمی‌دهند و این در
حالیست که افراد زیرآب‌زن نحوه رقابت سالم را آموزش ندیده‌اند و گاهی
مشکلات شخصیتی و روان‌شناختی دارند.
وی اظهار کرد: افراد زیرآب‌زن با این تفکر که برای رشد خود باید جلوی
رشد بقیه را بگیرند یک معادله غلط را انجام می‌دهند، زیرا با این کار خود
شخص نیز به جای رشد پسروی خواهد کرد. اگر این افراد توانستند در آینده رشد
کنند و سرپرست یک گروه یا ارگانی شوند به مابقی کارمندان اجازه رشد
نمی‌دهند و این نمود بزرگ یک مشکل روان‌شناختی در جامعه است.
این جامعه‌شناس تأکید کرد: اولیاء باید برای تربیت کودکان بیشتر وقت
بگذارند و نسبت به اعمال خطرناک کودکان نظیر حسادت، حساس باشند و در صورت
نیاز از پزشکان و روان‌شناسان کمک بگیرند.
