شین

حتما شبی این جا
از این جا شبی
مسافران رنگ پریده ی بی سرنوشت گذشته اند
ورنه رد پای انار
 این همه دانه به دانه به دریا نمی رسیدند
 ما علائم آشنایان خویش را می شناسیم
 رازهای رفتگان خویش را می شناسیم
کم و بیش خویش را می شناسیم
مشکلاتمان بسیار و
 خلقمان تنگ است
به همین دلیل ... گاه لا به لای گریه های مخفی خویش
رد پای اناری خندان را
تا خواب خانه پیش می بریم
اما همین که پشت در بسته می رسیم
باشد به هر زبان بی باشد ی که هست
باز از پی فرصتی دیگریم
تا سرنوشت را بلکه از سر ... نوشت