الف

پیش از اینی که زاده شوم
 من تکرار گم شده ی حضرت سلیمان بودم
 به همین دلیل
 هر چه آرزو می کنم
 بر آورده می شود
گفتم دلم روز می خواهد
 روشنایی ... رازدار واژگان من است
و نخوابیدم
 نور آمد
گفتم باران بیاید
به خاطر عطر خالص خاک و انار باران بیاید
 به خانه نرفتم
 تا یکی ، یک نفر پرسید
بی چتر این همه بی خیال ... کجا ؟
رفتم یک طرفی
رفته بودم یک طرفی
پرسیدم پس کی تمام کلمات همان شیرازی مثل خودم
 از حواشی خواب ها به سرانگشت معجزه می رسند ؟
میان راه
 زنی از تبار کولیان اهوازی گفت
هی دریا نرفته ی بی رویا
تو هم که گمشده داری
 و بعد
نه ‚ هیچ با تو نبودم