دور

دور ، آنجا که شب فسونگر و مست
 خفته بر دشتهای ِ سرد و کبود
 دور ، آنجا که یاسهای سپید
 شاخه گسترده بر کرانه ی رود
دور ، آنجا که می دمد مهتاب
 زرد و غمگین ز قله ی پربرف
دور ، آنجا که بوی سوسنها
 رفته تا دره های خاموش و ژرف
دور ؛ آنجا که در نشیب ِ کمر
سر به هم داده شاخه های تمشک
دور ؛ آنجا که چشمه از بر ِ کوه
می درخشد چو دانه های ِ سرشک
دور ، آنجا که رازهای نهان
خفته در سایه های جنگل ِ دور
دور ، آنجا که در آن جزیره که شب
اشکها می چکد ز چشم ِ گناه
 دور ، آنجا که سرکشیده به ناز
 شاخ ِ نیلوفر از میان ِ گیاه
دور ، آنجا که مرغ ِ خسته ی شب
 دم فرو می کشد ز ناله و سوز
دور ، آنجا که بوسه های سحر
میخورد بر جبین ِ روشن ِ روز
اندر آنجا در آن شکفته دیار
در جهان ِ فروغ و زیبایی
با خیال ِ تو می زنم پر و بال
 از میان ِ سکوت و تنهایی